"Δεν μπορώ να πω πως ο Ντοστογιέφσκι ήταν καλός ή ευτυχισμένος άνθρωπος... Ήταν κακός, διεφθαρμένος και γεμάτος ζήλεια. Όλη του η ζωή ήταν θύμα του πάθους, που θα τον είχε κάνει γελοίο και δυστυχισμένο, αν ήταν λιγότερο έξυπνος και λιγότερο κακός. Στην Ελβετία, μπροστά στα μάτια μου, φέρθηκε τόσο άσχημα στον υπηρέτη του, που ο άνθρωπος επαναστάτησε και του είπε: "μα και εγώ είμαι άνθρωπος". Θυμάμαι πόσο εντύπωση μου έκαναν αυτά τα λόγια... Ειπωμένα σε κάποιον που πάντα δίδασκε το αίσθημα της ανθρωπιάς στην υπόλοιπη ανθρωπότητα". (Περισσότερα...)
Λυπήσου μας Θεέ μου, λυπήσου μας, σε παρακαλούμε.
Γιατί είμαστε αμαρτωλοί. Γιατί είμαστε απροετοίμαστοι αλλά και αδιάφοροι στον πνευματικό πόλεμο. Κερδίζουμε μία μάχη και χάνουμε δύο.
Λυπήσου μας Θεέ μου. Γιατί είμαστε ανίκανοι να αγαπήσουμε. Είμαστε ανίκανου να σου μοιάσουμε. Εσένα που μας έπλασες κατ' εικόνα και ομοίωση, μας ονόμασες ανθρώπους, μας έφτιαξες αγωνιστές, αλλά εμείς οι ανεπίδεκτοι μαθήσεως καταντήσαμε χαμερπείς και λιποτάκτες.
"Νεαροί μου θέλω να σας ευχαριστήσω που με προσκαλέσατε να σας μιλήσω για την απαισιοδοξία των νέων και να σας παρακαλέσω: Μην αξιολογείτε έναν άνθρωπο μόνο από την κοινωνική του θέση ή μόνο από τον τίτλο του. Μην κρίνετε τους ανθρώπους από τη στολή τους και την κοινωνική τους εμφάνιση, αλλά από το εσωτερικό τους και από όλα όσα εξαρτώνται από τους ίδιους. Η κοινωνική θέση δεν εξαρτάται από τον καθένα μας. Αυτό που εξαρτάται από εμάς τους ίδιους είναι η ποιότητα των αισθημάτων μας, η ποιότητα των σκέψεων μας και η ποιότητα της βούλησης μας, η ποιότητα της ψυχής μας." (Περισσότερα...)