13/1/2014, Οι αναντικατάστατοι,
π. Θεμιστοκλή Μουρτζανού



poulpolit1--2-thumb-large
Συχνά στη ζωή μας πιστεύουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι αναντικατάστατοι. Προσκολλόμαστε σε κάποια πρόσωπα, είτε συγγενικά είτε πολιτικά είτε στην εργασία μας είτε σε άλλες καταστάσεις της ζωής και θεωρούμε πως η ζωή αρχίζει και τελειώνει με αυτά. (Περισσότερα...)






12/1/2015, Ευαγγέλιο Κυριακής μετά τα Φώτα,
Μελετίου Μητροπολίτη Νικοπόλεως(+)

Ὁ κόσμος βρισκόταν στό σκοτάδι. «Καθήμενος», λέει τό Εὐαγγέλιο στό σκοτάδι. Στρογγυλοκαθισμένος στό σκοτάδι. Μακρυά ἀπό τό φῶς. Τοῦ ἄρεσε τό σκοτάδι αὐτοῦ τοῦ λαοῦ. Τό εἶχε κάνει ἰδεολογία του. Τρόπο ζωῆς του. Μ’ ἄλλα λόγια, οἱ ἄνθρωποι ἦταν ἄθεοι. Πνευματικά ἀδιάφοροι. Ἀσυγκίνητοι γιά θέματα σάν: Θεός, ψυχή, Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, Παράδεισος, κόλαση, αἰώνια ζωή.
Τό μόνο πού κοίταζαν ἦταν: Καλή ζωή, καλοπέραση, διασκέδαση, εὐχαρίστηση, ἡδονές, χρήματα. Καί ὅπως συμβαίνει πάντοτε σέ τέτοιες περιπτώσεις, φιλοσοφοῦσαν καί ἔλεγαν: «Καλά, ὑπάρχει καί τίποτε ἄλλο; (Περισσότερα...)



8/1/2015, Ιστορία αγάπης, 
π. Δημητρίου Μπόκου

agaph-agkaliasma-zeygari

Ὁ ὁ­δη­γὸς ἀ­νέ­βη­κε σβέλ­τα στὴ θέ­ση του καὶ ἔ­βα­λε μπρὸς τὴ μη­χα­νή. Οἱ τε­λευ­ταῖ­οι ἐ­πι­βά­τες ἀ­νέ­βη­καν βι­α­στι­κά, βάλ­θη­καν νὰ ψά­χνουν τὶς θέ­σεις τους. Προ­πα­ρα­μο­νὴ Χρι­στου­γέν­νων, ἡ κί­νη­ση στὸ ζε­νίθ.
Ἔ­σκυ­ψε νὰ ση­κώ­σει τὴ βα­λί­τσα της, μὰ ὁ ἄν­τρας της τὴν πρό­λα­βε. Τὴν τα­κτο­ποί­η­σε στὸν χῶ­ρο τῶν ἀ­πο­σκευ­ῶν καὶ γύ­ρι­σε κε­φά­τος κον­τά της.
-  Ἄν­τε λοι­πόν, κα­λό σου τα­ξί­δι, τῆς χα­μο­γέ­λα­σε ἀ­πο­χαι­ρε­τών­τας την. Σὲ λίγο πάλι ραν­τε­βοῦ ἐ­δῶ. (Περισσότερα...)





6/1/2015, Η Βάπτιση του Χριστού,
π. Αλεξάνδρου Σμέμαν


Γιατί ὁ Ἰησοῦς, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἦρθε στὸν κόσμο νὰ θεραπεύσει τὴν ἁμαρτία μὲ τὴν ἀναμαρτησία Του καὶ νὰ ὁδηγήσει τοὺς ἀνθρώπους σὲ κοινωνία μὲ τὴ θεία ζωή, ἐπιθύμησε καὶ ἀπαίτησε νὰ βαπτισθεῖ ἀπὸ τὸν Ἰωάννη; Γνωρίζουμε ἀπὸ τὸ εὐαγγέλιο πὼς τὸ ἴδιο ἐρώτημα βρισκόταν στὸ κέντρο τῆς καρδιᾶς τοῦ Ἰωάννη. «Ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπὸ σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχῃ προς με;» (Ματθ. 3, 14). Ἡ ἀπάντηση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ ἑξῆς: Ὁ Χριστὸς δεχόμενος τὸ βάπτισμα ταυτίζεται μὲ τοὺς ἀνθρώπους, μὲ ὅλους τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἀνεξαιρέτως. Ταυτίζεται μὲ κάθε ἁμαρτωλὸ ποὺ χρειάζεται συγχώρηση, σωτηρία καὶ ἀναγέννηση... Ταυτίζεται μὲ ὅλους καὶ μὲ τὸν καθένα μας. Μὲ τὸ βάπτισμά Του δείχνει πὼς δὲν ἦρθε γιὰ νὰ κρίνει ἢ νὰ καταδικάσει, (Περισσότερα...)



4/1/2015, "Οιωνός" - Για το νέο έτος,
του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Υπάρχει ένα όχι πολύ γνωστό φιλολογικό σημείωμα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, το οποίο υπό μορφή πρωτοχρονιάτικου άρθρου δημοσιεύθηκε πριν από 115 χρόνια στην αθηναϊκή εφημερίδα «Ακρόπολις».
Έχει τον τίτλο «Οιωνός», τίτλος ο οποίος σχετίζεται με την περίφημο ομηρικό στίχο –αποφθεγματική ρήσι/ομολογία φιλοπατρίας- (στο Μ 243) της Ιλιάδος: ΕΙΣ ΟΙΩΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ, ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ (= Ένα είναι το καλύτερο σημάδι, ο καλύτερος οιωνός: το να πολεμάει κανείς υπερασπιζόμενος την πατρίδα του).

Σε αυτό το πρωτότυπο (και απίστευτα επίκαιρο) δημοσίευμα, ο άγιος της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας ενώ ξεκινά (Περισσότερα...)




31/12/2014, Στο κατώφλι του νέου χρόνου,
Μητροπολίτη Anthonny Bloom (+)


Πρὶν προσευχηθοῦμε, θὰ ἤθελα νὰ καθορίσω τὶς προσευχές μας, ὥστε ὅταν προσευχόμαστε, νὰ εἶναι πιὸ ἀποτελεσματικὴ ἡ προσευχὴ ποὺ θὰ γίνεται μ’ ἕνα νοῦ καὶ μὲ μιὰ καρδιά. Καθὼς ὁ ἕνας χρόνος διαδέχεται τὸν ἄλλον σᾶς μιλοῦσα γιὰ τὴν νέα χρονιὰ ποὺ ἐρχόταν παρομοιάζοντάς την μὲ μιὰ πεδιάδα πού, ἀκηλίδωτη, ἁγνή, εἶναι σκεπασμένη ἀπὸ χιόνι, καὶ ζητοῦσα νὰ δώσετε προσοχὴ στὸ γεγονὸς ὅτι πρέπει νὰ βαδίζουμε μὲ ὑπευθυνότητα ἐκεῖ ποὺ ἁπλώνεται τὸ λευκὸ τοπίο ποὺ εἶναι ἀκόμα παρθένο, ἐπειδὴ σύμφωνα μὲ τὸν τρόπο ποὺ βαδίζουμε, θὰ ὑπάρχει μιὰ ὁδὸς ποὺ θὰ τὸ διασχίζει, ὅταν ἀκολουθοῦμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἢ βήματα πλανεμένα ποὺ μοναχὰ θὰ λερώνουν τὴν λευκότητα τοῦ χιονιοῦ (Περισσότερα...)