23/2/2014, Εδώ ειν' ο Παράδεισος και η Κόλαση είναι εδώ,
του π. Θεοδοσίου Μαρτζούχου
Αυτό φώναζε θριαμβολογώντας ένας μαθητής του Βολταίρου, σε κείνον τον πανέξυπνο και βραχυκυκλωμένο στον εγωιστικό αυτοεγκλωβισμό του φιλόσοφο.
22/2/2014, Προς μια ευκατάστατη κυρία για ένα άνεργο εργάτη ,
του Αγ. Νικολάου Αχρίδας
Στη γειτονιά σας ζει ένας εργάτης «εργατικός, τίμιος και αξιόπιστος», όπως λέτε. Όμως τώρα είναι χωρίς δουλειά και χωρίς ψωμί. Ρωτάτε, εάν μπορεί να βοηθηθεί από δω, από την Αχρίδα. Μπορεί! Μπορεί και θα γίνει. Η Αχρίδα θα τον βοηθήσει με την ομορφιά της. Όμως, γιατί εσείς να μην τον βοηθήσετε με τον πλούτο σας; Σας δίδεται θαυμάσια ευκαιρία, να ταΐσετε τον πεινασμένο, κι έτσι να εκπληρώσετε την ευαγγελική προσταγή. Γιατί παραχωρείτε τούτη τη θαυμάσια ευκαιρία σ’ άλλον , και προσφέρετε σ’ άλλον τη σωτηρία της ψυχής, που προσφέρθηκε σε σας από τον Θεό; Αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται μακριά από την Αχρίδα χίλια χιλιόμετρα , ενώ από το σπίτι σας ούτε γεμάτα εκατό μέτρα. «Τον βαρέθηκα που έρχεται και ζητιανεύει», λέτε. Πιστέψτε με, και ο Θεός βαριέται υπομένοντας τους πλούσιους, που μόνο λαμβάνουν και δεν δίνουν. ( Περισσότερα...)
21/2/2014, Της Μελλούσης Κρίσεως,
του π. Anthonny Bloom
Στην διαδικασία τῆς προετοιμασίας γιὰ τὴν Σαρακοστή, φθάσαμε στὸ τελευταῖο στάδιο: ἐρχόμαστε ἀντιμέτωποι μὲ τὴν κρίση. Ἂν δώσουμε προσοχὴ σ’ αὐτό, προετοιμαζόμαστε πνευματικὰ γιὰ τὴν ἑπόμενη ἑβδομάδα (ἡ πνευματική μας κατεύθυνση θάναι στὸ χέρι μας), γιατί τὴν ἑπόμενη ἑβδομάδα εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς Συγχώρησης. Ἡ σύνδεση μεταξὺ τῶν δύο ἡμερῶν εἶναι προφανής. Καὶ μόνο ἂν μποροῦμε νὰ ἔχουμε τὴν συναίσθηση ὅ,τι ὅλοι μας κι ὁ καθένας χωριστὰ θὰ βρεθοῦμε μπροστὰ στὴν κρίση τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν κρίση τοῦ ἀνθρώπου...(Περισσότερα...)
14/02/2014, Οι αόρατες υποσυνείδητες σχέσεις,
του π. Βασιλείου Θερμού
...Με απλά λόγια, εάν ο πατέρας μας ή η μητέρα μας μάθαιναν ποτέ τι εσωτερική αναπαράσταση έχουμε για αυτόν ή αυτήν, μπορεί να σοκάρονταν οι άνθρωποι, είτε από χαρά είτε από λύπη, εξαρτάται. Μπορεί να μην φαντάζονταν ποτέ τι εικόνα έχουμε γι'αυτούς, όπως και αντίστοιχα μπορεί να μην φανταζόμαστε ποτέ τι εικόνα έχουν τα παιδιά μας για μας. Μπορεί δηλαδή να διαφέρει πάρα πολύ η εικόνα, μπορεί να διαφέρει λίγο. Πάντως τονίζουμε ότι δεν συμπίπτει. (Περισσότερα...)
11/2/2014, Το θάρρος της ταπεινοφροσύνης,
του Ηλία Λιαμή
Δύο άνθρωποι ανεβαίνουν στο ναό να προσευχηθούν. Ο ένας, Φαρισαίος, το πρότυπο της εποχής, το μέτρο και ο κριτής όλων. Ο άλλος, Τελώνης, περιφρονημένος και παράδειγμα προς αποφυγήν. Σε λίγο, ο ναός αντηχεί από τα κατορθώματα του Φαρισαίου. Τα φωνάζει, ίσως για να τα πιστέψει κι ο ίδιος. Και μάλιστα, δεν αρκείται σ’ αυτό. Ευχαριστεί και τον Θεό, που δεν τον έκανε Τελώνη. Του Τελώνη όμως οι λυγμοί δεν ακούγονται. Στέκεται μακριά από τα βλέμματα, τα μάτια του είναι χαμηλωμένα και ένα "κύριε ελέησον" ακούγεται μόνον. Κάποτε, κατέβηκαν κι οι δυο. Γαληνεμένος όμως κατέβηκε μόνον ο ένας. Ποιος; (Περισσότερα...)
του π. Θεοδοσίου Μαρτζούχου
Δάσκαλε, βρήκα μια απόδειξη ότι δεν υπάρχει κόλαση…!
Αυτό φώναζε θριαμβολογώντας ένας μαθητής του Βολταίρου, σε κείνον τον πανέξυπνο και βραχυκυκλωμένο στον εγωιστικό αυτοεγκλωβισμό του φιλόσοφο.
Εκείνος χωρίς καθόλου να γοητευτεί τον ρώτησε απλά:
- Πόσο καιρό χρειάστηκες;
- Δύο μήνες απάντησε ο… εξερευνητής.
22/2/2014, Προς μια ευκατάστατη κυρία για ένα άνεργο εργάτη ,
του Αγ. Νικολάου Αχρίδας
Στη γειτονιά σας ζει ένας εργάτης «εργατικός, τίμιος και αξιόπιστος», όπως λέτε. Όμως τώρα είναι χωρίς δουλειά και χωρίς ψωμί. Ρωτάτε, εάν μπορεί να βοηθηθεί από δω, από την Αχρίδα. Μπορεί! Μπορεί και θα γίνει. Η Αχρίδα θα τον βοηθήσει με την ομορφιά της. Όμως, γιατί εσείς να μην τον βοηθήσετε με τον πλούτο σας; Σας δίδεται θαυμάσια ευκαιρία, να ταΐσετε τον πεινασμένο, κι έτσι να εκπληρώσετε την ευαγγελική προσταγή. Γιατί παραχωρείτε τούτη τη θαυμάσια ευκαιρία σ’ άλλον , και προσφέρετε σ’ άλλον τη σωτηρία της ψυχής, που προσφέρθηκε σε σας από τον Θεό; Αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται μακριά από την Αχρίδα χίλια χιλιόμετρα , ενώ από το σπίτι σας ούτε γεμάτα εκατό μέτρα. «Τον βαρέθηκα που έρχεται και ζητιανεύει», λέτε. Πιστέψτε με, και ο Θεός βαριέται υπομένοντας τους πλούσιους, που μόνο λαμβάνουν και δεν δίνουν. ( Περισσότερα...)21/2/2014, Της Μελλούσης Κρίσεως,
του π. Anthonny Bloom
Στην διαδικασία τῆς προετοιμασίας γιὰ τὴν Σαρακοστή, φθάσαμε στὸ τελευταῖο στάδιο: ἐρχόμαστε ἀντιμέτωποι μὲ τὴν κρίση. Ἂν δώσουμε προσοχὴ σ’ αὐτό, προετοιμαζόμαστε πνευματικὰ γιὰ τὴν ἑπόμενη ἑβδομάδα (ἡ πνευματική μας κατεύθυνση θάναι στὸ χέρι μας), γιατί τὴν ἑπόμενη ἑβδομάδα εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς Συγχώρησης. Ἡ σύνδεση μεταξὺ τῶν δύο ἡμερῶν εἶναι προφανής. Καὶ μόνο ἂν μποροῦμε νὰ ἔχουμε τὴν συναίσθηση ὅ,τι ὅλοι μας κι ὁ καθένας χωριστὰ θὰ βρεθοῦμε μπροστὰ στὴν κρίση τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν κρίση τοῦ ἀνθρώπου...(Περισσότερα...)14/02/2014, Οι αόρατες υποσυνείδητες σχέσεις,
του π. Βασιλείου Θερμού
...Με απλά λόγια, εάν ο πατέρας μας ή η μητέρα μας μάθαιναν ποτέ τι εσωτερική αναπαράσταση έχουμε για αυτόν ή αυτήν, μπορεί να σοκάρονταν οι άνθρωποι, είτε από χαρά είτε από λύπη, εξαρτάται. Μπορεί να μην φαντάζονταν ποτέ τι εικόνα έχουμε γι'αυτούς, όπως και αντίστοιχα μπορεί να μην φανταζόμαστε ποτέ τι εικόνα έχουν τα παιδιά μας για μας. Μπορεί δηλαδή να διαφέρει πάρα πολύ η εικόνα, μπορεί να διαφέρει λίγο. Πάντως τονίζουμε ότι δεν συμπίπτει. (Περισσότερα...)11/2/2014, Το θάρρος της ταπεινοφροσύνης,
του Ηλία Λιαμή
Δύο άνθρωποι ανεβαίνουν στο ναό να προσευχηθούν. Ο ένας, Φαρισαίος, το πρότυπο της εποχής, το μέτρο και ο κριτής όλων. Ο άλλος, Τελώνης, περιφρονημένος και παράδειγμα προς αποφυγήν. Σε λίγο, ο ναός αντηχεί από τα κατορθώματα του Φαρισαίου. Τα φωνάζει, ίσως για να τα πιστέψει κι ο ίδιος. Και μάλιστα, δεν αρκείται σ’ αυτό. Ευχαριστεί και τον Θεό, που δεν τον έκανε Τελώνη. Του Τελώνη όμως οι λυγμοί δεν ακούγονται. Στέκεται μακριά από τα βλέμματα, τα μάτια του είναι χαμηλωμένα και ένα "κύριε ελέησον" ακούγεται μόνον. Κάποτε, κατέβηκαν κι οι δυο. Γαληνεμένος όμως κατέβηκε μόνον ο ένας. Ποιος; (Περισσότερα...)