8/12/2017, Η αληθινή αγάπη,
του C.S. Lewis
...Για κάποιον, που αγαπάει αληθινά δεν υπάρχει σίγουρη «εξασφάλιση». Αγαπήστε ό,τιδήποτε και σίγουρα θα νιώσετε την καρδιά σας να σφίγγεται. Είναι πολύ πιθανό ακόμα και να σπάσει. Αν θέλετε να βεβαιωθείτε ότι θα παραμείνει ανέπαφη, δεν πρέπει να την δώσετε σε κανέναν, ούτε καν σε ένα ζώο. Τυλίξτε την προσεκτικά με διάφορα χόμπι και μικρές πολυτέλειες, αποφύγετε κάθε μπλέξιμο, κλειδώστε την ερμητικά στο φέρετρο του εγωισμού σας. (Συνέχεια...)
30/11/2017, Για τίποτε να μην έχετε άγχος,
Αγίου Παϊσίου
Το άγχος είναι του διαβόλου. Όταν βλέπετε άγχος, να ξέρετε ότι εκεί έχει βάλει την ουρά του το ταγκαλάκι. Ο διάβολος δεν πηγαίνει κόντρα. Αν υπάρχη μια τάση, σπρώχνει και αυτός, για να ταλαιπωρήση και να πλανήση τον άνθρωπο. Τον ευαίσθητο λ.χ. τον κάνει υπερευαίσθητο. Όταν έχης διάθεση να κάνης μετάνοιες, σπρώχνει και ο διάβολος να κάνης περισσότερες από την αντοχή σου και, αν οι δυνάμεις σου είναι περιορισμένες, δημιουργείται μια νευρικότητα, γιατί δεν τα βγάζεις πέρα, και στην συνέχεια σου δημιουργεί άγχος με ελαφρά απελπισία κατ’ αρχάς και μετά συνεχίζει… (Συνέχεια...)
29/11/2017, Το Ηλιοβασίλεμα,
του Κώστα Κρυστάλλη
25/11/2017, Το παράπονο του ιερέα: "Τώρα ο κόσμος..."
Μου ‘πε ένας καλός αδελφός τις προάλλες: “παλιά, όταν βγαίναμε λιτανεία, ο κόσμος έκανε τον σταυρό του. Τώρα έχει ένα κινητό και μας βγάζει βίντεο”! Όντως. Παλιότερα θυμάμαι περισσότερη ευλάβεια στις λιτανείες. Το να κάνει κάνουμε τον σταυρό μας όταν περνάει η λιτανεία, σημαίνει ότι θέλουμε να συμμετάσχουμε σ’ αυτήν. (Συνέχεια...)
23/11/2017, Η πόλη των πλουσίων & η πόλη των φτωχών,
Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου
18/11/2017, Ο Ψυχογιός,
του Ανδρέα Ιωσήφ
του C.S. Lewis
...Για κάποιον, που αγαπάει αληθινά δεν υπάρχει σίγουρη «εξασφάλιση». Αγαπήστε ό,τιδήποτε και σίγουρα θα νιώσετε την καρδιά σας να σφίγγεται. Είναι πολύ πιθανό ακόμα και να σπάσει. Αν θέλετε να βεβαιωθείτε ότι θα παραμείνει ανέπαφη, δεν πρέπει να την δώσετε σε κανέναν, ούτε καν σε ένα ζώο. Τυλίξτε την προσεκτικά με διάφορα χόμπι και μικρές πολυτέλειες, αποφύγετε κάθε μπλέξιμο, κλειδώστε την ερμητικά στο φέρετρο του εγωισμού σας. (Συνέχεια...)30/11/2017, Για τίποτε να μην έχετε άγχος,
Αγίου Παϊσίου
Το άγχος είναι του διαβόλου. Όταν βλέπετε άγχος, να ξέρετε ότι εκεί έχει βάλει την ουρά του το ταγκαλάκι. Ο διάβολος δεν πηγαίνει κόντρα. Αν υπάρχη μια τάση, σπρώχνει και αυτός, για να ταλαιπωρήση και να πλανήση τον άνθρωπο. Τον ευαίσθητο λ.χ. τον κάνει υπερευαίσθητο. Όταν έχης διάθεση να κάνης μετάνοιες, σπρώχνει και ο διάβολος να κάνης περισσότερες από την αντοχή σου και, αν οι δυνάμεις σου είναι περιορισμένες, δημιουργείται μια νευρικότητα, γιατί δεν τα βγάζεις πέρα, και στην συνέχεια σου δημιουργεί άγχος με ελαφρά απελπισία κατ’ αρχάς και μετά συνεχίζει… (Συνέχεια...)
29/11/2017, Το Ηλιοβασίλεμα,
του Κώστα Κρυστάλλη
Απ’ όξω, από τα οργώματα, γυρνούνε οι ζευγολάτες,
ηλιοκαμένοι, ξέκοποι, βουβοί, αποκαρωμένοι,
με τους ζυγούς, με τα βαριά τ’ αλέτρια φορτωμένοι,
και σαλαγούν από μπροστά τα δυο καματερά τους,
τρανά, στεφανοκέρατα, κοιλάτα, με μακριά τραχηλιά τραχηλάτα,
«Oώ! φωνάζοντας, οώ! Μελισσηνέ, Λαμπίρη»·
κι αργά τα βόδια περπατούν και πού και πού μουγκρίζουν.(Συνέχεια...)
25/11/2017, Το παράπονο του ιερέα: "Τώρα ο κόσμος..."
Μου ‘πε ένας καλός αδελφός τις προάλλες: “παλιά, όταν βγαίναμε λιτανεία, ο κόσμος έκανε τον σταυρό του. Τώρα έχει ένα κινητό και μας βγάζει βίντεο”! Όντως. Παλιότερα θυμάμαι περισσότερη ευλάβεια στις λιτανείες. Το να κάνει κάνουμε τον σταυρό μας όταν περνάει η λιτανεία, σημαίνει ότι θέλουμε να συμμετάσχουμε σ’ αυτήν. (Συνέχεια...)
23/11/2017, Η πόλη των πλουσίων & η πόλη των φτωχών,
Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου
...Ας υποθέσουμε ότι χτίζονται δύο πόλεις, και με νόμο ορίζεται ότι στη μία θα κατοικούν μόνο πλούσιοι, ενώ στην άλλη μόνο φτωχοί. Αν στην πόλη των πλουσίων δεν υπάρχει ούτε ένας φτωχός και στην πόλη των φτωχών ούτε ένας πλούσιος, ας δούμε ποια θα μπορέσει να ικανοποιήσει καλύτερα τις ανάγκες της.
Στη πόλη, λοιπόν, των πλουσίων δεν θα υπάρχει τεχνίτης, ούτε χτίστης ούτε μαραγκός ούτε τσαγκάρης ούτε φούρναρης ούτε γεωργός ούτε σιδεράς ούτε άλλος κανένας. Γιατί ποιός πλούσιος θα καταδεχόταν να ασκήσει κάποιο απ’ αυτά τα επαγγέλματα, τη στιγμή που και όσοι τα ασκούν, όταν πλουτίσουν, τα εγκαταλείπουν; (Συνέχεια...)
18/11/2017, Ο Ψυχογιός,
του Ανδρέα Ιωσήφ
Αλλά κανείς δεν τον προσέχει τον Ήλο… Συχνά τον σπρώχνουν και του ρίχνουν το κασελάκι του. Κι εκείνος το ξανασηκώνει βιαστικά, το στερεώνει όσο μπορεί καλύτερα κάτω από την μασχάλη και συνεχίζει τον δρόμο του: Λούστρος! Μαύρο, κόκκινο… Όταν, μετά τον πρώτο εχθρικό αιφνιδιασμό, ο Ελληνικός στρατός ξεκίνησε προς τα μπρος, η οικογένεια του Ήλο προτίμησε να εγκαταλείψει το χωριό της. Προσκολλήθηκε και αυτή στην μακρά φάλαγγα των φτωχών ανθρώπων, τους οποίους ο πόλεμος ξερίζωσε από τα σπίτια τους και πήρε τον δρόμο προς την Κορυτσά.(Συνέχεια...)