Στο μηχανοδηγό Στάμεν Ι., που παραπονιέται για τη δουλειά του1

Ώ Κύριε, μεγάλε και θαυμαστέ! Δόξα Σοι και ευχαριστία, που μου έδωσες ζωή και νού για μια τόσο σημαντική εργασία! Μου έδωσες εργασία που μοιάζει πολύ με τη δική Σου, Θεέ μου. Αφού και Σύ Κύριε μου, ως κρυμμένος, αόρατος και άγνωστος διορθώνεις κάποια μηχανή με το Άγιό Σου Πνεύμα. Η μηχανή Σου είναι τεράστια. Οι ταξιδιώτες σου αμέτρητοι. Είσαι ο μηχανοδηγός ολόκληρης της οικουμένης. Πάρα πολλοί δεν σκέπτονται για Σένα, δεν ερευνούν το μυστήριο της ύπαρξής Σου, αλλά με πίστη επιβιβάζονται στα βαγόνια Σου και ταξιδεύουν. Και αυτό πρέπει να Σε χαροποιεί ανείπωτα. Εσύ γνωρίζεις που θα ξεκουράσεις τους επιβάτες Σου, που θα τους ταΐσεις και ποιους θα κατεβάσεις από τα βαγόνια. Λίγο γνωρίζουν για την αφετηρία και το τέρμα της θαυμαστής Σου αμαξοστοιχίας, αλλά με πίστη επιβιβάζονται, με εμπιστοσύνη ταξιδεύουν, με εμπιστοσύνη αποβιβάζονται, με πίστη σε Σένα τον κρυμμένο, αόρατο και άγνωστο. Χιλιάδες και χιλιάδες φορές Σε δοξάζω, Σ΄ ευχαριστώ και υποκλίνομαι σε Σε, παντεπόπτη και παντοδύναμε Δημιουργέ μου και Μηχανοδηγέ μου. Σ΄ Εσένα παραδίδω την προστασία του οχήματός μου από όλους τους κινδύνους που μπορούν να βρεθούν μπροστά του. Εσύ θα με βοηθήσεις να το οδηγήσω ως την τελευταία στάση με όλους τους ταξιδιώτες σώους.
Νεαρέ μου φίλε, τι δουλειά σ΄ αρέσει και επιθυμείς; Άραγε υπάρχει καλύτερη δουλειά από τη δική σου; Ο απόστολος Πέτρος ψάρευε, ο απόστολος Παύλος έπλεκε καλάθια. Σκέψου πόσο μεγάλη και σημαντική είναι η δουλειά σου σε σχέση μ΄εκείνων. Υποκλίσου στον Κύριο που σου εμπιστεύθηκε τέτοια εργασία.
Υγεία και ευλογία από το Θεό
1. Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς,, «Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται… Ιεραποστολικές επιστολές Α’», εκδ. Εν πλω, σ. 110-112