24/4/2018, Μεθόδευση αλλαγής,
του π. Γρηγορίου Λίχα
Αν κάτι είναι τόσο άφθονο κι εύκολο στην εποχή μας, είναι: Τα «μεγάλα λόγια». Μεγαλοστομίες και καυχησιολογίες, για πράγματα σοβαρά, ή και απίθανα. Αυτό επικρατεί περισσότερο στο χώρο της πολιτικής, αλλά όχι μόνο εκεί. Ανάμεσα στα πράγματα που υπόσχονται και επαγγέλλονται είναι και... η αλλαγή του Κόσμου. Πολλοί ισχυρίζονται και υπόσχονται ότι μπορούν να... αλλάξουν τον Κόσμο. Με μεθοδεύσεις «περίεργες». Και είναι ίσως γνωστό το «ανατρεπτικό»: «Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αναποδογύρισε τον». (Συνέχεια...)
10/4/2018, Εξοχική Λαμπρή,
του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη
Καλά το έλεγεν ο μπαρμπα-Μηλιός, ότι το έτος εκείνο εκινδύνευον να μείνουν οι άνθρωποι οι χριστιανοί, οι ξωμερίτες, την ημέραν του Πάσχα, αλειτούργητοι. Και ουδέποτε πρόρρησις επλησίασε τόσον εγγύς να πληρωθή, όσον αυτή· διότι δις εκινδύνευσε να επαληθεύση, αλλ’ ευτυχώς ο Θεός έδωκε καλήν φώτισιν εις τους αρμοδίους και οι πτωχοί χωρικοί, οι γεωργοποιμένες του μέρους εκείνου, ηξιώθησαν και αυτοί να ακούσωσι τον καλόν λόγον και να φάγωσι και αυτοί το κόκκινο αυγό.
Όλα αυτά, διότι το μεν ταχύπλουν, αυτό το προκομμένον πλοίον, το οποίον εκτελεί δήθεν την συγκοινωνίαν μεταξύ των ατυχών νήσων και της απέναντι αξένου ακτής, σχεδόν τακτικώς, δις του έτους, ήτοι κατά τις δύο αλλαξοκαιριές, το φθινόπωρον και το έαρ, βυθίζεται, και συνήθως χάνεται αύτανδρον· (Συνέχεια...)
9/4/2018, Πασχαλινό μήνυμα,
Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου
7/4/2018, Η Ανάσταση των νεκρών,
Προφητεία Ιεζεκιήλ
2/4/2018, Η πατσαβούρα,
του π. Σάββα Δημητρέα
Δύο ζωγράφοι είχαν αναλάβει κάποτε να φρεσκάρουν τις τοιχογραφίες μιας παλαιάς εκκλησίας. Είχαν ανέβει σε μία σκαλωσιά δώδεκα περίπου μέτρων και εργάζονταν εντατικά. Ο ένας από αυτούς σε μία στιγμή τόσο απορροφήθηκε από την τοιχογραφία που καθάριζε, ώστε στάθηκε και την θαύμαζε εκστατικά ώρα πολλή. Μάλιστα, για να την παρατηρήσει καλύτερα, έκανε ασυναίσθητα ένα βήμα προς τα πίσω. Έπειτα άλλο ένα. Μία ακόμη μικρή κίνηση και θα έπεφτε από το ύψος των 12 μέτρων κάτω. Στο σκληρό δάπεδο. Εκείνη την στιγμή ο σύντροφος τον γύρισε και τον είδε. Παράλυσε από τον τρόμο. Σκέφθηκε να του φωνάξει. Αυτό όμως θα έκανε τον φίλο τον να κάμει απότομα λίγο πιο πίσω και να τσακιστεί. Να μη του μιλούσε; Και αυτό ισοδυναμούσε με θάνατο. Σαν αστραπή τότε του ήρθε μία σκέψη. Άρπαξε ένα σφουγγάρι, που ήταν μπροστά του βουτηγμένο σε βρώμικα νερά, και το πέταξε με ορμή στην τοιχογραφία που κοιτούσε ο σύντροφος του. (Συνέχεια...)
του π. Γρηγορίου Λίχα
Αν κάτι είναι τόσο άφθονο κι εύκολο στην εποχή μας, είναι: Τα «μεγάλα λόγια». Μεγαλοστομίες και καυχησιολογίες, για πράγματα σοβαρά, ή και απίθανα. Αυτό επικρατεί περισσότερο στο χώρο της πολιτικής, αλλά όχι μόνο εκεί. Ανάμεσα στα πράγματα που υπόσχονται και επαγγέλλονται είναι και... η αλλαγή του Κόσμου. Πολλοί ισχυρίζονται και υπόσχονται ότι μπορούν να... αλλάξουν τον Κόσμο. Με μεθοδεύσεις «περίεργες». Και είναι ίσως γνωστό το «ανατρεπτικό»: «Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αναποδογύρισε τον». (Συνέχεια...)
10/4/2018, Εξοχική Λαμπρή,
του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη
Καλά το έλεγεν ο μπαρμπα-Μηλιός, ότι το έτος εκείνο εκινδύνευον να μείνουν οι άνθρωποι οι χριστιανοί, οι ξωμερίτες, την ημέραν του Πάσχα, αλειτούργητοι. Και ουδέποτε πρόρρησις επλησίασε τόσον εγγύς να πληρωθή, όσον αυτή· διότι δις εκινδύνευσε να επαληθεύση, αλλ’ ευτυχώς ο Θεός έδωκε καλήν φώτισιν εις τους αρμοδίους και οι πτωχοί χωρικοί, οι γεωργοποιμένες του μέρους εκείνου, ηξιώθησαν και αυτοί να ακούσωσι τον καλόν λόγον και να φάγωσι και αυτοί το κόκκινο αυγό.Όλα αυτά, διότι το μεν ταχύπλουν, αυτό το προκομμένον πλοίον, το οποίον εκτελεί δήθεν την συγκοινωνίαν μεταξύ των ατυχών νήσων και της απέναντι αξένου ακτής, σχεδόν τακτικώς, δις του έτους, ήτοι κατά τις δύο αλλαξοκαιριές, το φθινόπωρον και το έαρ, βυθίζεται, και συνήθως χάνεται αύτανδρον· (Συνέχεια...)
9/4/2018, Πασχαλινό μήνυμα,
Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου
Χριστός Ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας»!
Ο θάνατος είναι το μοναδικό πρόβλημα της ανθρώπινης ύπαρξης. Πλέον «βασιλεύει αλλ' ουκ αιωνίζει» (γ' τροπάριο στ' ωδής του Όρθρου του Μ. Σαββάτου).
Κάθε τι που έχει αρχή, το ονομάζουμε δημιούργημα. Κάθε δημιούργημα απειλείται από τον θάνατο. Σύμφωνα με την διδασκαλία της Εκκλησίας, μόνο η ελεύθερη ένωση του ανθρώπου με τον Υιό και Λόγο του Θεού θα μπορούσε να διατηρεί τον άνθρωπο-δημιούργημα στη ζωή. (Συνέχεια...)
7/4/2018, Η Ανάσταση των νεκρών,
Προφητεία Ιεζεκιήλ
Ένιωσα πάνω μου τη δύναμη του Κυρίου. Μ’ έβγαλε με το Πνεύμα του έξω, μ’ έφερε σε μια πεδιάδα που ήταν γεμάτη κόκαλα και με περιέφερε πάνω απ’ αυτά. Τα κόκαλα ήταν πάρα πολλά και πολύ ξερά, απλωμένα στην πεδιάδα.
«Άνθρωπε», με ρώτησε, «μπορούν να γίνουν ζωντανοί άνθρωποι αυτά τα κόκαλα;» Κι εγώ απάντησα: «Κύριε, Θεέ, εσύ ξέρεις». Τότε μου είπε: «Μίλα εκ μέρους μου σ’ αυτά τα κόκαλα και πες τους: “κόκαλα εσείς ξερά, ο Κύριος ο Θεός σάς λέει: Προσέξτε! Εγώ θα φέρω πνοή μέσα σας και θα πάρετε ζωή. (Συνέχεια...)
2/4/2018, Η πατσαβούρα,
του π. Σάββα Δημητρέα
Δύο ζωγράφοι είχαν αναλάβει κάποτε να φρεσκάρουν τις τοιχογραφίες μιας παλαιάς εκκλησίας. Είχαν ανέβει σε μία σκαλωσιά δώδεκα περίπου μέτρων και εργάζονταν εντατικά. Ο ένας από αυτούς σε μία στιγμή τόσο απορροφήθηκε από την τοιχογραφία που καθάριζε, ώστε στάθηκε και την θαύμαζε εκστατικά ώρα πολλή. Μάλιστα, για να την παρατηρήσει καλύτερα, έκανε ασυναίσθητα ένα βήμα προς τα πίσω. Έπειτα άλλο ένα. Μία ακόμη μικρή κίνηση και θα έπεφτε από το ύψος των 12 μέτρων κάτω. Στο σκληρό δάπεδο. Εκείνη την στιγμή ο σύντροφος τον γύρισε και τον είδε. Παράλυσε από τον τρόμο. Σκέφθηκε να του φωνάξει. Αυτό όμως θα έκανε τον φίλο τον να κάμει απότομα λίγο πιο πίσω και να τσακιστεί. Να μη του μιλούσε; Και αυτό ισοδυναμούσε με θάνατο. Σαν αστραπή τότε του ήρθε μία σκέψη. Άρπαξε ένα σφουγγάρι, που ήταν μπροστά του βουτηγμένο σε βρώμικα νερά, και το πέταξε με ορμή στην τοιχογραφία που κοιτούσε ο σύντροφος του. (Συνέχεια...)