29/3/2014, Το σχοινί
Ήταν ένας ορειβάτης, ο οποίος θέλησε να ανεβεί το ψηλότερο βουνό. Ξεκίνησε, λοιπόν, την περιπέτεια του μετά από πολλά χρόνια προετοιμασίας. Όμως, επειδή ήθελε τη δόξα μόνο για τον εαυτό του αποφάσισε να σκαρφαλώσει το βουνό μόνος. Η νύχτα, λοιπόν, έπεσε βαριά και ο άνδρας δεν έβλεπε τίποτα. Όλα ήταν μαύρα. Μηδενική ορατότητα. Το φεγγάρι και τα άστρα είχαν καλυφθεί από σύννεφα. Καθώς ο άνδρας ανέβαινε και απείχε λίγα μόνο μέτρα από την κορυφή του βουνού, γλίστρησε και έπεσε στο κενό με μεγάλη ταχύτητα. Ο ορειβάτης πού το μόνο πού έβλεπε καθώς έπεφτε ήταν μαύρες κουκίδες, είχε την τρομερή αίσθηση της βαρύτητας να τον τραβά. (Περισσότερα...)
27/3/2014, Οίδα άνθρωπο εν Χριστώ
25/3/2014, Τί να πούμε στα παιδιά για το 1821,
της Αγγελικής Διατσίντου-Παπαθανασοπούλου
Μου ζητήθηκε να γράψω τί πρέπει να λένε οι γονείς ή οι παππούδες και οι γιαγιάδες στα παιδιά για το 1821. Το ερώτημα μου φάνηκε ιδιαίτερα δύσκολο στην απάντηση. Άρχισα να ψάχνομαι. Ρώτησα διάφορους που ασχολούνται με τα παιδιά. Έμπειρος παιδαγωγός μου είπε να διηγηθώ ό,τι με φωτίσει ο Θεός, αλλά με ζέση και με πίστη και να είμαι βέβαιη ότι τα παιδιά θα με καταλάβουν... Νηπιαγωγός μου είπε να πω ένα ιστορικό συμβάν σαν παραμύθι, που να παράγει κι ένα ηθικό δίδαγμα και να έχει ευχάριστο τέλος, δηλαδή «εκείνοι ζήσανε καλά κι εμείς καλύτερα»...Δάσκαλος με παρότρυνε να τα πάω να επισκεφθούν το Ιστορικό Μουσείο στην Παλιά Βουλή και δείχνοντας τα εκεί κειμήλια των Αγωνιστών του 1821 να τους μιλήσω γι’ αυτούς...(Περισσότερα...)
24/3/2014, Ο Θεός και η πόρνη,
του π. Βαρνάβα Λαμπρόπουλου
22/3/2014, Διήγηση για το νόημα του Σταυρού,
του Μητροπολίτη Αντωνίου Σουρόζ
Εἶναι ὁ σταυρικὸς θάνατος τοῦ Χριστοῦ ποὺ μᾶς ἔχει σώσει ἀπὸ τὸν αἰώνιο θάνατο, ποὺ μᾶς ἔχει δώσει τὴ δύναμη νὰ ὑπερνικοῦμε τὴν ἁμαρτία καὶ ν' ἀρχίζουμε ἀπὸ τώρα πάνω στὴ γῆ μιὰ καινούρια ζωή, τὴ ζωὴ τοῦ Θεοῦ. Πῶς νὰ φανταστοῦμε ὅμως τὴ δολοφονία τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους νὰ φέρνει τὴ συμφιλίωση τῶν δύο μερῶν; Θὰ ἤθελα νὰ σᾶς τὸ ἐξηγήσω αὐτὸ μὲ ἕνα παράδειγμα παρμένο ἀπὸ τὴν ἱστορία μας, τὴ Ρωσικὴ ἱστορία, ποὺ δείχνει τὸν τρόπο μὲ τὸν ὅποιο ἡ ἀγάπη ποὺ ἐκφράζεται ὡς θυσία τῆς ζωῆς μας ἔχει τὴ δύναμη νὰ φέρνει τὴ συμφιλίωση. (Περισσότερα...)
Ήταν ένας ορειβάτης, ο οποίος θέλησε να ανεβεί το ψηλότερο βουνό. Ξεκίνησε, λοιπόν, την περιπέτεια του μετά από πολλά χρόνια προετοιμασίας. Όμως, επειδή ήθελε τη δόξα μόνο για τον εαυτό του αποφάσισε να σκαρφαλώσει το βουνό μόνος. Η νύχτα, λοιπόν, έπεσε βαριά και ο άνδρας δεν έβλεπε τίποτα. Όλα ήταν μαύρα. Μηδενική ορατότητα. Το φεγγάρι και τα άστρα είχαν καλυφθεί από σύννεφα. Καθώς ο άνδρας ανέβαινε και απείχε λίγα μόνο μέτρα από την κορυφή του βουνού, γλίστρησε και έπεσε στο κενό με μεγάλη ταχύτητα. Ο ορειβάτης πού το μόνο πού έβλεπε καθώς έπεφτε ήταν μαύρες κουκίδες, είχε την τρομερή αίσθηση της βαρύτητας να τον τραβά. (Περισσότερα...)27/3/2014, Οίδα άνθρωπο εν Χριστώ
Υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι στην Εκκλησία μας. Υπάρχουν άνθρωποι που προσέρχονται στην Εκκλησία για να σωθούν - δια της Εκκλησίας - κι υπάρχουν άνθρωποι που προσέρχονται στην Εκκλησία για να τη σώσουν. Να τη σώσουν από τη Νέα Τάξη, από τον Πάπα, από τον ΑΜΚΑ, από το 666. Μάταια προειδοποιεί ο Αββάς Ισαάκ: "Γίνωσκε ω αδελφέ, ότι δια τούτο χρη ημάς είναι έσωθεν της θύρας του κελλίου, ίνα μη γινώσκωμεν τα πράγματα των ανθρώπων τα κακά, και τότε θεωρούμεν πάντας αγίους και καλούς εν τη αγνεία της διανοίας ημών. Εάν δε γενώμεθα ελέγχοντες και παιδεύοντες, και κρίνοντες. Τί λοιπόν διαφέρει το κάθισμα ημών του καθίσματος των πόλεων; Εάν ούχ ησυχάζης τη καρδία, ησύχασον καν τη γλώσση..." (Περισσότερα...)
25/3/2014, Τί να πούμε στα παιδιά για το 1821,
της Αγγελικής Διατσίντου-Παπαθανασοπούλου
Μου ζητήθηκε να γράψω τί πρέπει να λένε οι γονείς ή οι παππούδες και οι γιαγιάδες στα παιδιά για το 1821. Το ερώτημα μου φάνηκε ιδιαίτερα δύσκολο στην απάντηση. Άρχισα να ψάχνομαι. Ρώτησα διάφορους που ασχολούνται με τα παιδιά. Έμπειρος παιδαγωγός μου είπε να διηγηθώ ό,τι με φωτίσει ο Θεός, αλλά με ζέση και με πίστη και να είμαι βέβαιη ότι τα παιδιά θα με καταλάβουν... Νηπιαγωγός μου είπε να πω ένα ιστορικό συμβάν σαν παραμύθι, που να παράγει κι ένα ηθικό δίδαγμα και να έχει ευχάριστο τέλος, δηλαδή «εκείνοι ζήσανε καλά κι εμείς καλύτερα»...Δάσκαλος με παρότρυνε να τα πάω να επισκεφθούν το Ιστορικό Μουσείο στην Παλιά Βουλή και δείχνοντας τα εκεί κειμήλια των Αγωνιστών του 1821 να τους μιλήσω γι’ αυτούς...(Περισσότερα...)
24/3/2014, Ο Θεός και η πόρνη,
του π. Βαρνάβα Λαμπρόπουλου
Κατά τήν διάρκεια τῶν φοιτητικῶν ἐξεγέρσεων στό Μπέρκλεϋ, στήν Καλιφόρνια, τήν δεκαετία τοῦ '60, οἱ ἀμερικανοί φοιτητές κατήγγειλαν τήν χρεωκοπίατοῦ Δυτικοῦ Χριστιανισμοῦ μέ τά ἑξῆς συγκλονιστικά λόγια:
«Κύριοι, ὁ Θεός γιά τόν ὁποῖο μᾶςμιλᾶτε δέν ζεῖ. Καί ἡ ἴδια ἡ ζωή σας εἶναινεκρή. Ἕνας Θεός πού δέν ἀγγίζει τήνὕπαρξή μας, ἕνας Θεός πού δέν ἔχει σχέσημέ τό σῶμα μας, μᾶς εἶναι ἄχρηστος. ὉΘεός πού μᾶς σερβίρετε, εἶναι ἁπλῶς ἕναςΘεός πού σᾶς βολεύει. Τόν χρησιμοποιεῖτεσάν ναρκωτικό, ὅπως ἐμεῖς χρησιμοποιοῦμετήν μαριχουάνα. Ἄν ὑπάρχει Θεός, ἄς ἔρθεινά μᾶς βρεῖ ἐδῶ πού εἴμαστε». (Περισσότερα...)
22/3/2014, Διήγηση για το νόημα του Σταυρού,
του Μητροπολίτη Αντωνίου Σουρόζ
Εἶναι ὁ σταυρικὸς θάνατος τοῦ Χριστοῦ ποὺ μᾶς ἔχει σώσει ἀπὸ τὸν αἰώνιο θάνατο, ποὺ μᾶς ἔχει δώσει τὴ δύναμη νὰ ὑπερνικοῦμε τὴν ἁμαρτία καὶ ν' ἀρχίζουμε ἀπὸ τώρα πάνω στὴ γῆ μιὰ καινούρια ζωή, τὴ ζωὴ τοῦ Θεοῦ. Πῶς νὰ φανταστοῦμε ὅμως τὴ δολοφονία τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους νὰ φέρνει τὴ συμφιλίωση τῶν δύο μερῶν; Θὰ ἤθελα νὰ σᾶς τὸ ἐξηγήσω αὐτὸ μὲ ἕνα παράδειγμα παρμένο ἀπὸ τὴν ἱστορία μας, τὴ Ρωσικὴ ἱστορία, ποὺ δείχνει τὸν τρόπο μὲ τὸν ὅποιο ἡ ἀγάπη ποὺ ἐκφράζεται ὡς θυσία τῆς ζωῆς μας ἔχει τὴ δύναμη νὰ φέρνει τὴ συμφιλίωση. (Περισσότερα...)