Με διάκριση και μακροθυμία
Στο μοναστήρι του οσίου ήταν τότε και ένας ιερομόναχος, που είχε πάθει πνευματική καθίζηση. Ήταν απρόσεχτος. Σε λόγια. Και σε έργα. Και είχε αρχίσει να καταφρονεί τα πάντα.
Όταν έβλεπε μοναχούς να πηγαίνουν να εξομολογηθούν στον όσιο, γελούσε. Τους περιγελούσε. Τους ειρωνευόταν. Τους κορόιδευε. Και ό,τι και αν συνέβαινε, αυτός το έριχνε στο αστείο!
Ο όσιος Παΐσιος κρατούσε μια "παράξενη" στάση. Έδειχνε απέραντη ανοχή. Μακροθυμούσε. Γιατί όμως;
Η στάση του ήταν ανεξήγητη. Και γι' αυτό, αγανακτισμένοι, οι γέροντες της Μονής επήγαν να συμβουλευθούν έναν μεγάλο γέροντα. Του εξέθεσαν την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί. Του μίλησαν για τους κινδύνους, που εγκυμονούσε. Και εκείνος συμφώνησε μαζί τους. Και εδέχθη να παρέμβει στον όσιο Παϊσιο συμβουλευτικά. Και το έκαμε.
Του είπε:
-Δεν το βλέπεις, τι κατήφορο έχει πάρει ο άνθρωπος αυτός; Πώς τον ανέχεσαι; Δεν το καταλαβαίνεις ότι θα γίνει αφορμή ζημιάς για όλη την αδελφότητα; Θέλουν πολύ, άνθρωποι αδύνατοι, να πάρουν την "κάτω βόλτα"; Έχεις ευθύνη! Κόψε του την φόρα! Τιμώρησε τον! Βάλε του επιτίμιο! Διαφορετικά, να το ξέρεις: Θα δώσεις λόγο στον Θεό! Θα έχεις συ το κρίμα!
Του απάντησε ο όσιος:
-Την κατάσταση την ξέρω. Την ζω. Και με βασανίζει. Νύχτα-ημέρα. Μα τί να κάμω; Να τον τιμωρήσω; Δεν θα το κατανοήσει! Και ο Σατανάς περιμένει, να εύρει ευκαιρία να τον σύρει στην απώλεια. Και εκείνος ο ταλαίπωρος αφορμή περιμένει. Να ακούσει, έστω και μια λέξη αυστηρή, για να φύγει από το μοναστήρι. Μια για πάντα! Και να επιστρέψει στον κόσμο. Μια για πάντα! Τί λές, αδελφέ; Να τον σπρώξω; Μήπως είναι καλύτερο, να κάμωμε μαζί μια προσευχή να τον συνετίσει ο Κύριος;
Και οι δυο γέροντες συμφώνησαν. Και έκαμαν προσευχή. Πολλή προσευχή.
Η απάντηση του Θεού δεν άργησε να έλθει. Ο καταφρονητής ιερομόναχος ήλθε σε συναίσθηση. Και επήγε στον όσιο να εξομολογηθεί. Και εξομολογήθηκε. Πιο πολύ με τα δάκρυα του, παρά με τα λόγια του.
Διορθώθηκε. Τα έκοψε όλα. Και έγινε υπόδειγμα σωστής πνευματικής ζωής.
Τον έσωσε η χριστομίμητη ανοχή, μακροθυμία και καρτερία του οσίου.
Πηγή: Όσιος Παϊσιος ο Μέγας, έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως
Νικοπόλεως
