26/12/2012, Tα Χριστούγεννα των δύο ληστών,
του Κωνσταντίνου Γανωτή
Μια μέρα, ήταν παραμονή Χριστουγέννων, δυο κυνηγοί ξεκίνησαν μέσα στο κρύο του χειμώνα, για να πάνε στο βουνό να σκοτώσουν κανένα αγριογούρουνο. Πήγαιναν και οι δύο καβάλα στ’ άλογα τους και είχαν τα ντουφέκια τους κρεμασμένα στον ώμο τους κάτω απ’ τις κάπες..
Όταν είχαν περάσει τον κάμπο και μπήκανε στο λόγγο, είχαν το νου τους εδώ κι εκεί μήπως και ιδούν κανένα  αγρίμι.
Αντί για αγρίμι όμως την ώρα που περνούσαν ένα στενό πέρασμα δύσκολο, ξεπετιούνται μπροστά τους μέσ’ απ’ τους θάμνους δυο ληστές. Βαστούσαν στα χέρια τους από ένα μεγάλο μαχαίρι και φώναξαν άγρια: (Περισσότερα...)


25/12/2012, Χριστούγεννα, 


Όταν ο Χριστός γεννήθηκε, βρήκε τον κόσμο μας σε μια κατάσταση έσχατης, τραγικής σύγχυσης, πικρής και θλιβερής. Τα βάσανα των ανθρώπων, υλικά και πνευματικά, έμοιαζαν με τα σημερινά· οι άνθρωποι είαν χάσει την πίστη τους σε λανθασμένες, απατηλές, προκλητικές ιδεολογίες και θεούς. Δεν υπήρχε σταθερό θεμέλιο στο οποίο να στηρίζει κανείς τη ζωή του, και υπήρχε πολύ πίκρα και δυστυχία στην προσωπική ζωή των ανθρώπων. Να πως περιγράφει ο Ιώβ, πολλούς αιώνες πριν από την εποή του Χριστού, την αόγνωση και απελπισία του αρχαίου κόσμου: «Αι ημέραι μου παρήλθον εν βρόμω, ερράγη δε τα άρθρα της καρδίας μου. Εάν γαρ υπομείνω, άδης μου ο οίκος, εν δε γνόφω έστρωταί μου η στρωμνή» (Ιώβ 17,11 και 13). (Περισσότερα...)





Με χειραγωγούς τους Ιερούς «Υμνοπλόκους»
«Οι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι Θείοι Πατέρες», εκτός από το λειτουργι­κό κύκλο του νυχθημέρου, τον εβδομα­διαίο και τον ετήσιο, προς ορθή εν Αγίω Πνεύματι, βίωση της «λογικής λατρείας» από το άγιον έθνος του Λαού του Θεού, καθώρισαν και άλλους λειτουργικούς κύκλους.
Ο πληρέστερος απ' αυτούς είναι εκείνος του κατανυκτικού Τριωδίου, κατά τον οποίο μας ποδηγετούν βήμα - βήμα στην οδό της νήψεως και μετανοίας, μέχρι την Πασχάλιο νύκτα της λαμπροφόρου Ανα­στάσεως.
Ο επόμενος, από άποψη νοήματος και ποσότητας ημερών, είναι αυτός των 40 ημερών προ «της Μητροπόλεως των Εορ­τών» (Άγ. Ίω. Χρυσόστομος), δηλ. της κατά σάρκα Γεννήσεως του Θεοΰ Λόγου. Η εορτή της Χρίστου Γέννας, καθιερω­θείσα αργότερα από εκείνη του Πάσχα, έχει πολλά κοινά προεόρτια ύμνογραφικά στοιχεία μέ την τελευταία. (Περισσότερα...)