25/03/2012, " Μακρυγιάννης", του Άγγελου Σικελιανού

Χαρά σε κειόν που πρωτοσήκωσε
απ' τις σκόνες σκεπασμένο, το δίστομο σπαθί του λόγου σου
στον ήλιο, Μακρυγιάννη, 
Κι απάνω και στις δυο πλευρές γραφή

Απ' τη μια, τα λόγια αυτά Σου χαραγμένα, στρατηγέ μας:
"Τη λευτεριά μας τούτη δεν την ήβραμε στο δρόμο,
και δε θα μπούμε εύκολα στου αυγού το τσόφλι,
γιατί δεν είμαστε κλωσόπουλα, σ' αυτό να ξαναμπούμε πίσω
μα εγίναμε πουλιά και τώρα πια στο τσόφλι μέσα δε χωρούμε"...





Η θρησκευτικότητα αναφέρεται στην ανασφά­λεια των ανθρώπων. Αποτελεί μια αγωνιώδη προ­σπάθεια κάλυψης των φοβιών από τη συνειδητοποί­ηση του θανάτου. Γι' αυτό περικλείει αρχαϊκά συναισθήματα, όπως φοβίες, ενοχές, οργή, αδυναμία. Η θρησκεία είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα και γι' αυτό έχει σωστά γραφεί ότι οι θεοί είναι πλασμένοι με τρόπο που να μοιάζουν στους ανθρώπους που τους έπλασαν. Η προβολή των ανθρώπινων χαρα­κτηριστικών στους θεούς οδηγεί τελικά τον άνθρω­πο σε μεγαλύτερη ανασφάλεια. Ο θρησκευτικός άνθρωπος ακολουθεί με ψυχαναγκαστικό τρόπο τις θρησκευτικές τελετουργίες, ώστε να εξιλεωθεί. Γι' αυτόν η θρησκεία αντιπρο­σωπεύει την πάλη με το κακό. Νιώθει την δύναμη του κακού κυρίαρχη στη ζωή του, την φοβάται, μα ταυτόχρονα έλκεται απ' αυτήν.... (Διαβάστε όλο το κείμενο)




Έργο του Αλέκου Φασιανού
Προχθές κοίταζα κάτι παλιές φωτογραφίες που είχα φυλάξει σ’ ένα χαρτονένιο κουτί. Σ’ αυτές τις φωτογραφίες είδα και κάτι συγγενείς και γνωστούς της οικογένειάς μου, αδύνατους, με λεπτά πρόσωπα, καπέλα, σακάκια σταυρωτά και φαρδιά παντελόνια. Τα μάτια τους είχαν τόσο ωραία έκφραση που φαινόντουσαν μεγάλα. Αμέσως έκανα τη σύγκριση με τους σημερινούς που είναι πάνχοντροι, προγάστορες και με βλέμμα προκλητικό και αδηφάγο. Και σκέφτηκα ότι οι σημερινοί τρώνε καλά, έχουν πολλά πράγματα, σπίτια, αυτοκίνητα, ψυγεία, αποχυμωτές, μίξερ κι ένα σωρό άλλα που μπερδεύουν τη ζωή τους, την κάνουν πιο ακριβή, αλλά και ευάλωτη από το οποιοδήποτε κράτος...(Διαβάστε όλο το κείμενο)