25/02/2012, " Αδελφική Αγάπη ", Παραδοσιακή Κορεατική Ιστορία
Πολλά πολλά χρόνια πριν, ζούσαν δυο αδέρφια σ’ ένα χωριό. Ήταν κι οι δυο πάμφτωχοι. Ο μεγαλύτερος αδερφός είχε λίγα παραπάνω από τον άλλο. Όμως, είχε να θρέψει και μεγαλύτερη οικογένεια από τον μικρότερο.
Ένα φθινόπωρο, θέρισαν το στάρι τους, αλλά ο μεγαλύτερος ανησυχούσε κρυφά για τον μικρότερο αδελφό του. Έτσι, τη νύχτα πήρε λίγο στάρι και το έβαλε κρυφά εκεί που ο αδελφός του φύλαγε το δικό του... (Διαβάστε όλο το κείμενο)
23/02/2012, " Να ζεις χάνοντας ", του Κώστα Τσιρόπουλου
Μας έχει συνηθίσει ο κόσμος αυτός που ήλθαμε μη γνωρίζοντας τίποτα, πως ζούμε για να κερδίζουμε. Να κερδίζουμε σε πείρα, σε γνώση, σε σοφία, να κερδίζουμε υλικά αγαθά, ανέσεις, ηδονές, απολαύσεις, να κερδίζουμε οπωσδήποτε κι ας περνούν τα χρόνια του βίου μας. Και δεν έχουμε νιώσει πως την ίδια στιγμή που πιστεύουμε πως κερδίζουμε, την ίδια ακριβώς στιγμή χάνουμε. Χάνουμε σε χρόνο, χάνουμε σε νιάτα, χάνουμε σε δυνάμεις, και χάνουμε συγγενείς, φίλους και γνωρίμους. Κι ωστόσο δεν αποτολμούμε να συμπεράνουμε, σε κάποια κρίσιμη στροφή του βίου μας, πως ενόσω ζούμε κερδίζοντας, περνώντας ο καιρός, όλο και περισσότερα χάνουμε. Για να φτάσουμε σε μια βαθμιαία απογύμνωση που λέγεται «ωριμότητα» και είναι «γήρας», που σημαίνει έναν κλιμακωτό αποχαιρετισμό του κόσμου... (Διαβάστε όλο το κείμενο)
Να ζούμε την κάθε στιγμή
Κάποιος νέος, παντρεμένος με τρία παιδιά, έκανε ένα έγκλημα και βρέθηκε στη φυλακή. Η ποινή του, ισόβια δεσμά. Εκεί, στη φυλακή, κατάλαβε το λάθος του. Χτύπησε το στήθος του και είπε:
«Συχώρεσέ με Θεέ μου. Τι μου χρώσταγε αυτή η γυναίκα, να μείνει στα 25 της έρημη με τρία παιδάκια πεντάρφανα. Πως θα ζήσουν;»
Άλλαξε τακτική και άρχισε να ζει στη φυλακή ήσυχα και ήρεμα. Μια μέρα, έστειλε μήνυμα στη γυναίκα του:
«Είμαι καταδικασμένος σε ισόβια. Μην ασχολείσαι με μένα. Εδώ θα πεθάνω και όπου θέλουν ας με πετάξουν. Κύτταξε τον εαυτό σου και τα παιδιά».
Περίμενε, αλλά απάντηση δεν πήρε.
Μετά 30 χρόνια, με ενέργειες του Διευθυντή πήρε χάρη. Όταν του το ανήγγειλαν είπε:... (Διαβάστε όλο το κείμενο)
Η παραβολή αυτή είναι η διατύπωση της πιο μεγάλης και της πιο ολοκληρωμένης καμπύλης που διαγράφει η ανθρώπινη ασωτεία.
Το 15ον κεφάλαιον του κατά Λουκάν Ευαγγελίου, περιλαμβάνει και άλλες παραβολές, όπως του «απολωλότος προβάτου», «τῆς ἀπωλεσθείσης δραχμῆς», την οποία ακολουθεί αυτή του Ασώτου υιού. Με αυτήν την παραβολη ο Κύριος απαντούσε στους επικριτές Του, γιατί ήταν «φίλος τελωνῶν καί ἁμαρτωλῶν». Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά... (Διαβάστε όλο το κείμενο)