15/6/2021, Αναμένοντας τον Παράκλητο,



Ὀφείλουμε νὰ προετοιμαστοῦμε μὲ ἰδιαίτερη προσοχὴ γιὰ τὴν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς. Θὰ ἔλθουμε βέβαια μὲ τὴν ἁμαρτωλότητά μας, ἂς ἔλθουμε ὅμως ἐντελῶς ἀνοικτοί, μὲ ὅλο τὸν ἔνθεο πόθο μας, πεινασμένοι καὶ διψασμένοι γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Κυρίου ποὺ θὰ δώσει ζωὴ στὶς ψυχές μας, ποὺ θ' ἀλλάξει τὴ ζωή μας, ποὺ θὰ γεμίσει τὸ χάσμα τὸ ὁποῖο χωρίζει μέσα μας τὸ θεοειδὲς ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἀκόμα ἀνήκει στὴ φθορά, τὴν ἁμαρτία καὶ τὸ θάνατο. (Συνέχεια...)



   9/6/2021, Η Ανάληψη,



Στην Εκκλησία, οι πιστοί στον Χριστό εορτάζουν αυτά τα αληθινά γεγονότα με την πεποίθηση πως η αναχώρηση του Χριστού από αυτό τον κόσμο έγινε για αυτούς και για όλους τους ανθρώπους. Ο Κύριος αναχωρεί, ώστε να δοξαστεί με τον Θεό Πατέρα και να δοξάσει και μας μαζί Του. Φεύγει για να μας ετοιμάσει «τόπον» και να μας πάρει και μας στην ευλογία της παρουσίας του Θεού. Φεύγει για να ανοίξει τον δρόμο για κάθε σάρκα «διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως…» (Εβρ. 9,11). Φεύγει για να στείλει το Άγιο Πνεύμα, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, για να μαρτυρήσει για Αυτόν και το Ευαγγέλιό Του στον κόσμο, καθιστώντας Τον παρόντα στις ζωές των Αποστόλων Του. (Συνέχεια...)



 3/6/2021Η φλογέρα του Βασιλιά, 


Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μεσ' στη Χώρα.


Στήν εκκλησιά, στον κλίβανο, στο σπίτι, στ' αργαστήρι,
παντού, στο κάστρο, στην καρδιά,τ' αποκαΐδια, οι στάχτες.
Πάει κι ο ψωμάς, πάει κι ο χαλκιάς,πάει κ' η γυναίκα, πάνε
τα παλληκάρια, οι λειτουργοί, και του ρυθμού οι τεχνίτες,
του Λόγου και οι προφήτες.
Τα χέρια είναι παράλυτα, και τα σφυριά παρμένα
και δε σφυροκοπά κανείς τ' άρματα και τ' αλέτρια,(Συνέχεια...)


                                                 1/6/2021, Προς Εμμαούς,

Τὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια περιγράφουν πολλοὺς τρόπους, μὲ τοὺς ὁποίους ἐπλησίαζεν ὁ Χριστὸς τοὺς ἀνθρώπους, ἢ οἱ ἄνθρωποι ἔσπευδαν νὰ πλησιάσουν τὸν Χριστόν. Κάποιες φόρες, οἱ ἄνθρωποι πηγαίνουν πρὸς τὸν Χριστόν. Κάποιες ἄλλες, ὁ Χριστὸς πηγαίνει πρὸς τοὺς ἀνθρώπους• τοὺς πλησιάζει κατὰ πρόσωπον, ἀμέσως. Ἄλλοτε, ὁ Χριστὸς προχωρεῖ μὲ ἰδικήν του πρωτοβουλίαν, εἰσέρχεται, παρεμβάλλεται εἰς τὸν δρόμον τους, εἰς τὴν πορείαν τῆς ζωῆς τους, καὶ τοὺς περιμένει. Ἔτσι ὁ Ἰησοῦς, καθήμενος ἐπὶ τοῦ «φρέατος (δηλαδὴ τοῦ πηγαδιοῦ) τοῦ Ἰακὼβ» προσκαρτεροῦσε, ἀνέμενε τὴν Σαμαρείτιδα νὰ ἔλθη. (Συνέχεια...)


 29/5/2021, Από την πλατεία Εξαρχείων στην πλατεία των Ουρανών




Δεν είναι εύκολο να γράψεις για τον π. Ανανία Κουστένη, διότι δεν ήταν μια εύκολη περίπτωση. Ήταν «σημείον αντιλεγόμενον…» όπως άλλωστε και ο Χριστός μας, το οποίο ο Γέροντας Ανανίας αγάπησε και αφιέρωσε την ζωή του. Ο Χριστός και πάντες οι άγιοι υπήρξαν στην εποχή τους σημεία αντιλεγόμενα, ώστε να φανερώνεται η άλλη διαφορετική ματιά του Θεού από εκείνη του κόσμου. Ο Θεός είναι τελείως άλλο από τις αντιλήψεις και πεποιθήσεις του κόσμου, δρα ελεύθερα και αγαπητικά, και κυρίως δίδει την Χάρι Του, σε εκείνους που ο κόσμος  απορρίπτει, δεν υπολογίζει, αδικεί και περιφρονεί, σταυρώνει και τρελαίνει. Ο Θεός πάντα θα εκπλήσσει τον ορθολογισμό μας και θα ακυρώνει τον νομικισμό μας, τον δε ηθικισμό μας θα περιγελά, διαλέγοντας ως παιδιά του πόρνες, τελώνες και ληστές.(Συνέχεια...)



 27/5/2021, Πάσχα στο Βορρά 


Το Πάσχα πλησιάζει. Στη μνήμη του Έλληνα, πέρα από την ευλαβική αναμονή της Ανάστασης, έρχεται και η όμορφη άνοιξη. Η φύση ξυπνάει από το χειμωνιάτικο λήθαργο. Τα δένδρα μπουμπουκιάζουν, τα λουλούδια χρωματίζουν τη γη, οι πασχαλιές ευωδιάζουν, ο ουρανός ξαναπαίρνει το γαλάζιο χρώμα του. Υπάρχει όμως και ο Βορράς. Στις έρημες παγωμένες εκτάσεις, πάνω από το βόρειο πολικό κύκλο, η άνοιξη δεν διαφέρει καθόλου από το χειμώνα. Τα πάντα βρίσκονται μέσα στο σκοτάδι. Ο ήλιος παραμένει κρυμμένος. Η θερμοκρασία εξακολουθεί να φτάνει πολύ κάτω από το μηδέν. Μόνον όσοι γεννήθηκαν σε αυτές της περιοχές μπορούν να αντέξουν ψυχικά και σωματικά αυτήν την ερήμωση. (Συνέχεια...)
 




...Ἀφοῦ, λοιπόν, πάρεις αὐτὴ τὴν ἀπόφαση, προσευχήσου στὸν Κύριο ὁλόθερμα. \”Τὸ μέλλον μου\”, πές Του, \”τὸ ἀφήνω μὲ ἐμπιστοσύνη στὰ χέρια Σου. \”Ὅπως ξέρεις καὶ ὅπως θέλεις, Κύριε, κατεύθυνε τὴ ζωή μου, μ\’ ὅλα τὰ ἀπρόοπτα καὶ μ\’ ὅλες τὶς δυσκολίες της. Ἀπὸ δῶ κι ἐμπρὸς δὲν θὰ μεριμνῶ καὶ δὲν θ\’ ἀνησυχῶ πιὰ γιὰ τὸν ἑαυτό μου. Μιὰ φροντίδα μόνο θὰ ἔχω, νὰ κάνω πάντα ὅ,τι εἶναι εὐάρεστο σ\’ Ἐσένα\”.(Συνέχεια...) 


                                  21/5/2021, Οι Άγιοι Κωνσταντίνος & Ελένη,


…Πήγε ο Μέγας Κωνσταντίνος(Σύνοδος της Νικαίας), ως απλός πιστός, με δυό-τρεις ακολούθους και δεν ξέρανε ποιος είναι ο αυτοκράτωρ και ποιοί είναι οι ακόλουθοι, οι υπασπισταί του. Αυτό ξέρετε ποιος άλλος το έκαμε; Ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο όποιος πήγαινε στα χωριά και φορούσε τα ίδια ρούχα με τους υπασπιστές και μπέρδευαν οι άνθρωποι τον κυβερνήτη με τους υπασπιστές του και αντιστρόφως. (Συνέχεια...) 


 18/5/2021, Για τον Παπαδιαμάντη & τον Ντοστογιέφσκυ,



Μόλις εἶχε τελειώσει ὁ Α´ Παγκόσμιος Πόλεμος καὶ εἶχε καταρρεύσει ἡ Γερμανία, ἐνῷ οἱ Μπολσεβίκοι στὴν Ρωσσία εἶχαν νικήσει, ὁ γερμανὸς (λογοτέχνης) Χέρμαν Ἔσσε ἔγραφε, σ᾿ ἕνα ἀπὸ τὰ πρῶτα κείμενά του (1919), γιὰ τὸν Ντοστογιέφσκυ περίπου τὰ ἑξῆς: «Αὐτὸς εἶναι ἐπικίνδυνος γιὰ τὴν Δύσι. Οἱ ἥρωές του, οἱ Καραμαζώφ, εἶναι ἀνατολικοὶ τύποι, πολὺ ἐπικίνδυνοι, σκοτεινοί, μὲ ἀσιατικὸ βάθος καὶ ἀποτελοῦν ἄμεσο κίνδυνο γιὰ τὸν δυτικὸ ἄνθρωπο». Αὐτὴ ἡ πόλωση, «Ἀνατολικοὶ – Δυτικοί», ποὺ ἔβλεπε τότε ὁ Ἔσσε, τὴν ἔχουν λίγο-πολὺ καὶ σήμερα οἱ περισσότεροι, ποὺ γράφουν γιὰ μᾶς τοὺς ὀρθοδόξους λαούς…(Συνέχεια...) 


  14/5/2021,  Το όνειρο της Ανάστασης στους αρχαίους, 


Ὅλοι οἱ θνητοὶ πάνω στὴ γῆ ἐξορκίζουν τὸ θάνατο. Καὶ ὅμως «ὁ δαίμων ὁ τὴν ἡμετέραν μοῖραν εἰληχὼς ἀπαραίτητος», ὅπως ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι, δηλαδὴ ὁ Θεός, ποὺ πῆρε τὴ μοίρα μας στὰ χέρια του, δὲν μᾶς ἀφήνει μὲ τίποτε. Αὐτὸ πίστευαν οἱ προγονοί μας, γιατί αὐτὸ ἔβλεπαν. Ἡ καρδιὰ ὅμως τοῦ καθενὸς δὲν μπαίνει στὰ καλούπια τοῦ νοῦ, γιατί ἔχει τὴ δική της ἱστορία, εἶναι αὐτὸ ποὺ ἔλεγε ὁ Μακρυγιάννης τὸ «ἀμανέτι τοῦ Θεοῦ». Γι’αὐτό, ὅσο κι ἂν ἡ λογικὴ καὶ ἡ παρατήρηση ἔδειχναν τὸ «ἀπαραίτητον» τοῦ θανάτου κι ἐβάφτιζαν τοὺς ἀνθρώπους θνητοὺς καὶ βροτούς, οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι κατέφευγαν στὴ μόνη παρηγοριὰ ποὺ τοὺς ἀπόμενε, στὸ Ὄνειρο. Κι ἐπειδή, ὅπως λένε, στὰ ὄνειρά μας βλέπομε αὐτὰ ποὺ στερούμαστε στὸ ξύπνιο μας, ἂς δοῦμε ποιὸς ἦταν ὁ συνειδητὸς καημός τους. (Συνέχεια...)