21/5/2014, Όλα είναι δρόμος,
π. Λίβυος
20/5/2014, Ο Ψυχοπαθής κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας,
του π. Ιωάννου Ρωμανίδη
Ποιός εἶναι ὁ ψυχοπαθὴς κατὰ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας; Ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι ψυχοπαθὴς κατὰ τὴν Πατερικὴ ἔννοια. Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ εἶναι κάποιος σχιζοφρενὴς γιὰ νὰ εἶναι ψυχοπαθής. Ὁ ὁρισμὸς τῆς ψυχοπάθειας ἀπὸ Πατερικῆς ἀπόψεως εἶναι ὅτι ψυχοπάθεια ὑπάρχει στὸν ἄνθρωπο ἐκεῖνον ποὺ δὲν λειτουργεῖ σωστὰ ἡ νοερὰ ἐνέργεια μέσα του. Ὅταν δηλαδὴ ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι γεμᾶτος ἀπὸ λογισμούς, ὄχι μόνο κακοὺς λογισμούς, ἀλλὰ καὶ καλοὺς λογισμούς. (Περισσότερα...)
19/5/2014, Ο διάβολος στο μυαλό,
του Γέροντος Νίκωνος (Νέα Σκήτη)
Οἱ ἄνθρωποι σκέπτονται περισσότερο ἀπὸ ὅσο ἀναπνέουν. Σὲ μία ἀναπνοὴ μποροῦμε νὰ κάνουμε χίλιες σκέψεις, καὶ αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ δὲν τὸ σκεπτόμαστε. Δὲ σκεπτόμαστε ὅτι οἱ σκέψεις ποὺ κάνουμε σχηματίζουν τὸν χαρακτήρα μας, διαμορφώνουν τὴν προσωπικότητά μας, οἱ σκέψεις ποὺ κάνουμε μᾶς δίνουν τὴν ταυτότητά μας καὶ παρουσιάζουν αὐτὸ ποὺ εἴμαστε, σὲ τέτοιο σημεῖο ποὺ ἕνας Ἀμερικανὸς φιλόσοφος λέει: “εἶστε αὐτὸ ποὺ σκέπτεστε”. (Περισσότερα...)
16/5/2014, Άγιος Πορφύριος, ο Άγιος της Τεχνολογίας,
του Χριστόδουλου Πρωτοπαπά (διευθύνων σύμβουλος CEO Hellas Sat)
Κανένας Άγιος μέχρι σήμερα από το Συναξάρι της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν έχει τόση μεγάλη σχέση με τη σύγχρονη τεχνολογία όση ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης. Η σοφία που με τη χάρη του Θεού είχε αποκτήσει ο Άγιος Πορφύριος ήταν μοναδική αλλά και ο τρόπος και τα θαύματα που έκανε όταν ήταν στη ζωή ή μετά το θάνατό του ήταν τόσο σημαντικά που άφηνε εμάς τους «τεχνολόγους αλόγους» όπως σωστά λέει η αγία μας Εκκλησία. (Περισσότερα...)
13/5/2014, Πώς ξεκλειδώθηκα,
του Μητροπολίτου Μελετίου (+) Πρεβέζης
π. Λίβυος
Έρχονται στιγμές στην ζωή, που ο άνθρωπος αισθάνεται ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια συνθηκολόγησης με το ψέμα. Εκείνο που κουβαλάει μέσα του, στις σχέσεις του, στον μικρό και μεγάλο κόσμο του. Μια καθημερινή προσπάθεια να πείσει τον ίδιο του τον εαυτό για κάτι που δεν είναι. Είναι το ψέμα που ίσως κάποτε τον βοήθησε να χτίσει μια πραγματικότητα, μην ξέροντας ότι ταυτόχρονα εξυπηρετεί τις πιο βαθιές σκοτεινές του ανάγκες. Δεν είναι απαγορευτικό. Πρέπει όμως να είναι αφυπνιστικό και να οδηγεί στην μετάνοια. Και μετάνοια σημαίνει να φέρνει κανείς τη ζωή του τούμπα, να λέει «θέλω να ζήσω», γιατί πολύ απλά αυτό που βιώνει δεν είναι η αλήθεια του. Άλλωστε εκείνο που εκλείπει με την αμαρτία είναι η αλήθεια της ζωής. (Περισσότερα...)
20/5/2014, Ο Ψυχοπαθής κατά τους Πατέρες της Εκκλησίας,
του π. Ιωάννου Ρωμανίδη
Ποιός εἶναι ὁ ψυχοπαθὴς κατὰ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας; Ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι ψυχοπαθὴς κατὰ τὴν Πατερικὴ ἔννοια. Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ εἶναι κάποιος σχιζοφρενὴς γιὰ νὰ εἶναι ψυχοπαθής. Ὁ ὁρισμὸς τῆς ψυχοπάθειας ἀπὸ Πατερικῆς ἀπόψεως εἶναι ὅτι ψυχοπάθεια ὑπάρχει στὸν ἄνθρωπο ἐκεῖνον ποὺ δὲν λειτουργεῖ σωστὰ ἡ νοερὰ ἐνέργεια μέσα του. Ὅταν δηλαδὴ ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου εἶναι γεμᾶτος ἀπὸ λογισμούς, ὄχι μόνο κακοὺς λογισμούς, ἀλλὰ καὶ καλοὺς λογισμούς. (Περισσότερα...)
19/5/2014, Ο διάβολος στο μυαλό,
του Γέροντος Νίκωνος (Νέα Σκήτη)
Οἱ ἄνθρωποι σκέπτονται περισσότερο ἀπὸ ὅσο ἀναπνέουν. Σὲ μία ἀναπνοὴ μποροῦμε νὰ κάνουμε χίλιες σκέψεις, καὶ αὐτὸ εἶναι κάτι ποὺ δὲν τὸ σκεπτόμαστε. Δὲ σκεπτόμαστε ὅτι οἱ σκέψεις ποὺ κάνουμε σχηματίζουν τὸν χαρακτήρα μας, διαμορφώνουν τὴν προσωπικότητά μας, οἱ σκέψεις ποὺ κάνουμε μᾶς δίνουν τὴν ταυτότητά μας καὶ παρουσιάζουν αὐτὸ ποὺ εἴμαστε, σὲ τέτοιο σημεῖο ποὺ ἕνας Ἀμερικανὸς φιλόσοφος λέει: “εἶστε αὐτὸ ποὺ σκέπτεστε”. (Περισσότερα...)
16/5/2014, Άγιος Πορφύριος, ο Άγιος της Τεχνολογίας,
του Χριστόδουλου Πρωτοπαπά (διευθύνων σύμβουλος CEO Hellas Sat)
Κανένας Άγιος μέχρι σήμερα από το Συναξάρι της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν έχει τόση μεγάλη σχέση με τη σύγχρονη τεχνολογία όση ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης. Η σοφία που με τη χάρη του Θεού είχε αποκτήσει ο Άγιος Πορφύριος ήταν μοναδική αλλά και ο τρόπος και τα θαύματα που έκανε όταν ήταν στη ζωή ή μετά το θάνατό του ήταν τόσο σημαντικά που άφηνε εμάς τους «τεχνολόγους αλόγους» όπως σωστά λέει η αγία μας Εκκλησία. (Περισσότερα...)13/5/2014, Πώς ξεκλειδώθηκα,
του Μητροπολίτου Μελετίου (+) Πρεβέζης
..Εἶπα νὰ ζήσω καὶ ἐγὼ «λίγο» μὲ τὸ Χριστό. Νὰ τοῦ δώσω καὶ ἐγὼ κάτι. Ἀλλὰ ὄχι καὶ νὰ μὴ μείνει τίποτε δικό μου! Τί; Θὰ χάσω τὸν ἑαυτό μου; Δοῦλος θὰ γίνω; «Δοῦλος Χριστοῦ»; Αὐτὰ εἶναι πιὰ ξεπερασμένα! Καὶ ξέσπασα μὲ ὀργή.
-Ἄ, μὰ πιά! Δὲν ὑποφέρεσαι μὲ τίποτε!
Ἄ, μὰ δὲν φταῖς ἐσύ. Ἐγὼ φταίω, ποὺ εἶπα νὰ ἔρθω καὶ ἐγὼ λίγο κοντά σου. Ποὺ φαντάστηκα, ὅτι κάτι θὰ κέρδιζα κοντά σου.
Μοῦ ἀπάντησε ξερά: Ἐντάξει. Ἐγὼ φεύγω. Ἀκολούθησε τὸ δρόμο σου. Μὲ τὸ ζόρι δὲν σὲ θέλω κοντά μου. Τί νὰ σὲ κάνω δά; Τί νὰ σὲ κάνω, μόνο σωματικὰ κοντά μου, ἂν ἡ καρδιά σου εἶναι ἀλλοῦ; Καί… γύρισε νὰ φύγει. (Περισσότερα...)