17/7/2021, Άναψε το φως στο υπόγειο... (περί λογισμών) 


Ποιος από εμάς δεν έχει πνιγεί μέσα σε μια σκέψη κι ένα λογισμό που επιμένει να τρυπάει το μυαλό μας; Κι ενώ προσπαθείς να τον διώξεις, φωνάζεις στον Θεό, αλλάζεις θέμα συζήτησης, στάση σώματος, και ζητάς να φύγει μέσα από το κεφάλι σου, εκείνος περισσότερο κυριεύει την ύπαρξη σου, σκοτεινιάζει την ψυχή και πολλές φορές την απελπίζει. (Συνέχεια...)


16/7/2021, Τα όπλα μας ενάντια στον φόβο, 



Ἄκουσα τὴν φωνή Σου καὶ φοβήθηκα, εἶπε ὁ Ἀδὰμ στὸν Θεό, ὅταν τὸν ρώτησε ὁ Θεός: Ποῦ εἶσαι;
Καὶ ἔτσι συμβαίνει μέχρι σήμερα μὲ τὴν γενιὰ τοῦ Ἀδάμ. Ὅταν τὸ παιδὶ ὑπακούει στὴν ἐντολὴ τοῦ γονέα του, χαίρεται ἀκούγοντας τὴ φωνή του καὶ χαρούμενο ἐμφανίζεται ἐνώπιόν του. Ὅταν ὅμως παραβιάζει τὴν ἐντολὴ τοῦ γονέα του, φοβᾶται σὰν ἀκούσει τὴν φωνή του, φεύγει τρέχοντας μπροστὰ ἀπὸ τὸ πρόσωπό του, κρύβεται στὰ ἔπιπλα τοῦ σπιτιοῦ, εἴτε στὸ δάσος, καὶ ψάχνει καταφύγιο σὲ κάτι πιὸ παράλογο ἀπὸ τὸν γονέα του. Καὶ ὅταν ἡ ἀγάπη τοῦ γονέα φανερωθεῖ μὲ τὴ φωνή: Ποῦ εἶσαι; Τὸ παιδί, ποὺ ἔκανε ἀταξία, καὶ σήμερα ἀπαντάει τὸ ἴδιο ποὺ ἀπάντησε ὁ Ἀδὰμ στὸν Θεό: «Ἄκουσα τὴν φωνή σου καὶ φοβήθηκα»! (Συνέχεια...)


 13/7/2021, Ο θάνατος του βοσκού, 


Νὰ μία βοσκούλα στὸ βουνὸ ποὺ κάθεται καὶ κλαίει
Καὶ τὰ παράπονα ἡ σπηλιὰ γλυκὰ τὰ ματαλέει:
Ἐψές μου ἀπέθανε ὁ βοσκός, καὶ τέσσεροι στὸν ὦμο....
Φωνάζω, σκούζω δυνατὰ στὸν τάφο του γυρμένη,
Μὰ δὲν ἀκοῦνε τὲς φωνὲς στὸν τάφο οἱ πεθαμένοι.
Κεῖνοι ποὺ θὰ μὲ θάψουνε, ἀκόμη ἂν μ᾿ ἀγαποῦνε,
Ἂς βάλουνε τὰ χέρια μας νεκρὰ ν᾿ ἀγκαλιασθοῦνε. 

 

12/7/2021, Η παλληκαριά δεν έχει βαρβαρότητα, 



Τα ανδραγαθήματα τα κάνουν αυτοί που έχουν παλληκαριά, μεγάλη καρδιά - όχι μεγάλο μπόι - και είναι αποφασισμένοι να θυσιασθούν. Και στον πόλεμο, όσοι έχουν παλληκαριά, επειδή έχουν καλωσύνη, δεν σκοτώνουν, γιατί η παλληκαριά δεν έχει βαρβαρότητα Ρίχνουν γύρω-γύρω από τον εχθρό και τον αναγκάζουν να παραδοθεί. Ο καλός προτιμάει να σκοτωθεί εκείνος παρά να σκοτώσει. Και όταν κανείς έχει τέτοια διάθεση, δέχεται θεϊκές δυνάμεις. Οι κακοί είναι  φοβητσιάρηδες, άνανδροι, θρασύδειλοι· φοβούνται και τον εαυτό τους και τους άλλους, γι' αυτό ρίχνουν συνέχεια από φόβο. (Συνέχεια...)



 26/6/2021, Η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος είναι ο σκοπός της ζωής μας,

Πράγματα ποὺ μοιάζουν ἀπίστευτα στοὺς ἀπίστους, ἀποτελοῦν γνώριμα καὶ καθημερινὰ περιστατικὰ στοὺς ὄντως πιστούς, αὐτοὺς ποὺ ζοῦν ἐν Πνεύματι καὶ βιώνουν τὴ Χριστιανικὴ πίστη στὴ ζωή τους.

Μετὰ τὴν θεραπεία του ὁ Μοτοβίλωφ ἔγινε πολὺ τακτικὸς ἐπισκέπτης τῆς μονῆς. Κατὰ τὴν διάρκεια μίας συνομιλίας του μὲ τὸν ὅσιο Σεραφείμ, τέλη Νοεμβρίου τοῦ 1831, εὐτύχησε νὰ τὸν δῇ καταγλαϊσμένο ἀπὸ τὴ Χάρη καὶ λάμποντα μέσα στὸ φῶς, καὶ νὰ ἀκούσει ἀπὸ αὐτὸν ὅτι ἡ Χριστιανικὴ ζωὴ πρέπει νὰ γίνῃ ζωὴ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι. Νὰ τί ἔγραψε σχετικὰ ὁ Μοτοβίλωφ (Συνέχεια...)


  19/6/2021, Ικεσία εις το Άγιον Πνεύμα,

Μείνε, Κύριε, και μη μ” αφήσεις μόνο.
Θέλω, όταν έρθουν οι εχθροί μου,
Που ζητούν να καταπιούν την ψυχή μου,
να σε βρουν μέσα μου, και να φύγουν για πάντα,
για να μη μπορέσουν ξανά να με βλάψουν
βλέποντάς σε τον ισχυρότερο πάντων
να κάθεσαι στον οίκο της ταπεινής μου ψυχής.

Ναι, Δέσποτα,
όπως με θυμήθηκες όταν ζούσα στον κόσμο
και χωρίς να το καταλάβω με διάλεξες εσύ,
με χώρισες απ” τον κόσμο

και μ” έκανες κοινωνό της θείας σου δόξης, (Συνέχεια...)



 17/6/2021, Η μελαγχολία της αρχαιότητας & οι παλινωδίες της νεοελληνικής ιδεολογίας, 


Σ’ αυτό τον μελαγχολικό κόσμο ο χριστιανισμός ήρθε ως καλά και χαρούμενα νέα, ως Ευαγγέλιο. Η διδασκαλία για ένα Θεό που δημιούργησε τον άνθρωπο και τον αγαπά, η εκ μέρους του προσφορά συγχώρεσης και δυνατότητας για νέα ζωή, το κήρυγμα της ισότητας και της αγάπης για κάθε άνθρωπο, και η προοπτική της υπέρβασης του θανάτου που θεμελιώνεται στην Ανάσταση του Χριστού αποτελούσαν θεμελιώδη στοιχεία της νέας πίστης. Η λατρεία της Εκκλησίας μετέδιδε πρόγευση αιώνιας ζωής, ενώ η για πρώτη φορά οργανωμένη και ευρείας έκτασης φιλανθρωπία προσέφερε ανακούφιση και παρηγοριά στους φτωχούς και τους άρρωστους αυτής της ζωής. (Συνέχεια...)
   


15/6/2021, Αναμένοντας τον Παράκλητο,



Ὀφείλουμε νὰ προετοιμαστοῦμε μὲ ἰδιαίτερη προσοχὴ γιὰ τὴν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς. Θὰ ἔλθουμε βέβαια μὲ τὴν ἁμαρτωλότητά μας, ἂς ἔλθουμε ὅμως ἐντελῶς ἀνοικτοί, μὲ ὅλο τὸν ἔνθεο πόθο μας, πεινασμένοι καὶ διψασμένοι γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Κυρίου ποὺ θὰ δώσει ζωὴ στὶς ψυχές μας, ποὺ θ' ἀλλάξει τὴ ζωή μας, ποὺ θὰ γεμίσει τὸ χάσμα τὸ ὁποῖο χωρίζει μέσα μας τὸ θεοειδὲς ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἀκόμα ἀνήκει στὴ φθορά, τὴν ἁμαρτία καὶ τὸ θάνατο. (Συνέχεια...)



   9/6/2021, Η Ανάληψη,



Στην Εκκλησία, οι πιστοί στον Χριστό εορτάζουν αυτά τα αληθινά γεγονότα με την πεποίθηση πως η αναχώρηση του Χριστού από αυτό τον κόσμο έγινε για αυτούς και για όλους τους ανθρώπους. Ο Κύριος αναχωρεί, ώστε να δοξαστεί με τον Θεό Πατέρα και να δοξάσει και μας μαζί Του. Φεύγει για να μας ετοιμάσει «τόπον» και να μας πάρει και μας στην ευλογία της παρουσίας του Θεού. Φεύγει για να ανοίξει τον δρόμο για κάθε σάρκα «διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως…» (Εβρ. 9,11). Φεύγει για να στείλει το Άγιο Πνεύμα, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, για να μαρτυρήσει για Αυτόν και το Ευαγγέλιό Του στον κόσμο, καθιστώντας Τον παρόντα στις ζωές των Αποστόλων Του. (Συνέχεια...)



 3/6/2021Η φλογέρα του Βασιλιά, 


Σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μεσ' στη Χώρα.


Στήν εκκλησιά, στον κλίβανο, στο σπίτι, στ' αργαστήρι,
παντού, στο κάστρο, στην καρδιά,τ' αποκαΐδια, οι στάχτες.
Πάει κι ο ψωμάς, πάει κι ο χαλκιάς,πάει κ' η γυναίκα, πάνε
τα παλληκάρια, οι λειτουργοί, και του ρυθμού οι τεχνίτες,
του Λόγου και οι προφήτες.
Τα χέρια είναι παράλυτα, και τα σφυριά παρμένα
και δε σφυροκοπά κανείς τ' άρματα και τ' αλέτρια,(Συνέχεια...)