8/1/2019, Αυτό σημαίνει αγάπη!
Για αρκετά χρόνια πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρχε ένα υπέροχο παντρεμένο ζευγάρι. Αγαπούσαν ο ένας τον άλλο πολύ. Ο σύζυγος προσπάθησε σε κάθε περίπτωση να εκφράσει την αγάπη του στη σύζυγό του. Και ήταν όμορφη, ευαίσθητη και είχε μια εύθραυστη υγεία. Αλλά τότε άρχισε ο πόλεμος και ο σύζυγος έπρεπε να πάει στο πόλεμο. Εκεί έπρεπε να περάσει πολλές δοκιμασίες, αλλά κάθε φορά επέζησε με θαυματουργό τρόπο. Και κάθε μέρα προσευχόταν στον Θεό για να τον βοηθήσει να επιβιώσει, να επιστρέψει στην πατρίδα του στη γυναίκα του, την οποία αγαπούσε τόσο πολύ. Η ιδέα ότι θα την αγκαλιάσει πάλι ζεστανε την ψυχή του και τον βοήθησε να υπομείνει πείνα, κρύο και πληγές.(Συνέχεια...)
2/1/2019, O πολυαγαπημένος Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ,
του Φώτη Κόντογλου
31/12/2018, Γούτου Γουπατού,
του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Τον επετροβολούσαν οι μάγκες της αγοράς, τον εχλεύαζον τα κορίτσια της γειτονιάς, τον εφοβούντο τα νήπια και τα βρέφη. Τον έλεγαν κοινώς «ο Ταπόης» ή ο Μανόλης το «Ταπόι».
— Ο Ταπόης! Να, ο Ταπόης έρχεται...
Φόβος και τρόμος εκολλούσε τα άκακα βρέφη εις το άκουσμα του ονόματος τούτου. Η νεολαία του χωρίου, οι θαμώνες των μαγαζιών και των καφενείων, δεν έπαυαν ποτέ να τον πειράζουν. (Συνέχεια...)
27/12/2018, Το Θείον Βρέφος,
του π. Αλεξάνδρου Σμέμαν
Το παιδί δε διαθέτει ούτε κύρος ούτε εξουσία, όμως η απουσία ακριβώς του κύρους το αναδεικνύει σε βασιλιά, πηγή της βαθιάς του δύναμης είναι η ανικανότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του και η τρωτότητά του. Το παιδί σ'; αυτή τη μακρινή σπηλιά της Βηθλεέμ δεν έχει επιθυμία ώστε να το φοβόμαστε, εισέρχεται στις καρδιές μας χωρίς να μας εκφοβίζει, χωρίς να επιδεικνύει το κύρος και τη δύναμή του, αλλά μόνο με την αγάπη. Μάς δίνεται ως παιδί, και μόνο ως παιδιά μπορούμε με τη σειρά μας να το αγαπήσουμε και να δοθούμε σ'; αυτό. Ο κόσμος κυβερνάται από τη δύναμη και την εξουσία, μάς απελευθερώνει απ'; όλα αυτά. Το μόνο που επιθυμεί από μας είναι η αγάπη μας, που προσφέρεται με ελευθερία και χαρά, το μόνο που επιθυμεί από μας είναι να του δώσουμε την καρδιά μας. Και τη δίνουμε σ' ένα ανυπεράσπιστο παιδί, που εμπνέει όμως τεράστια εμπιστοσύνη. (Συνέχεια)
24/12/2018, Χριστούγεννα,
του Μητροπολίτη Σουρόζ Αντωνίου
Έκτοτε ὁ κόσμος δὲν εἶναι ὁ ἴδιος. Μένουμε σὲ ἕνα κόσμο ὅπου ὁ Θεὸς εἶναι ἀνάμεσά μας, εἶναι ἡ ζῶσα ἰσχύς, ἡ ἔμπνευση, ἡ ἴδια ἡ ζωή. Ἡ αἰωνιότητα ἔχει ἤδη ἔρθει. .....Τώρα λοιπὸν ποὺ ἤδη ἡ ἀρχὴ ἔχει γίνει καὶ κατὰ κάποιο τρόπο τὸ τέλος τῆς παρούσης μορφῆς τοῦ κόσμου, ὁ Χριστὸς δηλαδή, εἶναι ἤδη ἀνάμεσά μας, ἂς κάνουμε τὰ ἑξῆς: Ἂς ὑπερνικήσουμε ὅλα τὰ δεδομένα αὐτῆς τῆς ζωῆς ποὺ εἶναι ἀνώφελα καὶ δὲν ἔχουν πραγματικὴ ἀξία γιά μᾶς καὶ τὸν προορισμό μας καὶ ἂς ἐπιτρέψουμε στὸ Θεὸ θριαμβευτικὰ νὰ μεταμορφώσει τὴ ζωή μας. (Συνέχεια...)
Για αρκετά χρόνια πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρχε ένα υπέροχο παντρεμένο ζευγάρι. Αγαπούσαν ο ένας τον άλλο πολύ. Ο σύζυγος προσπάθησε σε κάθε περίπτωση να εκφράσει την αγάπη του στη σύζυγό του. Και ήταν όμορφη, ευαίσθητη και είχε μια εύθραυστη υγεία. Αλλά τότε άρχισε ο πόλεμος και ο σύζυγος έπρεπε να πάει στο πόλεμο. Εκεί έπρεπε να περάσει πολλές δοκιμασίες, αλλά κάθε φορά επέζησε με θαυματουργό τρόπο. Και κάθε μέρα προσευχόταν στον Θεό για να τον βοηθήσει να επιβιώσει, να επιστρέψει στην πατρίδα του στη γυναίκα του, την οποία αγαπούσε τόσο πολύ. Η ιδέα ότι θα την αγκαλιάσει πάλι ζεστανε την ψυχή του και τον βοήθησε να υπομείνει πείνα, κρύο και πληγές.(Συνέχεια...)
2/1/2019, O πολυαγαπημένος Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ,
του Φώτη Κόντογλου
Κάποιος καλὸς φίλος μου μοῦ χάρισε ἕνα μικρὸ εἰκονισματάκι σὲ σμάλτο ρούσικο, ἕνα ἐγκόλπιο, ποὺ παριστάνει τὸν ἅγιο Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ. Ἀπὸ τὸ πίσω μέρος εἶναι καπλαντισμένο μὲ βελοῦδο, καὶ φαίνεται πὼς τὸ φοροῦσε κατάσαρκα στὸ λαιμό του κανένας ἅγιος ἄνθρωπος τῆς τσαρικῆς Ρωσίας.
Μὲ πολλὴ συγκίνηση δέχθηκα αὐτὸ τὸ δῶρο, γιατὶ αὐτὸς ὁ ἅγιος εἶναι πολὺ ἀγαπητὸς σὲ μένα, ὅπως εἶναι συμπαθέστατος καὶ σὲ ὅσους τὸν ξέρουνε. Κρέμασα λοιπὸν αὐτὸ τὸ εἰκονισματάκι στὸ εἰκονοστάσι μας, ἀνάμεσα στοὺς ἄλλους ἁγίους, ποὺ τοὺς παρακαλοῦμε στὶς περιστάσεις τῆς ζωῆς μας, καὶ ποὺ ἀνάμεσά τους ξεχωρίζουνε ὁ ἅγιος Νικόλαος κι᾿ ὁ ἅγιος Γιάννης ὁ Πρόδρομος, (Συνέχεια...)
31/12/2018, Γούτου Γουπατού,
του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Τον επετροβολούσαν οι μάγκες της αγοράς, τον εχλεύαζον τα κορίτσια της γειτονιάς, τον εφοβούντο τα νήπια και τα βρέφη. Τον έλεγαν κοινώς «ο Ταπόης» ή ο Μανόλης το «Ταπόι».
— Ο Ταπόης! Να, ο Ταπόης έρχεται...
Φόβος και τρόμος εκολλούσε τα άκακα βρέφη εις το άκουσμα του ονόματος τούτου. Η νεολαία του χωρίου, οι θαμώνες των μαγαζιών και των καφενείων, δεν έπαυαν ποτέ να τον πειράζουν. (Συνέχεια...)
27/12/2018, Το Θείον Βρέφος,
του π. Αλεξάνδρου Σμέμαν
Το παιδί δε διαθέτει ούτε κύρος ούτε εξουσία, όμως η απουσία ακριβώς του κύρους το αναδεικνύει σε βασιλιά, πηγή της βαθιάς του δύναμης είναι η ανικανότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του και η τρωτότητά του. Το παιδί σ'; αυτή τη μακρινή σπηλιά της Βηθλεέμ δεν έχει επιθυμία ώστε να το φοβόμαστε, εισέρχεται στις καρδιές μας χωρίς να μας εκφοβίζει, χωρίς να επιδεικνύει το κύρος και τη δύναμή του, αλλά μόνο με την αγάπη. Μάς δίνεται ως παιδί, και μόνο ως παιδιά μπορούμε με τη σειρά μας να το αγαπήσουμε και να δοθούμε σ'; αυτό. Ο κόσμος κυβερνάται από τη δύναμη και την εξουσία, μάς απελευθερώνει απ'; όλα αυτά. Το μόνο που επιθυμεί από μας είναι η αγάπη μας, που προσφέρεται με ελευθερία και χαρά, το μόνο που επιθυμεί από μας είναι να του δώσουμε την καρδιά μας. Και τη δίνουμε σ' ένα ανυπεράσπιστο παιδί, που εμπνέει όμως τεράστια εμπιστοσύνη. (Συνέχεια)
24/12/2018, Χριστούγεννα,
του Μητροπολίτη Σουρόζ Αντωνίου
