Το τούβλο
Ἕνας νεαρὸς καὶ ἐπιτυχημένο στέλεχος ἑταιρείας, ὁδηγοῦσε τὴ νέα του τζάγκουαρ κάπως γρήγορα σὲ μία γειτονιὰ ὄχι καὶ τόσο καλοφήμη. Πρόσεχε μὴν τυχὸν κανένα παιδάκι ξεπροβάλει ἀπότομα ἀνάμεσα ἀπὸ τὰ παρκαρισμένα αὐτοκίνητα. Κάποια στιγμὴ πιστεύοντας πὼς εἶδε κάτι νὰ κινεῖται ἐπιβράδυνε, ἀντὶ ὅμως νὰ ἐμφανιστεῖ κάποιο παιδάκι, ἕνα τοῦβλο χτύπησε μὲ δύναμη τὴν πλαινὴ πόρτα τῆς τζάγκουάρ του. Φρέναρε ἀπότομα καὶ κάνοντας ὄπισθεν κατευθύνθηκε στὸ σημεῖο ποὺ τὸ τοῦβλο εἶχε ριχτεῖ. Φανερὰ θυμωμένος πετάχτηκε ἔξω ἀπὸ τὸ αὐτοκίνητό του, κι ἐπίασε ἕνα παιδὶ ποὺ βρῆκε κοντά του, τὸ ἔσπρωξε καὶ τὸ ἀκούμπησε μὲ τὴν πλάτη σὲ ἕνα παρκαρισμένο αὐτοκίνητο, φωνάζοντας «Γιατί τὸ ἔκανες αὐτὸ καὶ ποιὸς εἶσαι; Τί νομίζεις ὅτι κάνεις; Αὐτὸ εἶναι ἕνα καινούριο αὐτοκίνητο καὶ τὸ τοῦβλο ποῦ πέταξες τοῦ ἔκανε μία πολὺ ἀκριβῆ ζημιά! Γιατί τὸ ἔκανες»;
Τὸ νεαρὸ ἀγόρι ἀπολογητικά του εἶπε «σᾶς παρακαλῶ κύριε, σᾶς παρακαλῶ, ζητῶ συγνώμη, ἀλλὰ δὲν ἤξερα τί ἄλλο νὰ κάνω! Πέταξα τὸ τοῦβλο γιατί κανένας δὲν σταματοῦσε.»
Μὲ δάκρυα νὰ κυλᾶνε στὸ πρόσωπό του καὶ στὸ σαγόνι του, τὸ ἀγοράκι ἔδειξε πίσω ἀπὸ ἕνα παρκαρισμένο αὐτοκίνητο. «Εἶναι ὁ ἀδερφός μου» εἶπε. «Τὸ ἀναπηρικό του καροτσάκι ἀναποδογύρισε στὸ πεζοδρόμιο, ἔπεσε ἂπ τὸ καροτσάκι κι ἐγὼ δὲν μπορῶ νὰ τὸν σηκώσω».
Τὸ ἀγόρι ζήτησε ἀπὸ τὸν νεαρό: «Θὰ μπορούσατε σᾶς παρακαλῶ νὰ μὲ βοηθήσετε νὰ τὸν βάλουμε πίσω στὸ ἀναπηρικό του καροτσάκι; Εἶναι χτυπημένος καὶ εἶναι πολὺ βαρὺς γιὰ νὰ τὸν σηκώσω μόνος μου».
Ὁ ὁδηγὸς ἐμβρόντητος, προσπάθησε νὰ συνέλθει, σήκωσε γρήγορα τὸ ἀνάπηρο ἀγόρι καὶ τὸ καροτσάκι του, ἔπειτα πῆρε ἕνα χαρτομάντηλο καὶ περιποιήθηκε πρόχειρα τὶς πληγὲς τοῦ ἀγοριοῦ. Μὲ μία ματιὰ ποὺ τοῦ ἔριξε κατάλαβε πὼς τὰ τραύματα τοῦ παιδιοῦ ἦταν ἐπιφανειακὰ κι ὅλα θὰ πήγαιναν καλά.
«Σὲ εὐχαριστῶ, ὁ Θεὸς νὰ σὲ εὐλογεῖ» εἶπε τὸ εὐγνώμων ἀγοράκι στὸν ξένο. Ὁ ὁδηγὸς ταραγμένος ἀκόμη, ἁπλὰ κοιτοῦσε τὸ ἀγοράκι νὰ σπρώχνει τὸ καροτσάκι μὲ τὸν ἀδερφὸ τοῦ πάνω στὸ πεζοδρόμιο πηγαίνοντας γιὰ τὸ σπίτι τους.
Γύρισε πρὸς τὴ τζάγκουάρ του ἀργά. Ἡ ζημιὰ στὸ αὐτοκίνητο ἦταν ἐμφανέστατη ἀλλὰ ὁ νεαρὸς ποτὲ δὲν μπῆκε στὴν διαδικασία νὰ τὴν ἐπιδιορθώσει. Ἄφησε τὴ ζημιὰ νὰ ὑπάρχει γιὰ νὰ τοῦ θυμίζει τὸ μήνυμα «Μὴν ζεῖς τὴ ζωή σου τόσο γρήγορα ἔτσι ὥστε νὰ ἀναγκάζεις τὸν ἄλλον νὰ σοῦ πετάξει ἕνα τοῦβλο γιὰ νὰ τραβήξει τὴν προσοχή σου»!
Ὁ θεὸς ψιθυρίζει στὶς ψυχές μας καὶ μιλᾶ στὶς καρδιές μας. Μερικὲς φορὲς ὅταν δὲν ἔχουμε χρόνο νὰ ἀκούσουμε, εἶναι ἀναγκασμένος νὰ μᾶς πετάξει ἕνα τοῦβλο! Εἶναι ἐπιλογή μας νὰ ἀκοῦμε ἢ ὄχι!
Πηγή: άγνωστος συγγραφέας agiazoni.gr