10/7/2019, Το ψέμα που μουδιάζει τον πόνο,
π. Λίβυος


Ο Χριστός αρνείται να καταδικάσει τους ανθρώπους για τα λάθη τους, διότι γνωρίζει ότι κανείς δεν αμαρτάνει χάριν γούστου, ακόμη κι όταν έτσι φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση. Ξέρει καλά ότι κάθε αμαρτία είναι μια προσπάθεια για να γεμίσει ένα βαθύτερο κενό της ύπαρξης μας. Μια βαθιά έλλειψη νοήματος. Μια φυγή από εκείνα που μας τρομάζουν και δεν θέλουμε να δούμε μέσα μας. (Συνέχεια...)





6/7/2019, Πάλη για εξουσία στην οικογένεια; Γιατί;
του γέροντα Σωφρονίου Σαχάρωφ (+1993)

Αποτέλεσμα εικόνας για πάλη για εξουσία
Τί είναι ο άνθρωπος; Ποιός είναι ο προορισμός του; Γιατί και για ποιό λόγο εμφανίστηκε στον κόσμο; Ποιός σκοπός υπάρχει μπροστά του; Ποιό είναι το νόημα της υπάρξεώς του; Αν δεν απαντήσουμε στα ερωτήματα αυτά, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να λύσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ούτε σε ένα επίπεδο. Είναι αδύνατον για παράδειγμα να επιτύχουμε αληθινά δίκαια δομή της κοινωνίας χωρίς τη γνώση αυτή.
Δεν μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα της κρατικής οργανώσεως, αν δεν έχουμε απάντηση στο κύριο αυτό ερώτημα. Όλη η ιστορία της ανθρωπότητας γράφεται με άσκοπη περιδίνηση, παράλογους πολέμους, άδικη καταπίεση του ισχυρού επάνω στον ασθενή, όπως βλέπουμε στο ζωικό κόσμο. Συνεπώς, τί είναι ο άνθρωπος; (Συνέχεια...)


22/6/2019, Δείξε μου τον άνθρωπο σου,
π. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος

 Ὅταν κάποτε ὁ εἰδωλολάτρης Αὐτόλυκος ζήτησε ἀπὸ τὸν ἅγιο Θεόφιλο Ἀντιοχείας νὰ τοῦ δείξει σὲ ποιὸν θεὸ πιστεύει, ὁ Ἅγιος τοῦ ἀπάντησε: «Δεῖξε μου τὸν ἄνθρωπό σου, καὶ ἐγὼ θὰ σοῦ δείξω τὸν Θεό μου». Ἡ ἀπάντηση αὐτὴ τοῦ Ἁγίου μᾶς θυμίζει ὅτι θεολογία καὶ ἀνθρωπολογία στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπινου πολιτισμοῦ εἶναι ἀλληλένδετες. Οἱ θρησκευτικὲς πεποιθήσεις τοῦ κάθε ἀνθρώπου ἐπηρεάζουν οὐσιαστικὰ τὴ διαμόρφωσή του καὶ τὴν ὅλη στάση του ἀπέναντι στὴ ζωή. (Συνέχεια...)


18/6/2019, Για το Άγιον Πνεύμα,
του Αγίου Νικολάου επισκόπου Αχρίδος


Η Εκλησία διδάσκει ότι υπάρχει ένα Άγιο Πνεύμα, το οποίο είναι Θεός εκ Θεού, Γλυκύς εκ Γλυκύτητος, Αθάνατος εξ Αθανασίας, Φως εκ Φωτός, Ζωή από την Ζωή. Εσείς όμως θα θέλατε οι άνθρωποι να ζουν κατά το πνεύμα της εποχής. Αλλά το πνεύμα της εποχής είναι το πνεύμα που αλλάζει, όπως ο περαστικός άνεμος. Με την διαφορά ότι ο συνηθισμένος άνεμος ξεριζώνει και καταστρέφει τις ψυχές. Αν οι άνθρωποι ακολουθούσαν μόνο το πνεύμα της εποχής θα επέστρεφαν από εκεί που ξεκίνησαν, όπως λέει και το ανέκδοτο με τον σιδηρουργό (Συνέχεια...)

14/6/2019, Σχόλια των Πατέρων της Εκκλησίας για τον  Μέγα Αλέξανδρο


...Ἐπαινον τν γνότητα κα τ σωφροσύνη του, τ φιλάνθρωπη, συχνά, συμπεριφορά του, τν τιμ πο, κατκανόνα, πέδιδε στος φίλους του καὶ στφιλία, τν ρνησή του ν πιστεύει στς συκοφαντίες, τν σεβασμό ποὺ δειχνε σ’ ατος πο τομπιστεύονταν κάποιο μυστικ κα τ μεγάλη σημασία πο πέδιδε στν χεμύθεια, τν σεβασμό του στν Θεό κα τν ναγνώριση τς δικς του δυναμίας, τ φιλοπατρία του, τν γάπη στος γονες κα στν δάσκαλό του, τν πολιτική κα στρατηγική του δεινότητα, τν παλληκαριά του,  ποία νέπνεε θάρρος στος στρατιτες του, τ βαθύτατηκτίμησή του σ νθρώπους -κόμη κα λλης θνικότητος- πο διακρίνονταν γι τνρετή, τ σοφία κα τν κάθε λογς ξιοσύνη τους.παινον κόμη τν φιλοχρηματία του, τν ντιμότητα, τ δικαιοσύνη του. (Συνέχεια...)