19/4/2016, Ο εσωτερικός αγώνας,
του Τίτο Κολλιάντερ

...Μπορείς να πεις ότι κάνει μια πράξη ενάρετη, εκείνος που παίρνει τον κασμά και το φτυάρι και δουλεύει εντατικά για να βγει από τη βάθη κάποιου μεταλλείου όπου αποκλείστηκε από αμέλειά του; Δεν είναι αντίθετα πολύ φυσικό να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία που του δόθηκαν, για να γλιτώσει από την ασφυκτική ατμόσφαιρα και το σκοτάδι που βρίσκεται; Το αντίθετο δε θα ήταν μια τρέλα; Η εικόνα αυτή είναι πού διδακτική. Τα κατάλληλα εργαλεία για την απελευθέρωσή μας είναι το ιερό Ευαγγέλιο και τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, και μας δόθηκαν όταν βαφτιστήκαμε. Αν μείνουν αχρησιμοποίητα δεν έχουν καμιά αποτελεσματικότητα. (Συνέχεια...)




16/4/2016, Κυριακή οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας,
του Μητροπολίτη Αντωνίου Bloom



...Ἂν εἴχαμε αὐτὴν τὴν διάθεση, ὅταν ἐρχόμαστε στὴν πόρτα τῆς Ἐκκλησίας, θὰ μπορούσαμε νὰ εἴμαστε, ἂν καὶ ἀσήμαντοι, σὰν τὴν Μαρία τὴν Αἰγυπτία. Θὰ σταματούσαμε καὶ θὰ λέγαμε, «πῶς μπορῶ νὰ μπῶ στὸν ναό;» Καὶ ἂν τὸ κάναμε αὐτὸ ὁλόψυχα, μὲ μιὰ καρδιὰ συντετριμμένη, μὲ μιὰ αἴσθηση τρόμου ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι εἴμαστε τόσο μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεό, τόσο ξένοι, τόσο ἄπιστοι, τότε θὰ ἄνοιγαν οἱ θύρες, καὶ θὰ βλέπαμε ὅτι δὲν βρισκόμαστε ἁπλὰ σ’ ἕναν μεγάλο χῶρο περιτριγυρισμένο ἀπὸ τοίχους, ἀλλὰ βρισκόμαστε σ’ ἕναν τόπο ποὺ εἶναι ὁ Παράδεισος τοῦ Θεοῦ ποὺ ἦλθε στὴν γῆ.(Συνέχεια...)




15/4/2016, O ύπνος που χαλαρώνει και ο ύπνος της αμαρτίας,
του Χαραλάμπου Μπούσια

7CQ-HX0-001-98
...Κάποτε ως νέος αποφάσισα να πάω ένα ταξίδι έχοντας στο αυτοκίνητο ένα αντίσκηνο. Έφθασα σε κάποιο άγνωστο μέρος γύρω στα μεσάνυκτα και ένοιωθα κουρασμένος. Σταμάτησα σε μία άκρη και έστησα το αντίσκηνο με τη βοήθεια ενός φακού. Αμέσως ξάπλωσα και με πήρε ο ύπνος. Δεν πέρασε πολύ ώρα και ακούω κορνάρισμα συνοδεουόμενο από φώτα που φώτιζαν το αντίσκηνο. Ξύπνησα αμέσως και βγαίνοντας έξω βλέπω ένα τρακτέρ μπροστά μου και τον οδηγό του να μου φωνάζει:
— Καλά δεν έβλεπες ότι έστησες τη σκηνή σου μέσα στο δρόμο. Αν δεν ήμουν προσεκτικός τώρα θα ήσουν μακαρίτης.
Μέσα στη νύχτα είχα απρόσεχτα στήσει το αντίσκηνο στη μέση ενός αγροτικού δρόμου και κινδύνευα να σκοτωθώ προκαλώντας ατύχημα και σε άλλους.
Κοιμόμαστε όλοι μας, δυστυχώς, σε επικίνδυνα μονοπάτια (Συνέχεια...)


12/4/2016, Μήπως ο θεός σας είναι πολύ μικρός;
π. Μιχαήλ Ολέκσα

Σκεφθήκατε ποτὲ μήπως ὁ Θεὸς σας εἶναι πολὺ μικρός; Ὑποθέτω πὼς ὄχι. Οἱ περισσότεροι πιστεύουν ὅτι ὁ Θεὸς τους ἔχει τὸ σωστὸ μέγεθος - ὄχι πολὺ μεγάλος ὥστε νὰ εἰσχωρεῖ σὲ πλευρὲς τῆς ζωῆς τους ὅπου, θεωροῦν, δὲν ἔχει δουλειὰ νὰ ἀνακατεύεται, ἀλλὰ καὶ ἀρκετὰ μεγάλος γιὰ νὰ εἶναι ἄξιος τιμῆς καὶ λατρείας, ἰσχυρὸς καὶ μὲ ἀρκετὸ ἐνδιαφέρον ὥστε νὰ χορηγεῖ μερικὲς χαρὲς περιοδικὰ σὲ ἐποχὲς δυστυχίας καὶ θλίψης. Αὐτὸ εἶναι τὸ εἶδος τοῦ Θεοῦ στὰ μέτρα μας, ποὺ οἱ περισσότεροι ἀπὸ μᾶς προτιμοῦν. Ὁ καθένας ἔχει ἕνα Θεό, ἀκόμη καὶ αὐτοὶ ποὺ θεωροῦν τὸν ἑαυτὸ τους ἄθεο καὶ ἀγνωστικιστή. Ὁτιδήποτε εἶναι κεντρικὸ καὶ σημαντικὸ στὴ ζωή σου, γιὰ ὁτιδήποτε εἶσαι πρόθυμος νὰ θυσιάσεις ἢ νὰ πεθάνεις ἢ νὰ ζεῖς γι' αὐτό. Μπορεῖ νὰ εἶναι τὸ χρῆμα, ἢ ἡ φυσικὴ ἡδονὴ -σεξουαλικὴ ἢ ἀπὸ ναρκωτικὰ- ἢ ἡ δύναμη ἢ τὸ γόητρο, ἢ ὁποιοσδήποτε συνδυασμός τους. Μπορεῖ νὰ εἶναι ἕνας σημαντικὸς πολιτικὸς «σκοπός», ἢ ἴσως ἡ σύζυγός σου καὶ τὰ παιδιά, ἢ ἡ ὑλική τους εὐημερία.  (Συνέχεια...)



9/4/2016, Γρηγόριος ο Ε' - η απόλυτη θυσία,
του π. Ιωακείμ Οικονομίκου

Ήταν Απρίλιος. Τα λουλούδια είχαν ανθίσει, οι μυρωδιές είχαν απλωθεί σε όλη την Πόλη, και οι Ρωμηοί εόρταζαν το  Πάσχα τους, που την χρονιά εκείνη το ημερολόγιο έγραφε 10 Απριλίου 1821. Όλα ήταν χαρούμενα. Στις καρδιές όμως ορισμένων η χαρά αυτή δεν υπήρχε. Αντίθετα. Παρά το γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου και της νίκης κατά του θανάτου, σε μια γωνιά της Πόλεως, εκεί κρυμμένο πίσω από ένα απομεινάρι του τείχους του Διπλοφαναρίου, οι κληρικοί και οι Αρχιερείς του Πατριαρχείου αγωνιούν και φοβούνται. Και ο φόβος αυτός γίνεται πραγματικότητα, (Συνέχεια...)