Κιθάρα: Το ναυτόπουλο - Χατζής Κώστας - Στίχοι, Video

20/8/2020, Το γενναίο ναυτόπουλο


Ἐταξίδευα, ἐδῶ καὶ κάμποσα χρόνια, ἀπὸ τὴν Σμύρνη γιὰ τὴν Πόλι μὲ ἕνα ὡραῖο τρικάταρτο καράβι.

Ἡ θάλασσα ἦτο ἥσυχη, ὁ καιρὸς εὐνοϊκὸς καὶ τὸ καράβι ἔσχιζε τὰ νερὰ μὲ τὴ γρηγοράδα ποὺ δίδουν τὰ πανιά, ὅταν τὰ φουσκώνῃ ὁ ἄνεμος. 

Ἐπλησιάζαμε στὸ Τσανακαλέ, ὅταν τὰ σύννεφα ἐσηκώθηκαν ἀπὸ τὸ νοτιᾶ. (Συνέχεια..)

 



του Αγίου Νικολάου Αχρίδας

Γράφεις πως στον έστελνες στις εμπορικές σχολές, για να γίνει πιο μορφωμένος και καλύτερος από σένα. Αυτός έγινε πιο μορφωμένος αλλά πολύ χειρότερος από σένα. Και τη δική του και τη δική σου φήμη στην πόλη κατέστρεψε σε πολύ σύντομο χρόνο απ’ ό,τι χρειάστηκες εσύ για να φτάσεις στο αξίωμα του εμπορικού συμβούλου . Μορφώνοντας τον στο εξωτερικό έκανες οικονομίες όχι μόνο στο σώμα σου, αλλά και στον Θεό και στην ψυχή σου. Είχες σταματήσει να πηγαίνεις στην εκκλησία- κοστίζει: το γλυκό ψωμί και οι καλεσμένοι και ο ιερέας!(Συνέχεια...)



Ὅταν ἡ ψυχὴ κατέχεται ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τότε, ὤ, πῶς εἶναι ὅλα εὐχάριστα, ἀγαπημένα καὶ χαρούμενα. Αὐτὴ ἡ ἀγάπη ὅμως συνεπάγεται θλίψη· κι ὅσο βαθύτερη εἶναι ἡ ἀγάπη, τόσο μεγαλύτερη εἶναι κι ἡ θλίψη.
Ἡ Θεοτόκος δὲν ἁμάρτησε ποτέ, οὔτε κἂν μὲ τὸ λογισμό, καὶ δὲν ἔχασε ποτὲ τὴ Χάρη, ἀλλὰ κι Αὐτὴ εἶχε μεγάλες θλίψεις. Ὅταν στεκόταν δίπλα στὸ Σταυρό, τότε ἦταν ἡ θλίψη Της ἀπέραντη σὰν τὸν ὠκεανὸ κι οἱ πόνοι τῆς ψυχῆς Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτεροι ἀπὸ τὸν πόνο τοῦ Ἀδὰμ μετὰ τὴν ἔξωση ἀπὸ τὸν Παράδεισο, γιατὶ κι ἡ ἀγάπη Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἀδὰμ στὸν Παράδεισο. (Συνέχεια...)


1/8/2020, Η Θεοσκέπαστη,
του Ηλία Βενέζη


...Καὶ μπρὸς στὸ Ἱερό, κάτω ἀπ᾿ τὸ φαγωμένο τέμπλο, γονατισμένες πάνω στὶς πλάκες, μὲ σκυφτὸ κεφάλι, ἀποτραβηγμένες στὴ δέησή τους, μονάχες μὲ τὸν ἑαυτό τους καὶ μὲ τὸ Θεό, ξιπόλυτες, οἱ μαυροφορεμένες γυναῖκες, ποὺ εἴχαμε δεῖ ἀπὸ μακριά, ἔψελναν. Ἡ μιὰ διάβαζε τὰ τροπάρια ἀπ᾿ τὴ Σύνοψη, οἱ ἄλλες, οἱ ἀγράμματες, μουρμούριζαν μαζί της. Εἶχαν ἀνάψει τὰ καντήλια, ἔξω ἦταν τὸ πέλαγο, τὰ «συστήματα τῶν ὑδάτων» ὅλα ἦταν κατάνυξη κ᾿ ἐρημιά. Οἱ γυναῖκες λέγαν τὴν Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Παρακλητικοῦ Κανόνος (Συνέχεια...)



28/7/2020, Όταν ταξιδεύουμε,
Στάρετς Σέργιος


...Να είμαστε σαν τις μέλισσες που ψάχνουν να βρουν το καλό όπου και αν πηγαίνουν, και όχι σαν τις μύγες που κάθονται πάνω στις βρωμιές. Βέβαια αυτό είναι δύσκολο, γιατί η κακή πλευρά των πραγμάτων είναι πιο φανερή και πιο έντονη. Άν, όμως, εμείς δεν συγκρατούμε παρά μόνο την κακή πλευρά, αυτό φανερώνει ότι κατά βάθος ενδιαφερόμαστε περισσότερο γι' αυτή την πλευρά των πραγμάτων παρά για την καλή. (Συνέχεια...)



25/7/2020, Η αγία οσιομάρτυς Παρασκευή
Αγία Παρασκευή - Ο Βίος της Αγίας Παρασκευής | poimin.gr


Η αγία Παρασκευή αποτελεί μία ιδιάζουσα περίπτωση αγίας, διότι εκτός των πνευματικών και ασκητικών αγώνων της για τον διαρκή αγιασμό της, και μάλιστα εκ νεότητος -  τον οποίο αγιασμό επιβεβαίωσε και με το μαρτυρικό τέλος της -  διακρίθηκε και για το χάρισμα της ιεραποστολής: να περιοδεύει διδάσκοντας και καθοδηγώντας τους πιστούς(Συνέχεια...)




16/7/2020, Το Βασίλεμα του Ηλίου,
του Φώτη Κόντογλου


Αυτό είναι το "Φώς ιλαρόν".Από μικρό παιδί το 'βλεπα το βράδυ που βασίλευε ο ήλιος, εξωτικό , χρυσοκκόκινο, να χρυσώνει τα σπίτια , τα μικρά τα βουνά, τα βράχια, τα πανιά των καραβιών, σαν να ήτανε χρυσοκαπνισμένα. Το θέαμα ήτανε πανηγυρικό, κ' έπεφτα σε έκσταση , σαν να ερχότανε εκείνο το φώς απο έναν άλλον κόσμο, απο τη βασιλεία των ουρανών , κατά κει που βασιλεύει ο ήλιος.
Πόσο ποιητικά εκφράζει ο λαός μας τη μεγαλοπρέπεια που έχει εκείνη η ιερή ώρα, λέγοντας πως ο ήλιος "βασιλεύει". Αληθινά, ποιός βασιλιάς ντύθηκε ποτέ με τέτοια πορφύρα; Θα' λεγε κανένας πως δεν είναι ο ήλιος αυτός ο βασιλέας, αλλά ο Χριστός, ο βασιλεύς των βασιλευόντων. (Συνέχεια...)


14/7/2020, Πάνω από μια μυρμηγκοφωλιά,
Ειρηναίου Μητροπολίτη Κισάμου (+)


Κοντά στην καλύβα μου ήταν μια μυρμηγκοφωλιά και πήγαινα συχνά να δω πως κουβαλούσαν τα σπορικά της γης τα γνωστικά και φιλόπονα μυρμήγκια. Καμιά φορά είχα κι εγώ κάτι να τους ρίξω, λίγα ψίχουλα από ψωμί ή λίγα σπυριά σταριού από κάποιο φυλαγμένο στάχυ. Μερικά μυρμήγκια έβρισκαν αμέσως τα ψίχουλα αυτά, τα σήκωναν πάνω στα κεφάλια τους και τα κουβαλούσαν γρήγορα γρήγορα στις αποθήκες της φωλιάς χαρούμενα για τον αναπάντεχο αυτό θησαυρό. (Συνέχεια...)