30/9/2018, Ο δρόμος του σοφού


Οι πέντε σοφοί χάθηκαν στο δάσος.
Ο πρώτος είπε: «Θα πάω προς τα αριστερά - έτσι μου λέει η διαίσθησή μου». Ο δεύτερος δήλωσε: "Θα πάω στα δεξιά - δεν είναι χωρίς λόγο ότι θεωρείται ότι" σωστό "είναι από τη λέξη" δικαιώματα ". Ο τρίτο δήλωσε: "Θα πάω πίσω - ήρθαμε από εκεί, οπότε σίγουρα θα φύγω από το δάσος." Ο τέταρτος είπε: "Θα προχωρήσω - πρέπει να προχωρήσουμε, το δάσος σίγουρα θα τελειώσει και θα αποκαλυφθεί κάτι νέο"(Συνέχεια...)



23/9/2018, Μια μικρή ιστορία για τις δύσκολες ώρες

Πηγή:http://www.lalibela.gr/
Στην Αιθιοπία παλεύουμε όλοι για κάτι καλύτερο. Το τι αποτελεί “καλύτερο” αφήνω τον καθένα να το ορίσει με τα όνειρα και τα πιστεύω του.
Το 2012 ολοκληρώναμε το ταξίδι μας στην Κombolcha εξαντλημένοι και με μικτά συναισθήματα: ικανοποιημένοι για το τι είχαμε προσπαθήσει με την καρδιά μας, απογοητευμένοι για όσα δεν είχαμε καταφέρει, με μια απίστευτη νοσταλγία για όλα αυτά τα παιδιά που μας αποχαιρετούσαν. Θα τα ξανασυναντούσαμε άραγε; Νιώθαμε επίσης μια ανακούφιση: είχε ολοκληρωθεί η αποστολή χωρίς σοβαρά προβλήματα και την επομένη θα είμασταν κοντά στους δικούς μας… Τελευταία μέρα, τελευταίο βράδυ. (Συνέχεια...)


19/9/2018, Θα έρθει η ώρα...


Γράφει ο Επίσκοπος Σουρόζ Anthony Bloom: Πριν λίγα χρόνια μια νέα κοπέλα που έπασχε από ανίατη ασθένεια έγραφε: «Πόσο ευγνώμων είμαι στο Θεό για την αρρώστια μου. Καθώς αδυνατίζει το σώμα μου, το νιώθω να γίνεται όλο και πιο διάφανο στις ενέργειες του Θεού». Της απάντησα: «Να ευχαριστείς το Θεό γι’ αυτό που σου έχει δώσει, αλλά μην περιμένεις να κρατήσει αυτή η κατάσταση. Θα έρθει η ώρα που αυτό το αδυνάτισμα του κορμιού σου θα πάψει να σε κάνει να αισθάνεσαι πνευματική. Και τότε θα πρέπει να εξαρτάσαι από τη Χάρη και μόνο»(Συνέχεια...)


18/9/2018, Το άφθαρτο σώμα του αγίου Αλεξάνδρου του Σβίρ



Το νεκρό, αλλά χαριτωμένο σώμα του μεγάλου Ασκητή δεν έχει χάσει το φυσικό του χρώμα ούτε την ελαστικότητα του και διατηρεί ακόμη και τους μυς, το λίπος και τον υποδόριο ιστό. Τα πέλματα διατηρούν σταγόνες από ευώδες μύρο το όποιο συχνά είναι τόσο πολύ, που σε κάποια σημεία παρασύρει την επιδερμίδα!

Ο Ηγούμενος μας πληροφορεί ότι πριν από λίγο καιρό ο Άγιος σήκωσε με τα χέρια του ένα βρέφος, που έπεσε από τη μητέρα του στη Λάρνακα, και το έβαλε στην αγκαλιά της μπρος στα έκπληκτα μάτια Μοναχών και Προσκυνητών.» (έ. Α, σ. 7-8). (Συνέχεια...)







12/9/2018, Βγάλε τον Σταυρό σου,
του π. Νίκωνα Κουτσίδη

Σχετική εικόνα
Στά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ ‘60 ἕνας δεκαεννιάχρονος ἑλληνοαυστραλός, ὁ Θεμιστοκλῆς Ἀδαμόπουλος μαζί μέ μερικούς φίλους του ἔφτιαξαν ἕνα συγκρότημα ρόκ μουσικῆς, τούς Φλάϊς (Flies). Τό συγκρότημα ταχύτατα ἔγινε διάσημο ἀνά τόν κόσμο. Διηγεῖται ὁ Θεμιστοκλῆς:
‘’Τότε ἦταν πολύ τῆς μόδας τά διάσημα μέλη τῶν ρόκ συγκροτημάτων νά ἐπισκέπτονται στήν Ἰνδία κάποιον γκουρού (=διδάσκαλο γιά μύηση στόν Βουδδισμό) γιά συμβουλές καί πνευματική καθοδήγηση! Ἄρχισα, λοιπόν, νά πηγαίνω καί ἐγώ. Σέ ἕνα τέτοιο ταξίδι μου, ὁ γκουρού ἀκουμποῦσε τό χέρι του στό κεφάλι τοῦ κάθε ἐπισκέπτη λέγοντας: «Σοῦ μεταδίδω γνώση». Ὅταν ἦρθε ἡ σειρά μου, σταμάτησε καί μοῦ εἶπε: «Βγάλε τόν σταυρό σου»(!) (Συνέχεια...)