10/11/2015, Ιερείς-μοναχοί και ιερείς οικογενειάρχαι,
του Βιργκίλ Γκεοργκίου
Οι επισκέψεις, που η βασίλισσα του Ουρανού έκανε στο χωριό μας γέννησαν μερικά νέα ερωτηματικά μέσα στο παιδικό μου κεφάλι. Από αιώνες, όλοι οι άνδρες της οικογενείας μου, εκτός από σπάνιες εξαιρέσεις, ήταν εφημέριοι στα χωριά, στα οποία κατοικούσαν οι υπηρέτες των μοναστηριών. Ήταν ιερείς από πατέρα σε παιδί. Όπως στην Παλαιά Διαθήκη. Ιερείς προλετάριοι. Ιερείς - άλογα. Που υπηρετούσαν τον Κύριο με τα πόδια τους, τρέχοντας στο βουνό και φέρνοντας τον θείο λόγο, τα μυστήρια και την προσευχή. Παντού όπου υπήρχε ανάγκη. Έμαθα αργότερα πως το άλογο είναι σύμβολο των δώδεκα Αποστόλων, που κι αυτοί ήταν ζευγμένοι στο άρμα της Εκκλησίας... Έτσι έβλεπα πάντα τον πατέρα μου κι όλους τους άλλους ιερείς της οικογενείας μου. (Περισσότερα...)
6/11/2015, Στα νοσοκομεία συχνάζει η αγιότητα...
π. Λίβυος
Χρειάστηκε για μερικές μέρες, να μείνω στο νοσοκομείο κάνοντας συντροφιά σε έναν νέο άνθρωπο ο οποίος υποβλήθηκε σε σοβαρή χειρουργική επέμβαση. Και ομολογώ ότι αποκόμισα εμπειρίες και βιώματα που δεν μπορεί να στα προσφέρει κανένα βιβλίο και καμία ομιλία όσο υπέροχη ή «πνευματική» κι αν είναι. Το να ζεις μέσα σε ένα νοσοκομείο όταν μάλιστα δεν υπάρχει εξοικείωση με επαγγελματική μορφή, δεν είναι μια συνηθισμένη εμπειρία. Βλέπεις, ακούς, κατανοείς και βιώνεις πολλά πράγματα, σε διαφορετικά επίπεδα. Γνωρίζεις πραγματικότητες που έξω από αυτό το κτίριο σου διαφεύγουν. Όχι ότι δεν υπάρχουν αλλά οι καθημερινοί ρυθμοί σε οδηγούν στην λήθη τους (Περισσότερα...)
3/11/2015, Δυσκολεύομαι να κάνω προσευχή...,
του Βασίλη Αργυριάδη
2/11/2015, Το αδιάλυτο χέρι,
π. Σάββα Δημητρέα
Ο μακαριστός, Αγιορείτης Γέροντας π. Γαβριήλ Διονυσιάτης σ’ ένα βιβλίο του αναφέρει τα εξής:
27/10/2015, Από το Ημερολόγιο του Σεφέρη (28-10-1940)
Δευτέρα 28.
Κοιμήθηκα δυὸ τὸ πρωί, διαβάζοντας Μακρυγιάννη. Στὶς τρεῖς καὶ μισὴ μία φωνὴ μέσα ἀπὸ τὸ τηλέφωνο μὲ ξύπνησε: «ἔχουμε πόλεμο». Τίποτε ἄλλο, ὁ κόσμος εἶχε ἀλλάξει. Ἡ αὐγή, ποὺ λίγο ἀργότερα εἶδα νὰ χαράζει πίσω ἀπὸ τὸν Ὑμηττό, ἦταν ἄλλη αὐγή: ἄγνωστη. Περιμένει ἀκόμη ἐκεῖ ποὺ τὴν ἄφησα. Δὲν ξέρω πόσο θὰ περιμένει, ἀλλὰ ξέρω πὼς θὰ φέρει τὸ μεγάλο μεσημέρι. Ντύθηκα κι ἔφυγα ἀμέσως. Στὸ Ὑπουργεῖο Τύπου δυό-τρεῖς ὑπάλληλοι. Ὁ Γκράτσι εἶχε δεῖ τὸν Μεταξᾶ στὶς τρεῖς. Τοῦ ἔδωσε μία νότα καὶ τοῦ εἶπε πὼς στὶς 6 τὰ ἰταλικὰ στρατεύματα θὰ προχωρήσουν. Ὁ πρόεδρος τοῦ ἀποκρίθηκε πὼς αὐτὸ ἰσοδυναμεῖ μὲ κήρυξη πολέμου, καὶ ὅταν ἔφυγε κάλεσε τὸν πρέσβη τῆς Ἀγγλίας. Ἀμέσως μετὰ τὸν Νικολούδη στὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν. Ὁ πρόεδρος ἦταν μέσα μὲ τὸν πρέσβη τῆς Τουρκίας. (Περισσότερα...)
23/10/2015, Ἔχει ἄραγε τὸ Εὐαγγέλιο «πολιτικὴ διάσταση»;
του π. Σωφρονίου Σαχάρωφ
του Βιργκίλ Γκεοργκίου
Οι επισκέψεις, που η βασίλισσα του Ουρανού έκανε στο χωριό μας γέννησαν μερικά νέα ερωτηματικά μέσα στο παιδικό μου κεφάλι. Από αιώνες, όλοι οι άνδρες της οικογενείας μου, εκτός από σπάνιες εξαιρέσεις, ήταν εφημέριοι στα χωριά, στα οποία κατοικούσαν οι υπηρέτες των μοναστηριών. Ήταν ιερείς από πατέρα σε παιδί. Όπως στην Παλαιά Διαθήκη. Ιερείς προλετάριοι. Ιερείς - άλογα. Που υπηρετούσαν τον Κύριο με τα πόδια τους, τρέχοντας στο βουνό και φέρνοντας τον θείο λόγο, τα μυστήρια και την προσευχή. Παντού όπου υπήρχε ανάγκη. Έμαθα αργότερα πως το άλογο είναι σύμβολο των δώδεκα Αποστόλων, που κι αυτοί ήταν ζευγμένοι στο άρμα της Εκκλησίας... Έτσι έβλεπα πάντα τον πατέρα μου κι όλους τους άλλους ιερείς της οικογενείας μου. (Περισσότερα...)
6/11/2015, Στα νοσοκομεία συχνάζει η αγιότητα...
π. Λίβυος
Χρειάστηκε για μερικές μέρες, να μείνω στο νοσοκομείο κάνοντας συντροφιά σε έναν νέο άνθρωπο ο οποίος υποβλήθηκε σε σοβαρή χειρουργική επέμβαση. Και ομολογώ ότι αποκόμισα εμπειρίες και βιώματα που δεν μπορεί να στα προσφέρει κανένα βιβλίο και καμία ομιλία όσο υπέροχη ή «πνευματική» κι αν είναι. Το να ζεις μέσα σε ένα νοσοκομείο όταν μάλιστα δεν υπάρχει εξοικείωση με επαγγελματική μορφή, δεν είναι μια συνηθισμένη εμπειρία. Βλέπεις, ακούς, κατανοείς και βιώνεις πολλά πράγματα, σε διαφορετικά επίπεδα. Γνωρίζεις πραγματικότητες που έξω από αυτό το κτίριο σου διαφεύγουν. Όχι ότι δεν υπάρχουν αλλά οι καθημερινοί ρυθμοί σε οδηγούν στην λήθη τους (Περισσότερα...)
3/11/2015, Δυσκολεύομαι να κάνω προσευχή...,
του Βασίλη Αργυριάδη
-Πάτερ, δυσκολεύομαι πολύ να κάνω προσευχή το βράδυ. Νιώθω μονίμως ανία. Ο νους μου φεύγει συνεχώς και δεν έχω καμιά διάθεση να συγκεντρωθώ.
-Να διαβάσεις κάτι μπορείς;
-Συνήθως είμαι πολύ κουρασμένος για να διαβάσω.
-Ε, τότε να βάλεις μια ήρεμη μουσική και να καθίσεις ήσυχος σε μια πολυθρόνα χωρίς να κάνεις τίποτα.
-Μα δεν μπορώ να μην κάνω τίποτα...
-Τί θέλεις να κάνεις δηλαδή;
-Να δω τις ειδήσεις... Να δω τί γίνεται στον κόσμο, να ενημερωθώ. (Περισσότερα...)
2/11/2015, Το αδιάλυτο χέρι,
π. Σάββα Δημητρέα
Ο μακαριστός, Αγιορείτης Γέροντας π. Γαβριήλ Διονυσιάτης σ’ ένα βιβλίο του αναφέρει τα εξής:
Είναι βαρύ αμάρτημα η ιεροκατηγορία και ο χλευασμός των λειτουργών της Εκκλησίας μας.
Κατά την μακρά περίοδο (70 χρόνια),που έζησα στον ευλογημένο αυτό τόπο, στο Άγιο Όρος, είδα πολλές τιμωρίες εξ αιτίας αυτής της αμαρτίας. είδα και σε ένα χειρόγραφο, στην βιβλιοθήκη της Μονής μας, την εξής διήγηση:
Σ’ ένα χωριό, ένας γέροντας ιερέας, ενώ ήταν σε όλα τα άλλα καλός και ιδιαίτερα φιλακόλουθος, υπέπιπτε στο πάθος της μέθης. Όταν έβγαινε από την Εκκλησία, κατευθυνόταν από το πάθος του προς τα καφενεία. Εκεί, μετά από 2-3 ποτηράκια αλκοόλ, έχανε τον εαυτό του. (Περισσότερα...)
27/10/2015, Από το Ημερολόγιο του Σεφέρη (28-10-1940)
Δευτέρα 28.
Κοιμήθηκα δυὸ τὸ πρωί, διαβάζοντας Μακρυγιάννη. Στὶς τρεῖς καὶ μισὴ μία φωνὴ μέσα ἀπὸ τὸ τηλέφωνο μὲ ξύπνησε: «ἔχουμε πόλεμο». Τίποτε ἄλλο, ὁ κόσμος εἶχε ἀλλάξει. Ἡ αὐγή, ποὺ λίγο ἀργότερα εἶδα νὰ χαράζει πίσω ἀπὸ τὸν Ὑμηττό, ἦταν ἄλλη αὐγή: ἄγνωστη. Περιμένει ἀκόμη ἐκεῖ ποὺ τὴν ἄφησα. Δὲν ξέρω πόσο θὰ περιμένει, ἀλλὰ ξέρω πὼς θὰ φέρει τὸ μεγάλο μεσημέρι. Ντύθηκα κι ἔφυγα ἀμέσως. Στὸ Ὑπουργεῖο Τύπου δυό-τρεῖς ὑπάλληλοι. Ὁ Γκράτσι εἶχε δεῖ τὸν Μεταξᾶ στὶς τρεῖς. Τοῦ ἔδωσε μία νότα καὶ τοῦ εἶπε πὼς στὶς 6 τὰ ἰταλικὰ στρατεύματα θὰ προχωρήσουν. Ὁ πρόεδρος τοῦ ἀποκρίθηκε πὼς αὐτὸ ἰσοδυναμεῖ μὲ κήρυξη πολέμου, καὶ ὅταν ἔφυγε κάλεσε τὸν πρέσβη τῆς Ἀγγλίας. Ἀμέσως μετὰ τὸν Νικολούδη στὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν. Ὁ πρόεδρος ἦταν μέσα μὲ τὸν πρέσβη τῆς Τουρκίας. (Περισσότερα...)
23/10/2015, Ἔχει ἄραγε τὸ Εὐαγγέλιο «πολιτικὴ διάσταση»;
του π. Σωφρονίου Σαχάρωφ
Κάθε διεθνὴς ἢ ταξικὴ πάλη συνδέεται μὲ τὴ βία: «Χτυπᾶτε τοὺς ἐχθρούς». Ἡ ἐντολὴ ὅμως τοῦ Χριστοῦ λέει «Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν» (Ματθ. 5,44). Ἡ τελευταία δὲν ἐπιτρέπει καθόλου νὰ ὑποβιβάσουμε τὸ Εὐαγγέλιο στὸ ἐπίπεδο τῆς ἀδελφοκτόνου διαιρέσεως τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν. Ὅταν μποῦν στὶς τάξεις τῶν μαχητὼν οἱ ἐπίσκοποι, οἱ θεολόγοι, οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ γενικά, θεωροῦν ἐκείνους ποὺ ἀποφεύγουν τὴ συμμετοχὴ στὸ εἶδος αὐτὸ τῶν δραστηριοτήτων ὡς μικρόψυχους καὶ δειλούς. Ὅσο πιὸ ἐπικίνδυνη εἶναι ἡ συμπλοκὴ μὲ τοὺς καταπιεστές, τόσο περισσότερο θεωρεῖται ἡ ἀνθρωπιστικὴ ἀποστολὴ ὡς «μαρτύριο» γιὰ τὸν Χριστό. Ἡ ἀποφυγὴ μᾶς ὑπαγορεύεται ἀπὸ τὴ συνείδηση ὅτι κάθε ἀλλαγὴ καταστάσεως στὶς κοινωνικὲς σχέσεις μὲ ἐπαναστατικό, δηλαδὴ ἐκβιαστικὸ τρόπο, θὰ ἀποδειχθεῖ τελικὰ ἀντικατάσταση τῆς μιᾶς βίας ἀπὸ τὴν ἄλλη. Ἡ ἱστορικὴ πεῖρα τὸ ἀπέδειξε αὐτὸ σὲ μεγάλο ἀριθμὸ περιπτώσεων. Ἤδη ἐμεῖς παρατηρήσαμε στὴ διάρκεια τῆς ζωῆς μας πὼς ἡ ἰδέα τῆς δικαιοσύνης ἐνέπνεε τοὺς ἀνθρώπους στὴ μάχη μὲ τὸν δεσποτισμὸ καὶ τὴν ἐκμετάλλευση, γιὰ τὴν ἐλευθερία καὶ τὰ πλήρη δικαιώματα γιὰ ὅλους. (Περισσότερα...)