Από παντού λαμβάνουμε μηνύματα απαισιοδοξίας. Για την Ελλάδα, για την οικονομία μας, για την Ευρώπη, για την ανθρωπότητα. Ειδικά στον μέσο Έλληνα καλλιεργείται από διάφορες πλευρές η αίσθηση ότι τα χειρότερα δεν τα έχουμε δει ακόμη. Η αυτοπεποίθηση του Νεοέλληνα κινδυνεύει να καταρρεύσει τελείως. Και οι λόγοι είναι πολλοί... (Διαβάστε όλο το κείμενο...) 



Μετά από ένδεκα χρόνια θητείας στην ιδιωτική εκπαίδευση μεταπήδησα στην δημόσια εκπαίδευση. Με τοποθέτησαν σε ένα Λύκειο των δυτικών προαστίων. Παρουσιάστηκα στον Διευθυντή και γνώρισα τους καινούριους μου συναδέλφους. Ήμουν διαφορετικά συνηθισμένος, αφού είχα υπηρετήσει στην «αφρόκρεμα» των ιδιωτικών σχολείων της Αθήνας. Εδώ όλα μου φαίνονταν λίγο μίζερα... (Διαβάστε όλο το κείμενο) 



Χριστέ μου, δώσ' του τη χαρά, τη μόνη που μπορούσε να σου ζητήσει απάνω εκεί νοσταλγικά η ψυχή του, κάνε το θάμα κι άσε τον να ζήσει όπως εζούσε σε μια μεριά που τάχατες να μοιάζει το νησί του... (Διαβάστε όλο το ποίημα)



    Σε συνέντευξη που παραχώρησε τo 2006 στο δημοσιογράφο του Ρ/Σ της Εκκλησίας κ. Κωνσταντίνο Μπλάθρα «Επί προσωπικού» ο γνωστός αγωνιστής μίλησε για όσα έζησε εκείνη την εποχή και για το ποια ήταν η προσφορά της Εκκλησίας.... (Διαβάστε όλη την συνέντευξη)


Το προσωπείο του μηδενισμού και το πρόσωπο του εσχάτου νοήματος

Όσο προχωρεί η κοσμική ευγένεια,
τόσο χάνεται η απλότητα,
η χαρά και το φυσικό
ανθρώπινο χαμόγελο
Μ. Παϊσιος

Ο σύγχρονος άνθρωπος «το παίζει κύριος» όσο και αν αυτό του κοστίζει σε αυθεντικότητα. Η συμπεριφορά του δεν κατευθύνεται από ενδόμυχες, ψυχολογικές διαθέσεις ή ηθικές και πνευματικές προοπτικές, αλλά προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των άλλων. Σκέπτεται, επικοινωνεί, ντύνεται και καταναλώνει όπως θα ‘πρεπε να το κάνει. Η κοινωνική αποδοχή και καταξίωση ανάγεται σε βασικό κριτήριο αξιολόγησης της συμπεριφοράς. Ο κοινωνικός ρόλος υποκαθιστά το προσωπικό ήθος.
Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι προγραμματισμένος να απαντά στις απαιτήσεις της ομάδας. Υπο-κρίνεται, δηλαδή τελεί υπό την κρίση των άλλων...(διαβάστε όλο το κείμενο)