Ὁ πρώην ἄθεος καὶ μετέπειτα ἔνθερμος ἀπολογητὴς τοῦ Χριστιανισμοῦ Βρετανὸς Κ.Σ. Λιούις λέει κάπου ὅτι «ἡ ἀξία τοῦ Χριστιανισμοῦ δὲν ἔγκειται μόνο στὸ ὅτι εἶναι χρήσιμος καὶ μπορεῖ ἁπλῶς νὰ μᾶς κάνει καλοὺς ἀνθρώπους. Ὁ Χριστιανισμὸς δὲν εἶναι ἕνα γιατροσόφι. Εἶναι μαρτυρία ἀληθινῶν γεγονότων». Τὰ γεγονότα γιὰ τὰ ὁποῖα δίνει μαρτυρία ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, σταυρώθηκε καὶ ἀναστήθηκε, γιὰ νὰ μᾶς ἀνακαινίσει καὶ νὰ μᾶς χαρίσει τὴν ἀναφαίρετη χαρὰ τῆς ἀληθινῆς καὶ αἰώνιας ζωής· μιᾶς ζωῆς ποὺ δὲν φοβᾶται πιὰ τὸν θάνατο. Ἔτσι γκρεμίστηκαν τὰ δύο μεγάλα ψέματα: α) ἡ χωρὶς τὸν Θεὸ εὐημερία, καὶ β) τὸ ὅτι ὁ θάνατος εἶναι ἀήττητος. Αὐτὸ τὸ βλέπουμε καὶ στὴ σημερινὴ παραβολή. (Συνέχεια...)


                            27/10/2020, Ήρθα κι εγώ γιατρέ να δώσω αίμα,


-Εσύ, παππούλη, του είπε ενοχλημένος, τι θέλεις εδώ;
Ο γέρος απάντησε δειλά:
-Ήρθα κι εγώ, γιατρέ, να δώσω αίμα.
Ο γιατρός τον κοίταξε αυστηρά με απορία και συγκίνηση. Ο γέρος παρεξήγησε το δισταγμό του. Η φωνή του έγινε πιο ζωηρή.
-Μη με βλέπεις έτσι, γιατρέ μου. Είμαι γερός, το αίμα μου είναι καθαρό, και ακόμα ποτές μου δεν αρρώστησα. Είχα τρεις γιούς. Σκοτώθηκαν και οι τρεις εκεί πάνω. Χαλάλι της πατρίδας. Όμως μου είπαν πως οι δύο πήγαν από αιμορραγία. Λοιπόν, είπα στη γυναίκα μου, θα ‘ναι κι άλλοι πατεράδες, που μπορεί να χάσουν τα παλληκάρια τους, γιατί δε θα ‘χουν οι γιατροί μας αίμα να τους δώσουν. Να πάω να δώσω κι εγώ το δικό μου. (Συνέχεια...)


                          25/10/2020, Ο Χριστός απομακρύνθηκε από την Ευρώπη,


Ο Χριστός απομακρύνθηκε από την Ευρώπη, όπως κάποτε απομακρύνθηκε από τη χώρα των Γαδαρηνών, επειδή το ζήτησαν οι Γαδαρηνοί. Όμως μόλις απομακρύνθηκε, ήρθε ο πόλεμος, η φτώχεια, η φρίκη, η καταστροφή. Ξανά γύρισε στην Ευρώπη, ο προχριστιανικός βαρβαρισμός των Αβάρων, των Ούνων, των Λογγοβάρδων, αλλά σε μέγιστη φρίκη. Τον Σταυρό Του και την ευλογία Του πήρε ο Χριστός και απομακρύνθηκε. Έμεινε το σκοτάδι και η βρωμιά. Εσείς τώρα αποφασίστε με ποιόν θα πάτε. Με τη σκοτεινή και βρώμικη Ευρώπη, ή με τον Χριστό; Αμήν. (Συνέχεια...)


                                                                            20/10/2020, Ποιός είναι;

π. Νίκων Κουτσίδης


-Ἐρώτηση: Δέχεσθε τὴν ἱστορικὴ ὕπαρξη τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ;

-Ἀπάντηση: Ἀσφαλῶς. Δὲν ἔχω καμμιὰ ἀμφιβολία. Κανένας δὲν μπο­ρεῖ νὰ διαβάσει τὸ Εὐαγγέλιο δίχως νὰ νιώσει τὴν πραγματικὴ παρουσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ προσωπικότητά Του βρίσκεται μέσα σὲ κάθε λέξη. Καμμιὰ ἄλλη διήγηση δὲν εἶναι ἐμπλουτισμένη μὲ τόση ζωή, ὅσο οἱ ἱστορίες τῆς Καινῆς Διαθήκης. Εἶναι ἐντελῶς διαφορετικὴ ἡ ἐντύπωση ποὺ μᾶς δημιουργοῦν οἱ διάφοροι ἥρωες -πρόσωπα μυθικὰ καὶ ἱστορικά- τῆς ἀνθρωπότητας. Κανένας ἀπὸ αὐτοὺς δὲν ἔχει τὴν αὐθεντικὴ ζωντάνια τοῦ Ἰησοῦ. (Συνέχεια...)                                             



                         16/10/2020, Όταν οι γονείς αγχώνονται για τα παιδιά,




Όταν ανησυχεί, λόγου χάριν, ο πατέρας ή η μητέρα, επειδή αμαρτάνει το παιδί, και το κτυπά, οπωσδήποτε θα βγάλει αντίθετο αποτέλεσμα. Διότι, εάν το παιδί κάνη αμαρτίες, σημαίνει ότι
ζητάει την αμαρτία και θα τα βάλει με σένα, που γίνεσαι κήρυξ της αρετής. Και τώρα μεν φοβάται να αμαρτήσει, αλλά μόλις απελευθερωθεί από σένα, θα οδηγηθεί αμέσως στο κακό. Η βία, το κακό,δεν μπορεί να βγάλει καλό. (Συνέχεια...)


                                                11/10/2020, H παραβολή του Σπορέως,



Τί συμβαίνει μέ μᾶς, δεχόμαστε τὸ μήνυμα καὶ αὐτὸ καρποφορεῖ μέσα μας; Πῶς μπορεῖ τὸ μήνυμα νὰ μᾶς ἀγγίξει; Θυμᾶμαι ἕναν Ρῶσο ἱερέα νὰ μοῦ λέει· «μελετῶ καθημερινὰ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ πολὺ σπάνια ἡ ζωή μου ἀνταποκρίνεται σ’ αὐτό. Ἀλλὰ τὸ μελετάω καθημερινὰ γιατί δὲν γνωρίζω ποτὲ κατὰ πόσο σήμερα, αὔριο ἢ κάποια ἄλλη ἡμέρα θὰ εἶμαι ἡ ἄγονη πλευρὰ τοῦ δρόμου ἢ τὰ ἀγριόχορτα, κατὰ πόσο τοῦτος ὁ λόγος θὰ πέσει σὲ ἕνα μικρὸ κομμάτι γῆς μέσα μου, ἱκανὸ νὰ τὸν δεχτεῖ καὶ νὰ φέρει καρπούς». (Συνέχεια...)



        8/10/2020, H δικτυο-κατάθλιψη & η ομορφιά της φυσικής ζωής,


Το Διαδίκτυο δυστυχώς παίρνει τη δροσιά από τα νιάτα τους και τη μετατρέπει σε θηλιά καθημερινής εξάρτησης από πολύ εξειδικευμένους παρόχους διαδικτυακών εφαρμογών, που έχουνε σα στόχο μόνο το κέρδος και την υποδούλωση των νέων σε ατέρμονες αναζητήσεις χωρίς απτή και δημιουργική κατάληξη. Αυτή η ατέρμονη καθημερινή προσήλωση στη μηχανή καταλήγει σε σωρεία προβλημάτων υγείας τόσων σωματικών όσων και ψυχικών (Συνέχεια...)