31/07/2012, " Ένας Ινδιάνος φύλαρχος στην ορθοδοξία ", Γιάννη Χατζηνικολάου

Σάββατο βράδυ. Λιγοστά φώτα. Στη ρωσική Μητρόπολη των Αγίων Πέτρου και Παύλου ο εσπερινός μόλις έχει αρχίσει. Οι σκιερές σιλουέτες των λιγοστών πιστών που παρευρίσκονται, παίρνουν όγκο καθώς ανάβουν τα κεριά στα μανουάλια. Το τέμπλο υποβλητικό, φτιαγμένο από έμπειρους τεχνίτες στις αρχές του αιώνα...
Είναι η δεύτερη μου φορά στον Εσπερινό, πάνε χρόνια τώρα... Το «φως ιλαρόν» στα σλαβονικά δημιουργεί μια αίσθηση εσώτερης γαλήνης και ανάπαυσης. Όλα δέονται τούτη την ώρα για την μέρα που φεύγει και για την μέρα που έρχεται. Μετά την τρέλα της μέρας τούτο το ευχαριστιακό καταφύγιο καθησυχάζει τα θηρία του νου...(Περισσότερα...)




24/07/2012, " Η κατάθλιψη ως αποκορύφωμα εγωκεντρισμού, ως άρνηση να επαινέσουμε..."
Συχνά η κατάθλιψή μας, προκύπτει από δυο κυρίως βασικούς λόγους:
Είτε από την άρνησή μας να ευχαριστήσουμε τον πλησίον- ειλικρινώς και εκ καρδίας- για όποιο   καλό ή και κακό (ναι ναι, και κακό...το κακό είναι στο βάθος μεταμφιεσμένο καλό αν εμείς το  θελήσουμε) μας προσφέρει είτε απ' την αυτάρεσκη, πικρόχολη, πεισματική άρνησή μας, 
τον πλησίον- όποιος και αν είναι- ειλικρινώς -εν τω βάθει της ημετέρας καρδίας  για κάποιο -από τα μύρια δώρα που του δωσε ο Κύριος- να τον επαινέσουμε! (Περισσότερα...)





(Κι άλλο αντιπαραμύθι…)
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα βασίλειο πλούσιο και ευτυχισμένο. Ο βασιλιάς εφρόντιζε πολύ τους υπηκόους του και με  την εξυπνάδα του τους έδειχνε πολλούς τρόπους να πλουτίσουν. Και οι υπήκοοι έτυχε να είναι έξυπνοι και γι’ αυτό γρήγορα αύξαιναν τα πλούτη τους.
Έφτιαχναν μηχανές, που δουλεύανε μόνες τους, κι αυτοί δούλευαν λίγες ώρες και ξεκούραστα. Με τα πολλά λεφτά τους πλήρωναν καλά τους γιατρούς και τους δικηγόρους κι έτσι ασφάλιζαν και την υγεία τους και τις περιουσίες τους. Και με κάθε ευκαιρία, ακόμα και χωρίς ευκαιρία, γλεντούσαν κι έτρωγαν κι έπιναν και όλο ταξίδια αναψυχής πήγαιναν.(Περισσότερα...)