13/11/2013, Η αληθινή αγάπη, του C.S. Lewis

Η αληθινή αγάπη



Με λόγια που σε κάνουν να δακρύζεις, ένας μεγάλος χριστιανός φιλόσοφος περιγράφει την απόγνωση, στην οποία τον βούλιαξε ο θάνατος ενός φίλου του. Στη συνέχεια καταλήγει σε ένα ηθικό δίδαγμα: «Αυτό συμβαίνει, λέει, όταν δίνει την καρδιά σου σε κάτι άλλο, εκτός από τον Θεό. Όλα τα ανθρώπινα πλάσματα πεθαίνουν. Μην αφήσετε την ευτυχία σας να εξαρτάται από κάτι, που μπορεί να χάσετε. Αν σκοπός της αγάπης είναι να είναι ευλογία, και όχι δυστυχία, τότε πρέπει να την προορίζουμε στον μόνο Αγαπημένο, που δεν θα πεθάνει ποτέ».
Η σκέψη αυτή φαίνεται πολύ λογική: Μην βάζετε τα αγαθά σας σε ένα τρύπιο ασκί. Μην ξοδεύεστε στο να φτιάξετε ένα σπίτι, από το οποίο μπορεί να σας διώξουν. Δεν το κρύβω, μου αρέσουν τέτοιες έξυπνες υπερβολές. Είμαι ο τύπος ανθρώπου, που πρώτα κοιτάζει την σιγουριά του, την ασφάλεια του. Από όλα τα επιχειρήματα εναντίον της αγάπης, κανένα δεν δελεάζει τόσο έντονα την φίλαυτη φύση μου, όσο η προειδοποίηση: «Πρόσεχε, μπορεί να σε κάνει να υποφέρεις».
Όμως, όταν δελεάζομαι από το παραπάνω επιχείρημα, καταλαβαίνω ότι βρίσκομαι χιλιάδες μίλια μακριά από τον Χριστό. Αν είμαι σίγουρος για κάτι, αυτό είναι πως η διδασκαλία Του σε καμμία περίπτωση δεν είχε σκοπό να επιβεβαιώσει την ορμέμφυτη προτίμηση μου για σίγουρες επενδύσεις και περιορισμένες υποχρεώσεις.
Άραγε ποιος θα μπορούσε να ξεκινήσει να αγαπάει τον Θεό στηριζόμενος σε μια τέτοια δήθεν «συνετή»  βάση; Πώς να χωρέσει μια τέτοια δήθεν «ασφαλής» στάση μέσα στον χώρο της αγάπης; Θα διαλέγατε την γυναίκα σας ή ένα φίλο ή ακόμα και τον σκύλο σας με αυτή την λογική;
Νομίζω πως αυτό δεν έχει καμμία σχέση με την αληθινή κατά Χριστόν αγάπη. Οι Χριστιανοί ακολουθούμε Κάποιον, που έκλαψε πικρά για την Ιερουσαλήμ, καθώς και έξω από τον τάφο του Λαζάρου. Και ο απόστολος Παύλος δεν δείχνει κανένα σημάδι, ότι δεν θα υπέφερε, ούτε ότι δεν θα έπρεπε να υποφέρει, αν ο Επαφρόδιτος είχε πεθάνει (Φιλιπ. 2,27). Σίγουρα η εξασφάλιση ενάντια στην θλίψη δεν είναι κάτι που ο Θεός μας υποσχέθηκε. Ο ίδιος ο Χριστός από αγάπη για μας έφτασε να πει: «Θεέ μου, γιατι με εγκατέλειπες;»
Για κάποιον, που αγαπάει αληθινά δεν υπάρχει σίγουρη «εξασφάλιση». Αγαπήστε ό,τιδήποτε και σίγουρα θα νιώσετε την καρδιά σας να σφίγγεται. Είναι πολύ πιθανό ακόμα και να σπάσει. Αν θέλετε να βεβαιωθείτε ότι θα παραμείνει ανέπαφη, δεν πρέπει να την δώσετε σε κανέναν, ούτε καν σε ένα ζώο. Τυλίξτε την προσεκτικά με διάφορα χόμπι και μικρές πολυτέλειες, αποφύγετε κάθε μπλέξιμο, κλειδώστε την ερμητικά στο φέρετρο του εγωισμού σας. Εκεί όμως, ασφαλής πλέον, μέσα στο σκοτάδι, στην ακινησία, χωρίς αέρα, η καρδιά σας θα γίνει άθραυστη, αδιάτρητη, και θα χάσει την ικανότητα να αγαπάει.
Το μόνο μέρος, εκτός του Παραδείσου, όπου μπορείτε να είστε απόλυτα ασφαλείς από όλους τους κινδύνους και τις ενοχλήσεις της αγάπης, είναι η Κόλαση.




Πηγή: C. S. Lewis, Περιοδικό «Λυχνία Νικοπόλεως», τεύχος Νοέμβριος  2013