Και φίδι και περιστέρι
Ο Χριστός
στο ευαγγέλιο μας κάνει μια παράξενη προτροπή: «Να γίνετε φρόνιμοι σαν τα φίδια
και ακέραιοι σαν τα περιστέρια» (Ματθ. 10,16). Άραγε, τι σχέση έχουμε εμείς με
τα φίδια και τα περιστέρια;
Η Παλαιά
Διαθήκη μας λέει, πως το φίδι στον παράδεισο ήταν πιο φρόνιμο (=συνετό) ζώο του
ζωικού βασιλείου. Γι’ αυτό και ο διάβολος το χρησιμοποίησε για να εξαπατήσει
την Εύα. Και ποια είναι η φρονιμάδα και η εξυπνάδα του φιδιού την οποία
καλούμαστε εμείς να μιμηθούμε;
Το φίδι
όταν διατρέχει τον κίνδυνο να το εξοντώσουν, τι κάνει; Όλη του η προσπάθεια
συνίσταται σε ένα πράγμα: να προστατεύσει το κεφάλι του· γι’ αυτό και ψάχνει να
το κρύψει σε καμιά τρύπα, ριψοκινδυνεύοντας το υπόλοιπο σώμα του. Και τούτο,
γιατί αν έχει την ατυχία και του κόψουν την ουρά δεν πρόκειται να πεθάνει.
Γιατί η ουρά πάλι θα φυτρώσει, θα μεγαλώσει! Αν, όμως, του κόψουν το κεφάλι,
πάει· ψόφησε!
Κατά τον
ίδιο τρόπο λοιπόν, και εσείς, μας λέει ο Χριστός, οφείλετε, σε καιρό πειρασμού,
να στρέψετε όλη σας την αγωνία και την φροντίδα στο πως θα σώσετε το «κεφάλι»
σας, δηλαδή την πίστη στον Χριστό· και την ψυχή σας.
Και η
«ουρά» για μας ποια είναι; Τα επίγεια υλικά αγαθά. Που αν τυχόν ο άνθρωπος τα
χάσει, μπορεί πάλι να τα αποκτήσει. Την ψυχή όμως και την πίστη, αν τα χάσει ή
τα προδώσει, δεν θα τα ξαναβρεί ποτέ!
Κάτι άλλο
που χαρακτηρίζει το φίδι είναι η έκδυση, η αφαίρεση του δέρματός του. Για να το
κατορθώσει αυτό, σέρνεται ανάμεσα από στενά περάσματα.
Και του
χριστιανού η ψυχή γεμίζει από πνευματικά λέπια (αμαρτίες)· και για να τα
αποβάλει, πρέπει να ακολουθήσει την στενή και τεθλιμμένη οδό του ευαγγελίου. Να
«περάσει» μέσα από την μετάνοια και την εξομολόγηση.
Ας έρθουμε
τώρα και στο περιστέρι.
Λέει, η Παλαιά Διαθήκη, πως για να βεβαιωθεί ο Νώε ότι
σταμάτησε ο κατακλυσμός, έστειλε αρχικά ένα κόρακα. Μετά, βλέποντας πως αυτός
δεν επέστρεψε, έστειλε ένα περιστέρι, το οποίο γύρισε με ένα κλωνάρι ελιάς στο
στόμα, σύμβολο της ειρήνης και του ελέους.
—Γιατί επέστρεψε το περιστέρι και όχι ο κόρακας;
—Ο κόρακας, σαν ακάθαρτο ζώο, επειδή βρήκε «στρωμένο
τραπέζι» από σάρκες ανθρώπων και ζώων που επέπλεαν, κάθισε για φαΐ. Ενώ, το
περιστέρι, που θεωρείται το πιο καθαρό από όλα τα πτηνά, γύρισε πίσω. Επειδή
δεν βρήκε τόπο να σταθεί, να πατήσει.
Με το
παράδειγμα του περιστεριού, ο Χριστός μας προτρέπει να γίνουμε καθαροί,
άμεμπτοι και ακέραιοι σε όλα· να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κάνει κανένα
κακό, καμία αμαρτία.
Ας γίνουμε
και εμείς, λοιπόν, έξυπνοι και «πονηροί», για να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τα
κόλπα και τις μεθοδείες του διαβόλου.
Πηγή: Αρχιμ. Α.Μ. Περιοδικό Λυχνία Νικοπόλεως