24/12/2014, Το άστρο της Βηθλεέμ,
του Μάνου Δανέζη (Επικ. Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών)
23/12/2014, Έτσι μας έμαθαν να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα οι γονείς μας
Σε μια επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας, στη μαύρη και φοβερή Κατοχή του ’41 με ’42, όπου οι εκτελέσεις και οι σφαγές των αθώων ανθρώπων ήσαν ανελέητες και αθρόες, οι φυλακίσεις και οι εξορίες φοβερές, το ξύλο και τα βασανιστήρια τρομακτικά, και η πείνα ως γνωστόν θέριζε τους πάντες. Σε όλα αυτά δυστυχώς έχω και γω προσωπική πείρα διότι πολλά είδαν τότε τα παιδικά μου μάτια. Η οικογένεια της κυρίας αυτής όταν ήτο παιδούλα, ήτο πολύ ευσεβής και ακόμα ευσεβέστεροι ο παππούς και η γιαγιά. Άνθρωποι της πολλής προσευχής και της πολλής ελεημοσύνης. Το βράδυ που ξημέρωνε Χριστούγεννα, (Περισσότερα...)
22/12/2014, Χριστούγεννα;
Σεραφείμ Μητροπολίτη Καστορίας,
17/12/2014, Ο άγιος που είπε ψέματα για να σώσει
τον φονιά του αδελφού του,
Μητροπολίτη Σερβιών & Κοζάνης Διονυσίου (+)
16/12/2014, Μας λείπουν τα λεφτά;
π. Δημητρίου Μπόκου
του Μάνου Δανέζη (Επικ. Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών)
Είκοσι αιώνες μετά την αναφορά της πιθανής εμφάνισής του, το περίφημο άστρο – σύμβολο των Χριστουγέννων φαίνεται να κρατεί καλά τα μυστικά του.
Στη διεθνή βιβλιογραφία υπάρχουν χιλιάδες άρθρα και εκατοντάδες βιβλία που, καθένα με τον τρόπο του, παρουσιάζει τη δική του εκδοχή και παρέχει τις δικές του πληροφορίες για το άστρο της Βηθλεέμ, αυτό το δυναμικό σύμβολο των Xριστουγέννων. Yπάρχει, λοιπόν, ένα μεγάλο πλήθος αναφορών, που μας δίνει τη δυνατότητα προσπέλασης σε ένα σύνολο θέσεων αρκετά σοβαρών, τουλάχιστον όσον αφορά το γενικότερο επιστημονικό κύρος τους. (Περισσότερα...)
23/12/2014, Έτσι μας έμαθαν να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα οι γονείς μας
Σε μια επαρχιακή πόλη της Μακεδονίας, στη μαύρη και φοβερή Κατοχή του ’41 με ’42, όπου οι εκτελέσεις και οι σφαγές των αθώων ανθρώπων ήσαν ανελέητες και αθρόες, οι φυλακίσεις και οι εξορίες φοβερές, το ξύλο και τα βασανιστήρια τρομακτικά, και η πείνα ως γνωστόν θέριζε τους πάντες. Σε όλα αυτά δυστυχώς έχω και γω προσωπική πείρα διότι πολλά είδαν τότε τα παιδικά μου μάτια. Η οικογένεια της κυρίας αυτής όταν ήτο παιδούλα, ήτο πολύ ευσεβής και ακόμα ευσεβέστεροι ο παππούς και η γιαγιά. Άνθρωποι της πολλής προσευχής και της πολλής ελεημοσύνης. Το βράδυ που ξημέρωνε Χριστούγεννα, (Περισσότερα...)
22/12/2014, Χριστούγεννα;
Σεραφείμ Μητροπολίτη Καστορίας,
Η φιλανθρωπία του Θεού θα μας επιτρέψει και πάλι να γιορτάσουμε σε λίγες ημέρες τη μητρόπολη πασών των εορτών, που είναι η κατά σάρκα Γέννηση του Υιού και Λόγου του Θεού. Είναι η «ακρόπολη απάντων των εορτών», κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Είναι «η πηγή και η ρίζα των παρ΄ ημίν αγαθών»1. «Ο ουρανός ηνεώχθη . . . τα διεστώτα ηνώθησαν, το σκότος εσβέσθη, το φως έλαμψεν», «οι δούλοι γεγόνασιν ελεύθεροι, οι εχθροί υιοί, οι αλλότριοι κληρονόμοι»2.
Χριστούγεννα! «Παιδίον εγενήθη ημίν, υιός και εδόθη ημίν, ου η αρχή εγενήθη επί του ώμου αυτού»3. Χριστούγεννα! (Περισσότερα...)
17/12/2014, Ο άγιος που είπε ψέματα για να σώσει
τον φονιά του αδελφού του,
Μητροπολίτη Σερβιών & Κοζάνης Διονυσίου (+)
Ένας νέος από αρχοντική οικογένεια αφήνει τα εγκόσμια και πηγαίνει στο μοναστήρι. Αυτό βέβαια δεν είναι συνηθισμένο και φυσικό, όχι μόνο σήμερα, αλλά και σε κάθε καιρό. Το φυσικό και συνηθισμένο είναι μια καλή κοινωνική αποκατάσταση, να ακολουθήσει το παιδί το έργο του πατέρα και να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση. Αλλ’ όμως βρίσκονται νέοι, κι ας διαμαρτύρονται κι ας αντιδρούν οι γονείς των, που βγαίνουν από τη συνήθεια και ξεπερνάνε τα ανθρώπινα μέτρα. Είναι, καθώς λέγει ό Ιησούς Χριστός, «οι δυνάμενοι χωρείν». Ποτέ βέβαια με τη δική τους μόνο θέληση και δύναμη, αλλά πάντα οπλισμένοι και δυνατοί με τη θεία χάρη.
Ο Μέγας Βασίλειος, για το νέο που αποφασίζει να ακολουθήσει το δρόμο της μοναχικής πολιτείας λέγει τα εξής· «Ο τοίνυν υπακούσαι Χριστώ προηρημένος και προς τον πτωχόν και απερίσπαστον βίον επειγόμενος, θαυμαστός ως αληθώς και μακαριστός».(Περισσότερα...)
16/12/2014, Μας λείπουν τα λεφτά;
π. Δημητρίου Μπόκου
Τὸ νὰ εἶσαι φτωχός, δὲν ἐμποδίζει νὰ εἶσαι ἐλεήμων καὶ φιλάνθρωπος. Σήμερα νομίζουμε, ὅτι γιὰ νὰ βοηθᾶς τὸν συνάνθρωπό σου, πρέπει νὰ ἔχεις. Τόσα πολλά, ποὺ νὰ σοῦ περισσεύουν. Ἀλλιῶς τί νὰ δώσεις;
Παλιότερα ὅμως οἱ Χριστιανοὶ ἦταν διαφορετικοί. Δὲν κοίταζαν ἂν περισσεύει κάτι γιὰ νὰ δώσουν. Ἀλλ’ ἀπ’ αὐτὸ ποὺ εἶχαν, λίγο ἢ πολύ, βοηθοῦσαν καὶ τὸν φτωχό. Ἡ ἀγάπη, ἡ φιλανθρωπία, ἦταν πάντα ὑπόθεση καρδιᾶς, ὄχι χρημάτων.
Ὁ μεγάλος Ρῶσος συγγραφέας Μαξὶμ Γκόρκη, ποὺ ξεκίνησε τὴ ζωή του πάμφτωχος καὶ ὀρφανός, ἀναφέρει συχνὰ στὰ γραπτά του τὴ γιαγιά του. Μιὰ φτωχειὰ θεοφοβούμενη γυναίκα, ποὺ τὸν μάθαινε ἔμπρακτα τὴ μυστικὴ φιλανθρωπία. Γράφει λοιπὸν ὁ Γκόρκη στὸ ἔργο του «Στὰ ξένα χέρια» (Περισσότερα...)