20/3/2020, Λόγος Παρηγορητικός για την πανδημία,
Ζαχαρίας Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ


Εξ αιτίας της απειλής του κορωνοιού που εξαπλώθηκε στην οικουμένη,πολλοί άνθρωποι βρίσκονται σε σύγχυση και άλλοι σε πανικό. Νομίζω όμως ότι δεν θα έπρεπε, διότι όσα κάνει ο Θεός για εμάς, τα κάνει από αγάπη. Ο Θεός των Χριστιανών είναι αγαθός Θεός, είναι Θεός ελέους, οικτιρμών και φιλανθρωπίας.
Ο Θεός μας έπλασε από αγαθότητα για να μοιραστεί τη ζωή, και τη δόξα Του ακόμη, μαζί μας. Όταν πέσαμε στην αμαρτία, επέτρεψε να εισέλθει ο θάνατος στη ζωή μας πάλι από αγαθότητα, για να μην γίνουμε αθάνατοι με την κακία μας, αλλά να εκζητήσουμε οδό σωτηρίας. Παρόλο που πέσαμε, ο Θεός δεν σταμάτησε να προνοεί για εμάς, όχι μόνο υλικά αγαθά για τη συντήρηση του γένους μας, αλλά έστειλε Προφήτες και Δικαίους, ετοιμάζοντας την οδό Του για να έλθει και να λύσει την τραγωδία μας·  (Συνέχεια...)

19/3/2020, Για την Μεγάλη Σαρακοστή,
 π. Αλεξάνδρου Σμέμαν

Κάθε αρχή και δύσκολη. Παραδείγματος χάριν η αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής. "Δεν νομίζω να μου αρέσει". Αυτό που είναι απολύτως αναγκαίο σε κάθε αρχή είναι να έχεις υπομονή. "Εν τη υπομονή κτήσασθε τας ψυχάς υμών" (Λουκ. 21,19). Σημαίνει πως αν έχεις υπομονή, αποδέχεσαι το "δεν νομίζω να μου αρέσει", το καταπνίγεις όχι βέβαια εξαναγκάζοντας τον εαυτό σου να το "θέλει", πράγμα αδύνατο και ψεύτικο, αλλά απλώς με το να το αποδεχθείς, να υποκύψεις, να υπακούσεις. (Συνέχεια...)



17/3/2020, Νηστεία και εγκράτεια,
Αγίου Δημητρίου Ροστώφ


Δεν θα έχεις ποτέ πνευματική διαύγεια, σωστή κρίσι και θεϊκά αποτελέσματα στον πόλεμο κατά των παθών σου, αν δεν αγαπήσης τη νηστεία και δεν ασκηθής σε γενικότερη εγκράτεια όλων των επιθυμιών σου. Αλλιώς θα δαπανήσης τη ζωή σου μέσα στο σκοτάδι της συγχύσεως και της αλογίας και θα πάρης ως αμοιβή τη στέρησι της ουράνιας μακαριότητος.
Φυλάξου από την πολυφαγία και το πιοτό. Σ’ αυτά τα δύο βρίσκεται η αρχή κάθε αμαρτίας και προ παντός της πορνείας. Η ακράτεια γεννά όλα τα κακά. (Συνέχεια...)



14/3/2020, Η Εκκλησία όλους μας αγκαλιάζει,
Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, με αίσθημα ευθύνης έναντι του Θεού και του ελληνικού λαού, στάθηκε από την πρώτη στιγμή αρωγός και συμπαραστάτης στην εθνική προσπάθεια αποτροπής της εξάπλωσης του κορονοϊού, ενημερώνοντας, σύμφωνα με τις οδηγίες της Πολιτείας, τους πολίτες. Επίσης, από την πρώτη στιγμή, τάχθηκε πλήρως με τις αποφάσεις των αρμοδίων υπευθύνων κρατικών φορέων σχετικά με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την προφύλαξη της δημόσιας υγείας, αποφάσεις τις οποίες εφάρμοσε και εφαρμόζει. (Συνέχεια...)

13/3/2020, Το αλφαβητάρι της Αρετής,
Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου

Ά ρχιζε πάντα απ’ το Θεό και πάντα τελείωνε μαζί του

Β ίου το κέρδος είν’ αυτό: τη μέρα σου καλά να τελειώνεις

Γ νώριζε όλα τα καλά έργα των δικαίων

Δ εινόν το να πεινάει κανείς, μα φοβερότερος ο πλούτος ο παράνομος

Ε υεργετείς; Μάθε λοιπόν πως το Θεό μιμείσαι.

Ζ ήτα απ’ το Θεό να σου είναι σπλαχνικός, σαν όμως εύσπλαχνος είσαι και εσύ (Συνέχεια...)



10/3/2020, Ζωή πολυμέριμνη χωρίς καμμία εσωτερική ησυχία,
του Φώτη Κόντογλου


Ὁ ἄνθρωπος εἶναι σὲ ὅλα ἀχόρταγος, θέλει ν᾿ ἀπολάψει πολλά, χωρὶς νὰ μπορεῖ νὰ τὰ προφτάξει ὅλα. Καὶ βασανίζεται. Ὅποιος ὅμως φτάξει σὲ μιὰ κατάσταση ποὺ νὰ εὐχαριστιέται μὲ τὰ λίγα, καὶ νὰ μὴ θέλει πολλά, ἔστω κι ἂν μπορεῖ νὰ τ᾿ ἀποχτήσει, ἐκεῖνος λοιπὸν εἶναι ὁ εὐτυχισμένος. Δὲν τὸ κάνει ἀπὸ οἰκονομία, εἴτε γιατὶ ἔχει τὴν ἰδέα πὼς τὰ πολλὰ τὸν βλάφτουνε στὴν ψυχὴ ἢ στὸ σῶμα. Ἀλλὰ γιατὶ στὰ λίγα καὶ στὰ ἁπλὰ βρίσκει πιὸ ἁγνὴ ἱκανοποίηση. Καὶ περισσότερο ἀπ᾿ ὅλα, ἐπειδὴ μὲ τὰ ἁπλὰ καὶ μὲ τὰ λίγα δὲν χάνει τὸν ἑαυτό του. «Τὶς ἔστι πλούσιος; Ὁ ἐν ὀλίγῳ ἀναπαυόμενος». (Συνέχεια...)

5/3/2020, Στο λιμάνι της Αφοβίας,
του Χρήστου Γιαννάκη




Ο αγώνας είναι αδιάβλητος.
Αυτός που μάχεται λάμπει συνεχώς.
Η αφθονία της φλόγας ποτέ δεν σταματά.
Γιατί ο αγώνας και οι πληγές πληροφορούν.
Και στο τρικυμισμένο πέλαγος
οι ήρωες, αφού σώσουν, λυτρώνονται
και οι ίδιοι.

Έχω φτάσει κοντά στο λιμάνι. 



4/3/2020, Το "αγαπώ" δεν ταυτίζεται με  το "μου αρέσει",
της Σοφίας Κουλόμζιν

Οι σχέσεις μεταξύ των συζύγων είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από εκείνη την ρομαντική περίοδο που ήταν ερωτευμένοι...Στην σχέση αυτή ο κάθε ένας από τους δυο συντρόφους εγκαταλείπει τον "ατομισμό" του. Το άτομο γίνεται μέρος μιας νέας μονάδας. Για να είναι ευτυχισμένος ο ένας πρέπει και οι δυο να είναι ευτυχισμένοι. Αν ο ένας νιώθει δυστυχής είναι δυστυχείς και οι δύο. Καμμιά απόφαση δεν είναι άσχετη. Το πρόβλημα του ενός πονάει εξ ίσου και τον άλλον. Κατά μια πολύ πραγματική έννοια στο γάμο οι δυο γίνονται ένας. Η δυσκολία στη σχέση αυτή είναι ότι το ΑΓΑΠΩ δεν ταυτίζεται με το ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ. (Συνέχεια...)