9/01/2012, "Το νερό", του π. Αλεξάνδρου Σμέμαν


Το νερό δε σημαίνει και πολλά για μας σήμερα. Είναι μια από τις ουσιαστικές ανέσεις της ζωής, προσιτό, αυτόματο, φτηνό. Ανοίγεις τη βρύση, και νάτο… Για χιλιάδες χρόνια όμως το νερό απετέλεσε ένα πρωταρχικό θρησκευτικό σύμβολο, και για να καταλάβουμε το λόγο, πρέπει να ξαναβρούμε τη σχεδόν εντελώς εξαφανισμένη αίσθηση για τον κόσμο.
 Για τους λαούς του αρχαίου κόσμου το νερό αποτελούσε σύμβολο της ίδιας της ζωής, και του κόσμου ως ζωή… Πράγματι το νερό είναι προϋπόθεση της ζωής. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τροφή για μεγάλο χρόνο, αλλά χωρίς νερό ο άνθρωπος πεθαίνει πολύ γρήγορα έτσι ώστε να μπορούμε να πούμε πως οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως διψώντα όντα... (Διαβάστε όλο το κείμενο) 




3/01/2012, " Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης - Τα τέλη του"

O γνωστός οικονόμος της Σκιάθου αείμνηστος π. Γεώργιος Ρήγας σε επιστολή του προς τον εκδότη Ηλ. Δικαίο έγραψε για τα χριστιανικά τέλη του κυρ-Αλεξάνδρου. Ζήτησε να προσέλθει ο ιερεὺς της Σκιάθου παπα-Ανδρέας Μπούρας και οι αδελφές του ζήτησαν να πάει μαζί στο σπίτι κι ο γιατρός. Διηγείται λοιπόν ο π. Γεώργιος Ρήγας:
«Ὁ Παπαδιαμάντης πρὸ πάντων ἦτο Χριστιανὸς καὶ χριστιανὸς εὐσεβής. Μόλις λοιπὸν εἶδε τὸν ἰατρὸν εἶπεν εἰς αὐτόν: «Τί θέλεις σὺ ἐδῶ;» «Ἦρθα νὰ σὲ δῶ» τοῦ λέγει ὁ ἰατρός. «Νὰ ἡσυχάσης» τοῦ λέγει ὁ ἀσθενής, «ἐγὼ θὰ κάμω πρῶτα τὰ ἐκκλησιαστικὰ καὶ ὕστερα νὰ ῾ρθῆς ἐσύ»... Μόνος του, ὀλίγας ὥρας πρὶν ἀποθάνη, ἔστειλε νὰ κληθῆ ὁ ἱερεὺς διὰ νὰ κοινωνήση. «Ξεύρεις! Μήπως ἀργότερα δὲν καταπίνω!» ἔλεγεν."... (Διαβάστε όλο το κείμενο)





Έπεσα κάτω, στα γόνατα, και άκουσα μια φωνή που μου έλεγε: Σαούλ, Σαούλ, γιατί έχεις στραφεί εναντίον μου; Απάντησα: Ποιος είσαι, Κύριε; Μου είπε: Είμαι ο Ιησούς Χριστός ο Ναζωραίος· Αυτός που έχεις ταχθεί εναντίον Του. Του είπα τότε: - Και τι πρέπει να κάνω τώρα, Κύριε; (Πραξ. 22,7 -10).
Κύριε Ιησού, τότε ο Σαούλ σε έκαμε και έχασες για λίγο την υπομονή Σου. Και του έδωκες ένα ταρακούνημα, τέτοιο που δεν μπόρεσε ποτέ να το ξεχάσει. Βέβαια, και ο Σαούλ, δεν εξαναγκάστηκε να Σε ακολουθήσει! Θα μπορούσε, αν το είχε θελήσει, να συνεχίσει να σου λέει το ΟΧΙ του. Αλλά μετά από εκείνο το ταρακούνημα, που του έκαμες, χρειάστηκε να το σκεφθεί καλά! Και το σκέφτηκε!... (Διαβάστε όλο το κείμενο)




Εις το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Σε ένα από τα κείμενα της Αγίας Γραφής αναφέρεται ότι μέχρι πριν από την έλευση του Κυρίου η ανθρωπότητα είχε παρακμάσει στο πέρασμα των αιώνων, δεδομένου ότι ο άνθρωπος είχε χάσει την επαφή του με το Θεό και η κοινωνία μεταξύ Θεού και ανθρώπων είχε καταστεί αμυδρή. Ο Απόστολος Παύλος αναφέρει άτι στο εξής (μετά την Ανάσταση του Κυρίου), ολόκληρη η δημιουργία προσμένει με λαχτάρα την τελική έλευση και αποκάλυψη του Υιού τού Θεού στον κόσμο κατά τη Δευτέρα Παρουσία, προσμένει δηλαδή τι στιγμή που ο άνθρωπος θα έχει γίνει πραγματικά άνθρωπος με πληρότητα, με όλη την ομορφιά και τη δόξα που περικλείει αυτή η αποστολή του... (Διαβάστε όλο το κείμενο)




Η εικονογραφία της Γεννήσεως του Χριστού, ξεκινά από εκεί­να που λέει ο Ευαγγελιστής Λουκάς γι' αυτήν (β' 1-20) και έχει και άλλα στοιχεία της παραδόσεως της Εκκλησίας μας.
Η φάτνη βρίσκεται στο κέντρο της εικόνας μέσα σε ένα μαύρο και σκοτεινό τριγωνικό σπήλαιο. Το Ευαγγέλιο, όπως είναι γνω­στό, δεν λέει τίποτε για σπήλαιο, μας πληροφορεί όμως γι' αυτό η Παράδοση, και μάλιστα η αρχαία. Ο άγιος Ιουστίνος, ο φιλόσοφος και μάρτυρας λέει: «Μη έχοντας ό Ιωσήφ που να κατοικήσει σ' ε­κείνη την πολίχνη, εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά όχι πολύ μακρυά από τη Βηθλεέμ». Το σκοτεινό χρώμα του σπηλαίου δεν μπαίνει τυ­χαία εκεί. Δείχνει τη σκοτεινιά του προχριστιανικού κόσμου, μέσα στον οποίον λάμπει το κατάλευκο σπαργανωμένο Βρέφος φωτίζον­τας τον... (Διαβάστε όλο το κείμενο)