Το προοίμιο Σάββατο του Λαζάρου
Πρωί: Θεία Λειτουργία
Το
Σάββατο πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα γιορτάζουμε την Ανάσταση του φίλου του Χριστού,
Λαζάρου. Η γιορτή αυτή είναι μπορούμε να πούμε το προοίμιο, η εισαγωγή της
Μεγάλης Εβδομάδος. Είναι μια προτύπωση του τελικού θριάμβου κατά του θανάτου
που θα καταγάγει ο Χριστός σε οκτώ ημέρες. Αυτό ακριβώς τονίζει και το
απολυτίκιο της εορτής και μας καλεί να υποδεχτούμε τον Χριστό, όπως τότε τα
παιδιά της Ιερουσαλήμ με τα σύμβολα της νίκης ψάλλοντας το Ωσαννά στον Σωτήρα
και Λυτρωτή μας.
Τήν κοινήν Ἀνάστασιν πρό τοῦ σοῦ Πάθους
πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τόν Λάζαρον, Χριστέ ὁ Θεός· ὅθεν καί ἡμεῖς ὡς οἱ Παῖδες, τά τῆς νίκης
σύμβολα φέροντας, σοί τῷ Νικητῆ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὡσαννά ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος
ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὁνόματι Κυρίου.
Το πρωί
τελείται η Αναστάσιμη Λειτουργία και τελειώνει η νηστεία της Μεγάλης
Τεσσαρακοστής. Αρχίζει πλέον η νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδος.
Απόγευμα: Εσπερινός
Το απόγευμα με τη Δύση του ηλίου, σύμφωνα με το Ιουδαϊκό ωρολόγιο,
αρχίζει η επόμενη μέρα. Τελείται η ακολουθία του Εσπερινού της Κυριακής των
Βαΐων. Ξεχωρίζει το επόμενο τροπάριο που έχει τη δική του συγκινητική ιστορία.
Σήμερον ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡμᾶς
συνήγαγε· και πάντες αἴροντες,
τον Σταυρόν σου λέγομεν· Εὐλογημένος ὁ
ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου, Ὡσαννά ἐν τοῖς ὑψίστοις.
Τα παλαιά χρόνια οι μοναχοί,
στα μοναστήρια της Αιγύπτου και Παλαιστίνης, μετά τον Εσπερινό της συγχώρησης
την Κυριακή της Τυρινής, έφευγαν για την έρημο και προετοιμάζονταν με έντονη
προσευχή και νηστεία. Επέστρεφαν πάλι την παραμονή των Βαΐων κι έψαλλαν αυτό το
τροπάριο, ευχαριστώντας τον Θεό που τους «συνήγαγε», τους συγκέντρωνε πάλι «ἐπί
τό αὐτό» και όλοι μαζί σηκώνοντας τον σταυρό Του να ψάλλουν το «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος…»