24/9/2021, Βλέπετε; Δεν με αγαπάει πιά...


"Βλέπετε; Δεν με αγαπάει πια. Το μόνο που κάνει είναι να με κριτικάρει", παραπονέθηκε η νεαρή Υβόννη. Εκείνη και ο άνδρας της ήρθαν να με δουν σε μια "τελευταία προσπάθεια" να σώσουν τον γάμο τους. Και η Υβόννη συνέχισε, "δεν υπάρχει τίποτε καλό που μπορείς να πεις για μένα, Τζών;". Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο Τζών δεν μπορούσε να βρει τίποτε θετικό να πει για τη γυναίκα του. Η Υβόννη ήταν ωραία, έξυπνη, πολύπλευρη και ταλαντούχα, αλλά το μόνο που μπορούσε να δει ο Τζών ήταν... (Συνέχεια...)




Ἦταν λοιπόν Κυριακή, καί ὕστερα ἀπό τήν θεία Λειτουργία. Καθόμουν καί παρατηροῦσα τούς χωρικούς, ὅπως ἔβγαιναν ἀπό τό ναό. Ὁ πατέρας μου στεκόταν στά σκαλοπάτια καί χαιρετοῦσε τόν καθένα τους.
Ὅλο τό χωριό βρισκόταν ἐκεῖ, γιατί τίς Κυριακές κανείς δέν χάνει τήν θεία Λειτουργία. Ἐκκλησιάζονταν καί γέροντες βουνίσιοι μέ πάλλευκη γενειάδα, πού θύμιζαν πατριάρχες τῆς Βίβλου, γυναῖκες, ἄνδρες, παιδιά, μέ κυριακάτικες στολές, λινές ἤ μάλλινες, κατάλευκες πάντα, ὅπως τό γάλα ἤ ὅπως τό χιόνι. (Συνέχεια...)



15/9/2021, Ο Τίμιος Σταυρός,



Φῶς ἀληθινὸν καὶ ἀπαύγασμα τοῦ Πατρός· Σὺ μᾶς κατεφώτισες ἐνῶ βρισκόμασταν στὸ σκοτάδι, καὶ μᾶς χειραγώγησες σάν τυφλούς ὁδηγώντας μας πάλι στὸ φῶς.
Μορφὴ καὶ εἰκόνα πραγματικὴ τοῦ Πατρός· Σὺ μᾶς ἔδωσες μορφή, ἐνῶ εἴχαμε ἀμαυρωθεῖ, καὶ μᾶς χάρισες πάλι τὸ κατ’ εἰκόνα.
Θεὲ Λόγε καὶ ἀληθινὴ ζωή· Σὺ μᾶς ζωοποίησες, ἐνῶ εἴχαμε πεθάνει, καὶ μᾶς ἀνακαίνισες ἀπό τή φθορά, ἐνδύοντάς μας τὴν ἀφθαρσία. (Συνέχεια...)

 


  8/9/2021, Εμίσησα την εντύπωση,


...Γεννήθηκε σ’ ἕνα πολὺ μικρὸ καὶ φτωχὸ χωριὸ τῆς Μεσσηνίας πού λεγόταν καὶ λέγεται Μαθία. Σήμερα δέν ξέρω ἂν ὑπάρχει, ἔχει διαλυθεῖ ἐντελῶς. Οἱ γονεῖς του ἦταν χωριάτες, ἐντελῶς ἀσήμαντοι ἄνθρωποι καὶ ἐντελῶς ἄγνωστοι. Καὶ ὁ ἴδιος….., (χαρακτηρισμὸς τοῦ πατρὸς Ἰωὴλ γιά τὸν ἑαυτὸ του)
«Ὅταν ἤμουν στό σχολεῖο, στό δημοτικὸ καὶ στό γυμνάσιο, τὰ ἄλλα παιδιὰ μὲ λέγανε ὁ Κουτοφώτης» , γιατὶ τὸ ὄνομά του ἦταν Φώτιος. Ὁ Κουτοφώτης. Ἦταν κουτός. «Μὲ θεωροῦσαν χαζὸ καὶ ἤμουν χαζὸς καὶ δυσμαθής». Λόγια δικὰ του, ὄχι δικά μου. «Δειλὸς , ἀνόητος καὶ βλάκας». 
... «Γιατὶ τὰ ἄλλα παιδιὰ εἶναι ἔξυπνα καὶ ἐγὼ εἶμαι κουτὸς καὶ εἶμαι ὁ χαζοφώτης». Καὶ ἔψαξε καὶ ἐβρῆκε. Ψάχνοντας ἐβρῆκε. Καὶ τὶ λέτε ἐβρῆκε; Διαπίστωσε ὅτι τὰ ἄλλα παιδιὰ εἶχαν μὲν μία εὐφυΐα, ἀλλὰ εἶχαν καὶ μία ἐπιπολαιότητα. Τσιμπολογοῦσαν ἐδῶ κι ἐκεῖ καὶ πετοῦσαν ἐξυπνάδες. (Συνέχεια...) 


5/9/2021, Η Παραβολή του αγνώμονος δούλου,


Τό Εὐαγγέλιο λέει σ’ ἕνα ἄλλο σημεῖο: μ’ ὅποιο μέτρο μετρᾶμε, μὲ τὸ ἴδιο μέτρο θά μετρηθοῦμε. Στοὺς Μακαρισμοὺς λέει: εὐλογημένοι εἶναι αὐτοί ποὺ συγχωροῦν, γιατί κι αὐτοί θά συγχωρηθοῦν, καί στήν Κυριακή προσευχή: συγχώρησε μας ὅπως συγχωροῦμε. Πόσο ἁπλὰ φαίνονται ὅλα, κι ὅμως πόσο δυσκολευόμαστε. Θὰ ἦταν ἁπλό ἄν οἱ καρδιές μας ἀνταποκρίνονταν στήν λύπη, στήν ἀνάγκη· εἶναι δύσκολο γιατὶ οἱ καρδιές μας μένουν σιωπηλές. (Συνέχεια...)  


31/8/2021, Η αγάπη είναι πάνω απ' όλα,



Ἡ ἀγάπη πρός τόν Χριστό δέν ἔχει ὅρια, τό ἴδιο καί ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον. Νά ἐκτείνεται παντοῦ, στά πέρατα τῆς γῆς. Παντοῦ, σέ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.
Θά σᾶς τό πῶ μ’ ἕνα παράδειγμα. Ἦταν ἕνας ἀσκητής κι εἶχε δύο ὑποτακτικούς. Προσπαθοῦσε πολύ νά τούς ὠφελήσει καί νά τούς κάνει καλούς. Εἶχε, ὅμως, τήν ἀνησυχία ἄν ὄντως προχωροῦν στήν πνευματική ζωή, ἄν προοδεύουν κι ἄν εἶναι ἕτοιμοι γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Περίμενε ἕνα σημάδι γι’ αὐτό ἀπ’ τόν Θεό, ἀλλά δέν ἔπαιρνε καμία ἀπάντηση. Κάποια ἡμέρα θά γινόταν ἀγρυπνία στήν ἐκκλησία μιᾶς ἄλλης σκήτης πού ἀπεῖχε πολλές ὧρες ἀπ’ τή δική τους. Ἔπρεπε νά γίνει πορεία μές στήν ἔρημο. (Συνέχεια...)


 30/8/2021, Η θεολογία της...Γκρίνιας, 



Δεν λέγω πως μόνο οι άγιοι μπορούν να κρίνουν, ούτε πως αντικειμενικά δεν υπάρχουν θέματα προς κρίση και διόρθωση. Μιλώ για μια τυπική τακτική μόνιμης σφοδρής κριτικής των πάντων απ' ορισμένους, που ξαφνικά ανακάλυψαν την ορθότητα, ωσάν η Εκκλησία επί αιώνες να ήταν σε νάρκη, κι εκείνοι να υπήρξαν οι θεόσταλτοι διορθωτές των κακώς κειμένων της Εκκλησίας, όψιμοι σωτήρες της, θεολόγοι της γκρίνιας, σχολαστικοί, ορθολογιστές, ανελεήμονες, ακριβοδίκαιοι και άτεγκτοι. (Συνέχεια...)



 25/8/2021, Η υπερηφάνεια - αιτία της απουσίας χαράς,


 Τὸ σημάδι τῆς ταπείνωσης: χαρά! Ἡ ὑπερηφάνεια ἀποκλείει τὴ χαρά. Ἔπειτα: ἁπλότητα, δηλαδὴ ἀπουσία κάθε στροφῆς πρὸς τὸν ἑαυτό μας. Τελικά, ἐμπιστοσύνη, ὡς ἡ κύρια κατευθυντήρια γραμμὴ τῆς ζωῆς, ποὺ ἐφαρμόζεται στὸ καθετὶ (καθαρότητα καρδιᾶς, ὅταν ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ δεῖ τὸν Θεό). Σημάδια τῆς ὑπερηφάνειας εἶναι: ἡ ἀπουσία χαρᾶς, περιπλοκότητα καὶ φόβος. Ὅλα αὐτὰ μποροῦν νὰ ἐπαληθευθοῦν κάθε μέρα, κάθε ὥρα, παρατηρώντας τὸν ἑαυτό μας καὶ μελετώντας τὴ ζωὴ γύρω μας. (Συνέχεια...)


 Προηγούμενα Κείμενα