30/01/2012, " Ο άνθρωπος είναι ό,τι τρώει", π. Βαρνάβα Λαμπρόπουλου

Ο άνθρωπος είναι ό,τι τρώει1

Τo 1848 o υλιστής φιλόσοφος Φόϊερµπαχ, θέλοντας να σερβίρει τις αντιθρησκευτικές του ιδέες, δηµοσίευσε τα «Μαθήµατα περί της ουσίας της θρησκείας». Εκεί, ανάµεσα στα άλλα, έγραψε και την εξής εξυπνάδα: «Η ανθρώπινη τροφή είναι η βάση της ανθρώπινης µόρφωσης, του πολιτισµου και του εξευγενισµού του ανθρώπου. Αν θέλετε να καλλιτερεύσει ο κόσµος, τότε, αντί να του δίνετε συµβουλές να µην αµαρτάνει, να τον τρέφετε καλλίτερα. Διότι τελικά, ο άνθρωπος είναι ό,τι τρώει».
     Έτσι νόµισε ο ταλαίπωρος ο Φόϊερµπαχ ότι ... γκρέµισε το οικοδόµηµα της «θρησκείας» και ιδιαίτερα τον Χριστιανισµό, πού φαίνεται ... του είχε καθίσει στο στοµάχι! Δεν είχε προσέξει ο υλιστής φιλόσοφος, ότι Κάποιος Άλλος, περίπου χίλια οκτακόσια χρόνια νωρίτερα, τον είχε ξεπεράσει σε «υλισµό», λέγοντας: «Όποιος
δεν τρώει το Σώµα µου και δεν πίνει το Αίµα µου, δεν έχει µέσα του Αληθινή Ζωή»! Με άλλα λόγια, ο Χριστός είπε: Όποιος δεν συµµετέχει στο ΑΙΣΘΗΤΟ Τραπέζι της Θείας Λειτουργίας, όχι απλώς ΔΕΝ εξευγενίζεται, όχι απλώς ΔΕΝ καλλιτερεύει σαν άνθρωπος, αλλά δεν έχει ούτε καν ζωή! Είναι ΝΕΚΡΟΣ! Είναι πεθαµένος! Διότι η Ζωή του κόσµου είναι ο Χριστός!
* * *
Οι Τρείς Ιεράρχες, που γιορτάζουµε στις 30 Ιανουαρίου, έγιναν µέγιστοι ευεργέτες της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα της παιδείας, όχι τόσο γιατί «έπαιζαν στα δάχτυλα» την ελληνική φιλοσοφία, αλλά διότι πρώτα από όλα:
● Εκοπίασαν και ίδρωσαν, για να βρουν και να γνωρίσουν τον Χριστό, που είναι η Ζωή του κόσµου.
●Έκαναν πρώτη τους ΛΑΧΤΑΡΑ, το να τρέφονται µε το Σώµα Του και µε το Αίµα Του µέσα στην Θεία Λειτουργία.
● Αξιώθηκαν να γίνουν ΙΕΡΟΥΡΓΟΙ του Σώµατος και του Αiµατος του Χριστού, δηλαδή κληρικοί-αρχιερείς. Και να λειτουργούν, όχι απλώς για τον ... εξευγενισµό, αλλά για την ΖΩΗ και την ΣΩΤΗΡΙΑ του κόσµου!
● Κήρυξαν την Αλήθεια ότι µέσα στήν Εκκλησία, δεν πάµε να σώσουµε µόνο την «ψυχή» µας, αλλά και το σώµα µας µε την δύναµη της Ανάστασης του Χριστού!
* * *
Παράλληλα οι Τρείς Ιεράρχες, ως γνήσιοι εκπρόσωποι του ορθόδοξου «υλισµού», ήξεραν ότι το µυαλό του ανθρώπου είναι ένας νερόµυλος, που δεν σταµατάει ποτέ να δουλεύει! Από εµάς εξαρτάται, τί θα του βάλουµε να αλέσει. Αν του βάλουµε καθαρό σιτάρι, θα βγάλει αλεύρι για ψωµί, για να φάµε και να ΖΗΣΟΥΜΕ. Αν του βάλουµε κοπριά, θα βγάλει ...µπόχα και δυσωδία θανάτου!
Γι’ αrτό έκαναν κύριο έργο τους αφ’ ενός την µελέτη του λόγου του Θεου και αφ’ ετέρου την προσευχή. Γέµιζαν πάντοτε τον «νερόµυλο» της διανοίας τους µε τα σωτήρια νοήµατα των Θείων λόγων.
Έτσι, όχι απλώς οι ίδιοι χόρτασαν την Αληθινή Ζωή, που χαρίζει ο Χριστός, Αλλά από την µια µε τα συγγράµµατά τους και από την άλλη µε τις πρεσβείες τους τρέφουν και στηρίζουν κάθε άνθρωπο πού - όπως αυτοί – πεινάει για την όντως Ζωή.
Σήµερα που οι νέοι ιδιαίτερα άνθρωποι «βόσκουν» αχόρταγα µέσα σε κάθε είδους οθόνες, και τα αυτιά τους είναι µόνιµα «στολισµένα» είτε µε το blue tooth του κινητού είτε µε τα ακουστικά του MP3, οι έµπειροι «διαιτολόγοι» Τρείς Ιεράρχες φωνάζουν:
-Προσέχετε τί τρώτε! Μή καταβροχθίζετε ο,τιδήποτε ΕΚΒΡΑΖΟΥΝ οι οθόνες και τα
ακουστικά σας! Γίνετε πιο επιλεκτικοί στο φαγητό σας! Επενδύστε χρόνο στην προσευχή και στην µελέτη του λόγου του Θεού.
Αναζητήστε «τροφήν βεβαιούσαν καρδίαν» και όχι τα ξυλοκέρατα της χωρίς Θεό θολοκουλτούρας! Γιατί πράγµατι ο Φόϊερµπαχ είχε δίκιο: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο,ΤΙ ΤΡΩΕΙ!




1.π. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος, Περιοδικό Λυχνία, Τεύχος Ιανουάριος 2010,