7/1/2020, Τὸ Θεϊκό Λυχνάρι - ὁ Τίμιος Πρόδρομος, του Αγίου Ανδρέα Κρήτης


Τὸ Θεϊκό Λυχνάρι, ὁ Τίμιος Πρόδρομος

Τόν επαν καί «λία». «Καί ν θέλετε νά τό παραδεχτετε, ατός εναι λίας πού πρόκειται νά ρθει» (Ματθ. 11, 14). «Καί ατός θά πορευτε πρίν πό τόν Κύριο μέ τή δύναμη καί τό πνεμα το προφήτη λία» (Λουκ. 1, 17). Πολλοί τόν ποκάλεσαν καί «διδάσκαλο». «ρθαν δέ καί τελνες νά βαφτιστον καί το επαν, δάσκαλε τί νά κάνουμε»; (Λουκ. 3, 12). κόμη νομάστηκε «τοιμαστής». «Γιατί θά πορευτες πιό μπροστά πό τόν Κύριο, νά τοιμάσεις στίς ψυχές τν νθρώπων τό δρόμο το Θεο» (Λουκ. 1, 76). Καί «κήρυκας» νομάστηκε. « ωάννης βάπτιζε στήν ρημο καί κήρυττε βάπτισμα μετανοίας γιά τή συγχώρεση τν μαρτιν καί κήρυττε λέγοντας. ρχεται πίσω πό μένα ατός πού εναι σχυρότερος πό μένα». (Μάρκ. 1, 4-7). διος χαρακτήρισε τόν αυτό του σάν φωνή. «Ποιός εσαι, πές μας. Ποιός εσαι γιά νά δώσουμε καί μες πάντηση σ’ ατούς πού μς στειλαν. Πς θεωρες σύ τόν αυτό σου; Καί κενος επε. γώ εμαι φωνή κείνου πού φωνάζει στήν ρημο» (ωάν. 1, 22). Εναι καί λέγεται καί «Βαπτιστής». «Φτάνει ησος στόν ορδάνη πό τή Γαλιλαία γιά νά βαπτιστε πό τόν ωάννη» (Ματθ. 3, 13). « δέ ωάννης βρισκόταν κε καί βάπτιζε καί ρχονταν λοι νά βαπτιστον» (Μάρκ. 1, 4).
  
Πρε καί τό νομα «μολογητής». «Καί μολόγησε καί δέν ρνήθηκε. Καί μολόγησε πίμονα καί επε: γώ δέν εμαι Χριστός» (ωάν. 1, 20). ναμφισβήτητα εναι καί «Μάρτυς». «κενος δέν ταν τό φς, λλά εχε σκοπό νά μαρτυρήσει, γιά τό φς» (ωάν. 1, 8). Ατός κόμα ξιώθηκε νά πογράψει τήν παρουσία τς γίας Τριάδος καί νά νομαστε γι’ ατό «πογραφεύς τς Τριάδος». «κενος μως πού μέ στειλε νά βαπτίζω στό νερό, κενος μου επε: Σ’ ποιον θά δες νά κατεβαίνει τό γιο Πνεμα καί νά μένει πάνω του, Ατός εναι κενος πού θά βαπτίζει μέ γιο Πνεμα. Καί γώ τόν εδα Ατόν καί δωσα τή μαρτυρία μου γι’ ατόν τι εναι Υός το Θεο». (ωάν. 1, 33-34). νομάστηκε κόμα «Δίκαιος καί γιος». « ρώδης φοβόταν τόν ωάννη, γιατί γνώριζε πολύ καλά τι ταν δίκαιος καί γιος νθρωπος» (Μάρκ. 6, 20). Τόν ποκάλεσαν καί «πόστολο». «σες ο διοι τό παραδέχεστε καί τό λέτε πώς σς επα τι γώ δέν εμαι Χριστός καί τι γώ χω σταλε, νά πορευτ πρίν πό κενον» (ωάν. 3, 28).

να λλο νομά του εναι «Εαγγελιστής». «Παρηγοροσε τό λαό μέ πολλά καί διάφορα λλα, λλά συγχρόνως το χάριζε καί τό χαρούμενο μήνυμα, τό Εαγγέλιο» (Λουκ. 3, 18). κόμα χει καί τό νομα «Νυμφαγωγός». «Ατός πού χει τή νύφη εναι Νυμφίος. κενος πού εναι φίλος το Νυμφίου εναι ατός πού στέκεται στό πλάι του, τόν κούει καί χαίρεται μέ βαθιά χαρά τή φωνή Του. π’ ατή τή χαρά γέμισε καί δική μου ψυχή, γιατί ξιώθηκα νά σταθ πλάι στόν Νυμφίο Χριστό» (ωάν. 3, 29-30). Λέγεται καί «Λύχνος». «κενος ταν τό λυχνάρι πού καιγε καί φώτιζε, σες δέ γιά μιά στιγμή θελήσατε νά κάνετε λαρά τά πρόσωπά σας μέ τό δικό Του φς». (ωάν. 5, 35). Πρε καί τόν τίτλο «λεγχος το ρώδη». «Γιατί λεγε ωάννης στόν ρώδη. Δέν σο πιτρέπεται νά συζες μέ τή γυναίκα το δερφο σου το Φιλίππου» (Μάρκ. 6, 18). « ρώδης πειδή λεγχόταν πό τον ωάννη γιά τήν ρωδιάδα τόν κλεισε στή φυλακή». (Λουκ. 3, 19).

Α
τά τά τόσο μεγάλα καί τόσο σπουδαα νόματα πρε ωάννης. Μ’ ατά χει τιμηθε, γι’ ατό καί ο πράξεις του ταν σύμφωνες μέ τούς τίτλους του. τσι ωάννης πρξε κενος «πού δέ γεννήθηκε νθρωπος μεγαλύτερός του στόν κόσμο» (Ματθ. 6, 11). Ατός εναι κενος γιά τόν ποο πραγματικά προφήτης Δαυίδ ψάλλει, σάν νά δανείζεται τό στόμα το Θεο καί Πατέρα καί λέει: «τοίμασα λυχνάρι γιά τόν Χριστό μου. Πάνω σ’ ατό δέ, θά φανερωθε καί θά λάμψει Χάρη το γίου Πνεύματος, πού θά τόν χρίσει Μεσσία καί βασιλιά» (Ψαλμ. 131, 17-18). Ατός εναι κενος μεγάλος λίας, χι Θεσβίτης, λλά ατός πού στάθηκε νάμεσα στό νόμο καί στή Χάρη καί γινε πρόδρομος τς πρώτης παρουσίας το Χριστο, ν καί στορικά, ζησε μετά τόν λία τό Θεσβίτη, κενος πού εχε μοια μ’ ατόν μπνευση καί δύναμη, πως προεπε ρχάγγελος στόν πατέρα του Ζαχαρία (Λουκ. 1, 17). Καί σέ ποιόν Ζαχαρία τά επε ατά γγελος; Στό Ζαχαρία πού τό αμα του φωνάζει πιό δυνατά πό τό αμα το δίκαιου βελ (Ματθ. 23, 35).

Α
τός εναι κενος πού σκίρτησε στήν κοιλιά τς μάνας του, πρίν κόμα δε τό φς τς μέρας, γιατί πληροφορήθηκε τήν παρουσία το κυοφορούμενου Δεσπότη του. Ατός χρησιμοποίησε τή γλώσσα τς μάνας του καί, ν βρισκόταν κόμα στήν κοιλιά της, προανάγγειλε τή γέννηση το Υο καί Λόγου το Θεο πό τή Θεοτόκο Μαρία, λέγοντας: «Καί πς γινε σέ μένα ατό τό πράγμα νά ρθει στό σπίτι μου μητέρα το Κυρίου καί Θεο μου;» (Λουκ. 1, 43). Ατός εναι κενος πού μέ τό κήρυγμα τς μετανοίας θά μαλακώσει τίς καρδιές τν γονιν καί θά τίς ξαναφερει κοντά στά παιδιά τους καί «θά κάνει τούς παραστρατημένους νά ποκτήσουν φρόνηση γίων καί δικαίων νθρώπων καί τσι θά προετοιμάσει τούς νθρώπους, στε νά δεχτον τόν Κύριο καί νά γίνουν λαός Του» (Λουκ. 1, 17).

Α
τός πρξε καρπός θεϊκς ποσχέσεως, τό χαρμόσυνο γγελμα το Γαβριήλ, τό τρυφερό κλωνάρι πού χαρίστηκε πό τόν Θεό, στό ξεραμένο πό τήν λικία δέντρο. Τό καρπερό λουλούδι τς στείρας. προφήτης πού εναι γιός προφήτη. τρόφιμος τς ρήμου. Ατός πού τοίμασε καί τοιμάζει τούς νθρώπους λης τς οκουμένης στούς πνευματικούς γνες καί στό καλοδέξιμο το Κυρίου. λαμπερός δορυφόρος το λίου, πού λάμπει παντοτινά. Τό λυχνάρι το θεϊκο Φωτός. στρατιώτης το αώνιου βασιλι. Νυμφαγωγός το Νυμφίου. δολος το Δεσπότη. φωνή το Λόγου, πού εράτευσε σάν τόν Μελχισεδέκ αώνια, ς πάτορας, μήτορας καί γεννεαλόγητος. ερέας πού ξιώθηκε νά ερουργήσει κόμα καί τή Βάπτιση το διου το Θεο. Ατός πού κουσε μέ τά δια του τ’ φτιά τόν Θεό Πατέρα νά μιλάει.

Α
τός πού βάπτισε τόν Υό καί Ατός πού εδε τόγιο Πνεμα. Ατός πού πρξε τό τέλος το νόμου· Ατός πού μεσολάβησε νάμεσα στή Χάρη το Θεο καί στούς νθρώπους. Ατός πού πρξε μεγαλύτερος π’ λους τούς προφτες καί στο ποίου τό πρόσωπο ξαντλεται κάθε προφητική διακονία. κήρυκας τς βασιλείας τν ορανν. πρόδρομος το Χριστο πού εναι ατοαλήθεια. θύρα πό τήν ποία μπαίνουμε στό χρο τς μετάνοιας. Ατός πού πρξε τό κόσμημα καί λαμπρότητα τν παρθένων, Ατός πού τοίμασε τή σωτηρία μας. Ατός πού νομοθέτησε τή σωφροσύνη καί γινε χαλινάρι στούς παράνομους καί φαύλους καί κόμη Ατός πού χειραγώγησε σους σεβάστηκαν τό θεϊκό νόμο. Ατός εναι μεγάλος ωάννης. Τό νομα πού βγκε πό τό στόμα το Θεο καί μεταφέρθηκε πό τούς ορανούς στό Ζαχαρία μέ τήν ρχαγγελική φωνή. Ατός εναι φωνή πού γεννήθηκε πό τόν κωφάλαλο πατέρα. Ατός πού μέ τή σιωπή το πατέρα του κατάργησε τή στειρότητα τς μάνας του. Ατός φανέρωσε τόν «μνό το Θεο» μέ τό δάχτυλό του, δίνοντας σ’ ατό δύναμη πιό μεγάλη καί πό τόν καλύτερο ρήτορα. Ατός πού στό πρόσωπό του χει δικαίωμα νά καυχιέται γκράτεια. Ατός πού ζησε σάν σαρκος τήν πίγεια ζωή του, πού βρέθηκε σάν πολύτιμος μαργαρίτης μέσα στή λάσπη. Ατός πού σάν πολύτιμος θησαυρός βρέθηκε σέ εθραυστο καί φτηνό θησαυροφυλάκιο. Ατός πού πείλησε τίς καρπες ψυχές μέ τό ξινάρι τς Θείας δικαιοσύνης, φιλέρημη τρυγόνα τς κκλησίας, τό σταμάτητο στόμα, φωνή κείνου πού φωνάζει στήν ρημο καί ντηχε βροντερά στά πέρατα το κόσμου, λέγοντας «τοιμάστε τό δρόμο το Κυρίου, κάνετε σια τά μονοπάτια π’ που θά περάσει Κύριος στίς ψυχές τν νθρώπων» (Ματθ. 3, 3 -ωάν. 1, 23). Ατός εναι γλσσα πού μέ τά θεϊκά της λόγια καί μέ τήν γνή φωνή της, κόμα καί μετά τό θάνατό του, λέγχει τόν ρώδη καί κηρύττει τόν Χριστό, λέγοντας: «Μετανοετε, γιατί φτασε βασιλεία τν Ορανν» (Ματθ. 3, 2). Στόν Θεό νήκει δόξα καί μεγαλωσύνη στούς αἰῶνες τν αώνων. μήν

Πηγή: γιος νδρέας Κρήτης