1/7/2015, Το άναμμα του καντηλιού και ο συμβολισμός του

Το άναμμα του καντηλιού ενέχει τον συμβολισμό ότι προσφέρεται ως θυσία σεβασμού και τιμής προς τον Θεό και τους Αγίους του.Συμβολίζει επίσης, το φώς του Χριστού που φωτίζει κάθε άνθρωπο, καθώς επίσης συμβολίζει και το γνωστό παράγγελμα του Κυρίου μας ότι πρέπει να είμαστε, οι χριστιανοί, τα φώτα του κόσμου. 
  Το έλαιον,το λάδι δηλαδή που καίει στα καντήλια μας,“τον του Θεού υπεμφαίνει έλαιον” γράφει ο Άγ. Συμεών Θεσσαλονίκης, το έλεος του Θεού που φανερώθηκε όταν η περιστερά του Νώε επέστρεψε στην (Περισσότερα...)








26/6/2015, Η ψυχή δεν ξέρει την κούραση,
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Φωτο:romston.comΔώσε μου ξεκούραση στο σώμα!
Σε τελική ανάλυση αυτό σημαίνει: δώσε μου ύπνο!
Δώσε μου ξεκούραση στην ψυχή!
Σε τελική ανάλυση σημαίνει: δώσε μου Θεό!
Είναι γελοίο να σκεφτούμε καν ότι η ψυχή που δανείζει την ισχύ στο σώμα, μπορεί να κου­ραστεί τόσο γρήγορα, όπως το σώμα και ακόμα ότι πρέπει να ξεκουράζεται τόση πολλή ώρα σαν το σώμα.
Τη νύχτα η ψυχή εργάζεται όπως και την ημέρα· τη νύχτα εκείνη συνοψίζει και αφομοιώ­νει το ημερήσιο μάθημά της. Και τη νύχτα η ψυχή αποφαίνεται τη φοβερή κρίση της επάνω στον άνθρωπο για την εκτελεσμένη εργασία. (Περισσότερα...)



23/6/2015, Δεν είσαι ο ρόλος σου,
π. Λίβυος


Όταν λες δεν «είμαι καλά» να γνωρίζεις ότι στην πραγματικότητα είσαι μια χαρά, απλά δεν αισθάνεσαι καλά. Και δεν νιώθεις καλά όχι εσύ ο ίδιος, ως ύπαρξη, αλλά ως ρόλος. Βυθίζεσαι στο ρόλο σου και χάνεσαι. Ταυτίζεσαι μαζί του και νομίζεις ότι είσαι ο ρόλος σου. Δεν είναι όμως έτσι. Δεν είμαστε αυτό που κάνουμε αλλά κάτι πολύ πιο ουσιαστικό και βαθύτερο. Δες λοιπόν αυτός που στεναχωριέται είσαι εσύ; Μήπως στεναχωριέσαι γεμάτος ενοχές ως σύζυγος, ως πατέρας ή μητέρα; Ως παιδί ή φίλος; Ως υπάλληλος ή εργοδότης, ως πολίτης ή μέλος μιας ομάδας κ.ο.κ; Μήπως τελικά η στεναχώρια σου έχει να κάνει με τον ρόλο που διαδραματίζεις μέσα στο μικρόκοσμό σου και όχι με την ύπαρξη σου;  (Περισσότερα...)



19/6/2015, Για τον σεβασμό στις πεποιθήσεις των άλλων. Πώς είναι δυνατόν να γίνεται σεβαστό το ψέμα;
Αγίου Νικολάου Μητροπολίτου Αχρίδας (+1956)


Στην αγορά της ζωής, μικρά μου μυρμηγκάκια, στέκονταν οι πωλητές του λόγου, οι υποκριτές με την κυρτή ράχη και τη δουλική μάσκα στο πρόσωπο, που έκρυβε αχόρταγη όρεξη για εξουσία.
– Τι έχετε σήμερα στην ημερήσια διάταξη; Τους ρώτησα εγώ.
– Το σεβασμό στις πεποιθήσεις των άλλων, απάντησαν εκείνοι με υποκριτικό χαμόγελο, στο οποίο διαγράφονταν ολόκληρη η γατοφιλοσοφία τους.
– Και πάνω σε τι βασίζετε αυτό το αστείο;

– Επάνω στην προαποφασισμένη θέση της ισότητας όλων. (Περισσότερα...)





18/6/2015, Nαι μεν, αλλά...
του George Carlin


Τὸ παράδοξο τῶν καιρῶν μας εἶναι, ὅτι:
Ἐνῷ ἔχουμε οἰκοδομήσει οὐρανοξύστες, ἡ διάθεσή μας εἶναι χαμηλή, ὅσο ἕνα μονόροφο σπίτι.
Ἐνῷ ἔχουμε κατασκευάσει δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, εἴμαστε στενόμυαλοι καὶ οἱ ἀντιλήψεις μας πιὸ στενὲς κι' ἀπὸ ἕνα σοκάκι.
Ἐνῷ καταναλώνουμε περισσότερα, διαθέτουμε λιγότερα.
Ἐνῷ ἀγοράζουμε περισσότερα, τ' ἀπολαμβάνουμε λιγότερο.
Ἐνῷ ἔχουμε μεγαλύτερα σπίτια, οἱ οἰκογένειές μας εἶναι μικρότερες.

Ἐνῷ ἔχουμε στὴ διάθεσή μας περισσότερες εὐκολίες, ὁ ἐλεύθερος χρόνος μᾶς εἶναι ἀνύπαρκτος.
Ἐνῷ ὑπάρχουν περισσότερα διπλώματα, καὶ περισσότερες γνώσεις, ἡ κοινὴ λογικὴ εἶναι δυσεύρετη, ὅπως λιγότερη εἶναι καὶ ἡ κρίση.
(Περισσότερα...)