Ο πειρασμός της ευημερίας κατά τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο
Η ευημερία ήταν για τον άγιο
Ιωάννη τον Χρυσόστομο ένας κίνδυνος, το χειρότερο είδος διωγμού, χειρότερο κι
από έναν φανερό διωγμό. Κανείς δεν βλέπει κινδύνους. Η ευημερία εκτρέφει την αδιαφορία.
Οι άνθρωποι πέφτουν στον ύπνο και ο διάβολος σκοτώνει τους υπνώττοντας. Ο
Χρυσόστομος ανησυχούσε ιδιαίτερα για το φανερό και αυθαίρετο χαμήλωμα των
αξιολογικών κριτηρίων και των απαιτήσεων, που παρατηρείται ακόμα και μεταξύ του
κλήρου. Το άλας έχασε την ολιστική του δύναμη. Αντέδρασε σε αυτό όχι μόνο με
λόγους αποδοκιμασίας και επιπλήξεως, αλλά και με έργα φιλανθρωπίας και αγάπης.
αγωνιζόταν απεγνωσμένα για την ανανέωση της κοινωνίας, για την θεραπεία των
κοινωνικών κακών. Κήρυττε και ασκούσε την φιλανθρωπία ιδρύοντας νοσοκομεία και
ορφανοτροφεία, βοηθώντας τους φτωχούς και τους ενδεείς. Ήθελε να ανακτηθεί το
πνεύμα ασκήσεως της αγάπης. Ήθελε περισσότερη δραστηριότητα και αφοσίωση μεταξύ
των Χριστιανών. Ο Χριστιανισμός για αυτόν
ήταν ακριβώς "η οδός", όπως είχε μερικές φορές ορισθεί στους
αποστολικούς χρόνους, και ο ίδιος ο Χριστός ήταν "η οδός". Ο
Χρυσόστομος ήταν πάντα εναντίον όλων των συμβιβασμών, εναντίον της πολιτικής
της συνδιαλλαγής και της προσαρμογής. Ήταν προφήτης ενός ολοκληρωμένου Χριστιανισμού
Πηγή: π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ, Περιοδικό "Αρχαγγέλων
λόγος", Τεύχος 25, 2018