Κύριε, είναι καλό να μείνουμε εδώ
Σχεδόν στο τέλος του λειτουργικού έτους, τον Αύγουστο,
έχουμε την γιορτή της Μεταμόρφωσης του Χριστού. Αυτός είναι άλλος ένας από τους θεμελιώδεις
εορτασμούς. Δυστυχώς, επειδή συνήθως πέφτει σε εργάσιμη ημέρα, δεν τη γιορτάζουν
πολλοί άνθρωποι. Ωστόσο διαθέτει μια μοναδική σημασία για την κατανόηση της
ορθόδοξης πίστης.
Ο Χριστός πήρε τους μαθητές του, ανέβηκε στο όρος και εκεί
το πρόσωπο του φάνηκε να λάμπει. Τα ρούχα του έγιναν λευκά σαν το χιόνι και
ένας από τους αποστόλους είπε: «Κύριε,
είναι καλό, να μείνουμε εδώ». Αυτό ήταν η εκπλήρωση κάθε ανθρώπινης επιθυμίας,
η στιγμή της ανώτατης ευτυχίας, επειδή τίποτε σε αυτόν τον κόσμο δεν μπορεί να μας
ικανοποιήσει εκτός από τον Θεό, τη δόξα του, το φως του, την αλήθεια του, τη
βασιλεία του. Και πάλι, ο Χριστιανισμός είναι χαρά· αυτό είναι το νόημα της Μεταμόρφωσης.
Δεν έχουμε εδώ ένα βιβλίο συνταγών: την Δευτέρα κάνε αυτό, την Τρίτη κάνε
εκείνο.
Ο Θεός δεν μας έδωσε ένα σύνολο από συνταγές και κανονισμούς
αλλά έδωσε τον εαυτό του και αυτό σημαίνει την ζωή, την αγάπη και την
μεταμόρφωση. Μας έδωσε την δύναμη να τον συνοδεύσουμε στην ανάβαση του στο όρος
Θαβώρ και να γευθούμε εκεί όσα έχει προετοιμάσει για εμάς. Τι είναι η εκκλησία;
Η εκκλησία αποτελεί σ’ αυτό τον κόσμο την αντανάκλαση του φωτός που είδαν οι
απόστολοι στο όρος Θαβώρ. Ρωτήστε τους ηλικιωμένους. Πότε δεν θα καταλάβαιναν τι
σημαίνει το ότι πρέπει να πάνε στην εκκλησία, επειδή το να πάνε στην εκκλησία
αποτελεί χαρά γι’ αυτούς, κι όταν δεν μπορούν να πάνε στη εκκλησία αισθάνονται
δυστυχισμένοι. Ενώ ρωτάμε «πόσο;» και «για πόσο καιρό;», αυτοί θα έδιναν τα
πάντα για να έχουν την ευκαιρία να πάνε στην
εκκλησία. Η εκκλησία γι’ αυτούς δεν είναι ένας τόπος όπου εκπληρώνουμε τις
θρησκευτικές μας υποχρεώσεις αλλά ο τόπος όπου βρίσκουμε το πραγματικό μας σπίτι,
όπου μας δίνεται η χαρά και το φως. Έτσι στη λειτουργία του έτους,
αποκαλύπτονται και μας δίνονται όλες οι διαστάσεις του Χριστιανισμού – η ατομική,
η κοινωνική και η κοσμική. Η χριστιανική
ζωή αποκαλύπτεται ως άνοδος σ’ εκείνο το όρος, ακολουθώντας τον Χριστό. Μερικές
φορές κάνει πολλή ζέστη, μερικές φορές κάνει πολλή κρύο. Μερικές φορές κουραζόμαστε από την
προσπάθεια, την αφήνουμε και φαινόμαστε να τα ξεχνάμε όλα αυτά. Και όμως αν
υπάρχει νόημα στη χριστιανική ζωή, αυτό βρίσκεται ακριβώς στο να ακολουθήσουμε
τον Χριστό στο όρος Θαβώρ, έτσι ώστε στο τέλος να μπορέσουμε να πούμε: «Κύριε,
είναι καλό να μείνουμε εδώ» .
Τότε ο Χριστός θα μας αποκαλύψει, σύμφωνα με τον Απόστολο
Παύλο, «όσα μάτι δεν είδε και ούτε άκουσε το αυτί και ούτε έβαλε ο λογισμός του
ανθρώπου· όσα ο Θεός ετοίμασε για εκείνους που τον αγαπούν» (Α’ Κορ.2:9).
Σημείωση: όχι μόνο για εκείνους που ακολουθούν τις συνταγές
του αλλά και για εκείνους που τον αγαπούν. Και όταν αγαπάμε σημαίνει την
επιθυμία να τον ακολουθήσουμε παρόλες τις δυσκολίες, να θέλουμε τη χαρά να
είμαστε με τον Χριστό.
Πηγή: π. Αλέξανδρος Σμέμαν, «Λειτουργία και Ζωή», εκδ.
Αρμός, περιοδικό Πειραϊκή Εκκλησία Αύγουστος 2013