Το προσωπείο του μηδενισμού και το πρόσωπο του εσχάτου νοήματος

Όσο προχωρεί η κοσμική ευγένεια,
τόσο χάνεται η απλότητα,
η χαρά και το φυσικό
ανθρώπινο χαμόγελο

Μ. Παϊσιος


Ο σύγχρονος άνθρωπος «το παίζει κύριος» όσο και αν αυτό του κοστίζει σε αυθεντικότητα. Η συμπεριφορά του δεν κατευθύνεται από ενδόμυχες, ψυχολογικές διαθέσεις ή ηθικές και πνευματικές προοπτικές, αλλά προσαρμόζεται στις απαιτήσεις των άλλων. Σκέπτεται, επικοινωνεί, ντύνεται και καταναλώνει όπως θα ‘πρεπε να το κάνει. Η κοινωνική αποδοχή και καταξίωση ανάγεται σε βασικό κριτήριο αξιολόγησης της συμπεριφοράς. Ο κοινωνικός ρόλος υποκαθιστά το προσωπικό ήθος.
Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι προγραμματισμένος να απαντά στις απαιτήσεις της ομάδας. Υπο-κρίνεται, δηλαδή τελεί υπό την κρίση των άλλων...(διαβάστε όλο το κείμενο)



1/12/2011, "Μακάριοι άνθρωποι" του Φώτη Κόντογλου

Θα σας πάγω σήμερα σε κάποια μέρη ξεχασμένα, κοντά σ' ένα βουνό γίγαντα, λεγόμενο Τσιμποράθο. Άλλη φορά ζούσανε σ' αυτόν τον τόπο κάτι ανθρώποι απλοί κι αγαθόκαρδοι, πλην σήμερα έχουνε ξε­κληριστεί από τους άσπρους που περάσανε στην Αμερική από την Ευρώπη- γι' αυτό φαντάζουμαι πως οι λιγο­στοί που βαστάνε ακόμα απ' αυτουνούς τους φουκαράδες, στη φαντασία τους ο διάβολος θε να 'ναι άσπρος κι όχι μαύρος σαν τον δικό μας.....(Διαβάστε όλο το κείμενο)


29/11/2011, "Ο μειονεκτικός ερεθίζει τους σαδιστές" του Χρήστου Γιανναρά

Η Τουρκία δεν θα γίνει ποτέ ευρωπαϊκή επαρχία, δεν θα μειονεκτήσει ποτέ ως «περιφέρεια» έναντι οποιουδήποτε αγλαϊσμένου «κέντρου». Μάλλον δεν ξιπάστηκε ποτέ από το ξένο, δεν το θεώρησε υπέρτερο από το δικό της εγχώριο επειδή ήταν ξένο. Δεν θα αυτοκαθοριστεί ως κοινωνία μεταπρατική, δεν θα πιθηκίσει τα όσα η Δύση λανσάρει σαν «πρωτοπορία». Κανένας «εθνάρχης» στην Τουρκία δεν θα διανοηθεί να καυχηθεί ότι «ανήκομεν εις την Δύσιν»....(Διαβάστε όλο το κείμενο)


26/11/2011, "Τετράστιχο" του Κωστή Παλαμά

Στην αργατιά, στη χωρατιά το χιόνι, η γρίπη, η πείνα, οι λύκοι,
Ποτάμια, πέλαγα, στεριές, ξολοθρεμός και φρίκη... (Διαβάστε όλο το ποίημα)



Τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα, περνάει μεγάλες δυσκολίες λόγω της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην έχει πολλές φορές ούτε τα απαραίτητα. Πού οδηγούμαστε, υπάρχει ελπίδα σωτηρίας;...(Διαβάστε όλο το κείμενο)


23/11/2011, "Η κρίση και η Εκκλησία" του Κωνσταντίνου Γανωτή


Παρακολουθώ με ενδιαφέρον και αγωνία τις ανήσυχες φωνές που διαμαρτύρονται για τις τελευταίες εξελίξεις με το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο αλλά και τα τεκταινόμενα με την κάρτα του πολίτη, το μικροτσίπς, το 666 και το σημάδι του αντιχρίστου. Εκτιμώ τους αγώνες ορισμένων κληρικών κυρίως, που αποκαλύπτουν αυτά που γίνονται, και προειδοποιούν γι’ αυτά που θα γίνουν. Και δεν αμφιβάλλω πια για τους καταχθόνιους σκοπούς κοσμικών συλλόγων, λεσχών, σεκτών και άλλων, που μισούν την εκκλησία, τον πιστό λαό και την εθνική μας Ιστορία. Και οι ευλαβείς κληρικοί μας προσπαθούν να αφυπνίσουν τους Χριστιανούς της Ελλάδος, για να αντιδράσουν σ’ όλ’ αυτά. Καλό σκοπό έχουν αλλά νομίζω ότι δεν ξέρουν πόσοι είναι οι αποδέκτες των μηνυμάτων τους. Ακόμη δεν ξέρουν ίσως πόσο χριστιανοί είναι οι ακροατές και αναγνώστες τους...(Διαβάστε όλο το κείμενο)