25/08/2011, Η Μετάνοια ως αγάπη-π. Βασιλείου Θερμού




Η Μετάνοια ως αγάπη-π. Βασιλείου Θερμού


Η εμπειρία μας από τους ανθρώπους και από τον εαυτό μας μας πληροφορεί ότι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι μετανοούν παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι άνθρωποι αγαπούν. Έτσι παρατηρούμε, ότι οι άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να αγαπήσουν έντονα τον άλλον, μπορούν να μετανοήσουν και έντονα και ριζικά. Άνθρωποι οι οποίο δυσκολεύονται να αγαπήσουν και είναι κάπως σφιχτοί και επιφυλακτικοί και ψυχροί και κλεισμένοι στον εαυτό τους, δυσκολεύονται και να μετανοήσουν. Επιπλέον, δεν είναι μόνο θέμα ποσότητας, αλλά και θέμα χρονικής συνέπειας. Άνθρωποι οι οποίοι αγαπούν, αλλά με αστάθεια, δηλαδή αφοσιώνονται όταν αγαπούν έντονα, αλλά μετά από λίγο καιρό αλλάζουν γνώμη, ψυχραίνονται, υπαναχωρούν, χάνουν την αγάπη τους. Άνθρωποι λοιπόν που αγαπούν με αστάθεια, μετανοούν και με αστάθεια. Δεν μπορούν να συνεχίσουν αυτή την ωραία πορεία, την οποία έβαλαν με την αρχή της μετάνοιας. Αυτές οι ομοιότητες οφείλονται στο γεγονός ότι η ποιότητα και η ποσότητα της μετανοίας ακολουθούν την αγαπητική δύναμη του ανθρώπου...

Αν προσπαθήσουμε να αναλύσουμε την μετάνοια ως γεγονός, ως μια διαδικασία, παρατηρούμε ότι η μετάνοια απαιτεί εμπιστοσύνη. Μετανοώ, δηλαδή (το λέει η λέξη), σημαίνει αλλάζω νου, αλλάζω τρόπο σκέψης, γίνομαι καινούριος άνθρωπος και επομένως αλλάζω πορεία. Άρα δεν ακολουθώ αυτό που εγώ νόμιζα πριν ότι είναι το συμφέρον, το καλό για τη ζωή μου, αλλά παραδίδω τον εαυτό μου στο Θεό, για να με καθοδηγήσει Αυτός...




Η Μετάνοια ως αγάπη-π. Βασιλείου Θερμού

Η εμπειρία μας από τους ανθρώπους και από τον εαυτό μας μας πληροφορεί ότι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι μετανοούν παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με τον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι άνθρωποι αγαπούν. Έτσι παρατηρούμε, ότι οι άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να αγαπήσουν έντονα τον άλλον, μπορούν να μετανοήσουν και έντονα και ριζικά. Άνθρωποι οι οποίο δυσκολεύονται να αγαπήσουν και είναι κάπως σφιχτοί και επιφυλακτικοί και ψυχροί και κλεισμένοι στον εαυτό τους, δυσκολεύονται και να μετανοήσουν. Επιπλέον, δεν είναι μόνο θέμα ποσότητας, αλλά και θέμα χρονικής συνέπειας. Άνθρωποι οι οποίοι αγαπούν, αλλά με αστάθεια, δηλαδή αφοσιώνονται όταν αγαπούν έντονα, αλλά μετά από λίγο καιρό αλλάζουν γνώμη, ψυχραίνονται, υπαναχωρούν, χάνουν την αγάπη τους. Άνθρωποι λοιπόν που αγαπούν με αστάθεια, μετανοούν και με αστάθεια. Δεν μπορούν να συνεχίσουν αυτή την ωραία πορεία, την οποία έβαλαν με την αρχή της μετάνοιας. Αυτές οι ομοιότητες οφείλονται στο γεγονός ότι η ποιότητα και η ποσότητα της μετανοίας ακολουθούν την αγαπητική δύναμη του ανθρώπου...
Αν προσπαθήσουμε να αναλύσουμε την μετάνοια ως γεγονός, ως μια διαδικασία, παρατηρούμε ότι η μετάνοια απαιτεί εμπιστοσύνη. Μετανοώ, δηλαδή (το λέει η λέξη), σημαίνει αλλάζω νου, αλλάζω τρόπο σκέψης, γίνομαι καινούριος άνθρωπος και επομένως αλλάζω πορεία. Άρα δεν ακολουθώ αυτό που εγώ νόμιζα πριν ότι είναι το συμφέρον, το καλό για τη ζωή μου, αλλά παραδίδω τον εαυτό μου στο Θεό, για να με καθοδηγήσει Αυτός...