Άκουγα και με λέγανε για τον Άγιο Παϊσιο και τους κορόϊδευα. Γελούσα…
Μια μέρα μου την έδωσε και λέω:
– Θα πάω στο κελλί του, για να δω πως τους δουλεύει όλους, αυτός ο καλόγερος!
Πήγα λοιπόν στο κελλί του, χώνομαι μέσα στον κόσμο και παρατηρώ να δω τι κάνει. Να δω και να βρω πως τους δουλεύει…
Κάθισα ώρες… Στο τέλος μείναμε τρεις επισκέπτες. Έφυγε ο πολύς ο κόσμος.
– Καθίστε να σας κεράσω, μας είπε ο Άγιος Παϊσιος.
Πάει μέσα στο κελλί και φέρνει σε ένα πιατάκι τρία λουκούμια. Δίνει στον πρώτο, δίνει στον δεύτερο και έρχεται μετά σε μένα μπροστά μου και με κοιτά στα μάτια, σαν να με έβγαζε ακτινογραφία. (Συνέχεια...)


 17/2/2022, Δείξτε μου τον δρόμο από τον οποίο θα περάσει ο Σωτήρας!


Κλείστηκαν οἱ θύρες τῶν αἰσθημάτων: Ἡ γλώσσα σωπαίνει, τὰ μάτια εἶναι σφαλισμένα, τ’ αὐτιὰ δὲν ἀκοῦνε τίποτε ἀπ’ ὅσα συμβαίνουν γύρω μου. Ὁ νοῦς, ἀποτινάζοντας τὸν ζυγὸ τῶν γήινων λογισμῶν, ντύνεται τὴν προσευχὴ καὶ κατεβαίνει στὸν ἐσωτερικὸ θάλαμο τῆς καρδιᾶς. Ἡ θύρα, ὅμως, τοῦ θαλάμου εἶναι κλειστή. Παντοῦ σκοτάδι, σκοτάδι ἀπροσπέλαστο. (Συνέχεια...)  



                                  12/2/2022, O Τελώνης & ο Φαρισαίος, 




Καὶ ὅταν ἐρχόμαστε στὴν ἐκκλησία, ἄς σταματήσουμε γιὰ ἔνα λεπτὸ στὴν πόρτα, καὶ ἄς σκεφτοῦμε, «Τοῦτο τὸ βασίλειο εἶναι ἱερό, εἶναι ὁ ἱερὸς τόπος τοῦ Θεοῦ· ἄς εἰσέλθω μὲ ὅλη μου τὴν καρδιὰ· «ἄς στραφοῦμε στὸν Θεό καὶ ἄς ποῦμε. «Κύριε, Εἶμαι ἀνάξιος, καὶ ὅμως ἔχω ἀγαπηθεῖ ἀπὸ ἐσένα· εἶμαι μολυσμένος, καὶ ὅμως μπορῶ νὰ ἀγαπῶ ἐσένα, Ὦ Κύριε, καὶ τοὺς ἀνθρώπους γύρω μου. Μὲ ἀτέλειες, ὅμως εἶναι τὸ μόνο ἔδαφος ὅπου μπορῶ νὰ σταθῶ ἐδῶ». (Συνέχεια..).


   9/2/2022, Ο άγιος Χαραλάμπης,




Ο άγιος Χαραλάμπης, και πιο λαϊκά Χαράλαμπος, θεωρείται, κατά την υμνολογία της Εκκλησίας μας,  καύχημα της Ελλάδας. Της Ελλάδας που φέρει το όνομα του Χριστού∙ που είναι χριστιανική και αναγνωρίζει και τιμά τους αγίους∙ που θεωρεί ως μεγίστη ευλογία και θησαυρό πολύτιμο την ύπαρξη των λειψάνων τους, όπως της κάρας του αγίου ιερομάρτυρα∙που προστρέχει με πίστη και πόθο στις εκκλησιές για να πανηγυρίσει τη μνήμη τους.  (Συνέχεια...)



    6/2/2022, Ύμνος στον άγιο Συμεών τον Θεοδόχο,



Ὁ Ἰησοῦς ἔγινε τὸ μέτρο καὶ ὁ κανόνας,
ἡ πηγὴ τῆς εὐτυχίας, τῆς εἰρήνης καὶ τῆς χαρᾶς,
ἀλλὰ καὶ σημεῖον ἀντιλεγόμενον: ὁ στόχος
ἀντιπαλοτήτων καὶ φιλονικιῶν.
Ἄλλον ἄνθρωπο ἀνιστᾶ καὶ ἄλλον ἀνατρέπει Ἐκεῖνος.
Τὸν Παράδεισο καὶ τὸν Ἅδη Ἐκεῖνος ἀνοίγει στοὺς ἀνθρώπους.
Ἄς ἐπιλέξει ὁ καθένας ὅ,τι λέει ἡ καρδιά του.


1/2/2022, Ευτυχής είναι "ο εν τω ολίγω αναπαυόμενος",




Ευτυχής είναι "ο εν τω ολίγω αναπαυόμενος". Γιατί; Γιατί το απολαμβάνει. Το χαίρεται. Το κατέχει. Και τί κάνει; Ευχαριστεί τον Θεό! Με το λίγο αυτό, το δώρο αυτό, ευχαριστεί τον Θεό! Και τρώει, όπως λέγαν οι παλιοί, μια μπουκιά ψωμί και τον πιάνει. τον πιάνει! Του φτάνει! Τον χορταίνει! Και αφήνει και χώρο για τον Αχώρητο! Για τον Κύριο!  (Συνέχεια...)






....Ὑπάρχει λύπη ὠφέλιμη καί λύπη καταστρεπτική. Γνωρίσματα τῆς καλῆς λύπης εἶναι ἡ θλῖψι γιά τά δικά μας ἁμαρτήματα, ἡ λύπη γιά τήν ἄγνοια, πού ἔχουν οἱ ἀδελφοί μας καί ὁ φόβος μήπως χάσουμε τήν ἀγαθή προαίρεσι καί δέν φθάσουμε στόν σκοπό τῆς σωτηρίας. Ἐνῶ τῆς ἄλλης, πού δημιουργεῖ ὁ ἐχθρός, εἶναι ἡ παράλογη καί ὑπερβολική θλῖψι, πού οἱ πατέρες τήν ὀνομάζουν ἀκηδία. Τό πνεῦμα αὐτό τῆς ἀκηδίας καί τῆς λύπης, πρέπει νά τό διώχνουμε μέ τήν προσευχή καί τήν ψαλμωδία. (Συνέχεια...)


 

15/1/2022, Ο Άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης




Ἀποφάσισε λοιπὸν νὰ ἀναχωρήσει ἀπὸ τὴ Μονὴ Ἀκοιμήτων με τὴν συγκατάθεση τοῦ ἡγουμένου.
Παρουσιάσθηκε στοὺς γονεῖς του ὡς ἕνας ἄγνωστος μοναχός. Αὐτοὶ δὲν τὸν γνώρισαν. Ἀλλ᾿ ἦταν τόση μεγάλη ἡ εὐγένεια τῆς φυσιογνωμίας καὶ τῶν λόγων του, ποὺ τὸν παρακάλεσαν νὰ ἔρχεται καθημερινὰ στὸ σπίτι. Δέχθηκε μὲ τὴν συμφωνία νὰ τοῦ κατασκευάσουν μία καλύβα στὸ βάθος τοῦ περιβολιοῦ τῆς πατρικῆς του οἰκίας. Ἐκεῖ ὁ Ἰωάννης ἔστησε τὴν κατοικία του, καὶ μέσα σὲ τρία χρόνια κατάφερε, μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, νὰ φέρει στὸ σωστὸ δρόμο τοὺς γονεῖς του. (Συνέχεια...) 


 13/1/2022, Κόσμος & Εκκλησία - Δικαίωμα & Αγάπη,


Στήν Εκκλησία, δικαιώµατα, εξισωτισµός και αγώνες είναι ανεφάρµοστα,επειδή η Εκκλησία δέν γνωρίζει άλλο νόµο από τόν νόµο τής αγάπης• η µάλλον τήν ίδια τήν αγάπη. Άν εκπέσει η αδυνατίσει η αγάπη, αν κάποιος αποµακρυνθεί από τήν αγάπη, εισβάλλει η υπερηφάνεια (επιθυµία της σαρκός, επιθυµία τών οφθαλµών, αλαζονεία του βίου – Α’ Ιωαν. 2,16). Η αγάπη, ως ζωήτού Θεού – και σ’ αυτή τη ζωή δέν υπάρχει αλαζονεία. Ο Πατήρ είναι πάντοτε Πατήρ, αλλά δίνει τα πάντα στον Υιό. Ο Υιός δέν ισχυρίζεται πως είναι ο Πατήρ αλλά είναι αιωνίως ο Υιός, και το Άγιο Πνεύµα είναι η Ζωή καθαυτή, η Ελευθερία καθαυτή («το πνεύµα όπου θέλει πνει», Ιωαν. 3,8), είναι η ίδια η Αγάπη του Πατρός προς τον Υιό του Υιού προς τον Πατέρα, το θείο δώρο τής ύπαρξης και τής υπακοής. (Συνέχεια...)

 9/1/2022, Η Βασιλεία του Θεού,


Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ποὺ πρόκειται νὰ ἔλθει, ἦλθε μέ δύναμη. Ἦλθε σὲ μέρη πολλά, σὲ πολλές καρδιὲς, σὲ πολλές οἰκογένειες, μ’ ἔναν σχεδὸν ἀνεπαίσθητο τρόπο, μυστικὰ ὅπως ἔρχεται ὁ κλέφτης στὰ μέσα τῆς νύχτας. Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἔφτασε μὲ δύναμη, βρίσκεται στὶς ἀνθρώπινες σχέσεις, ἀφοῦ ἀποκατέστησε ξανὰ τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο μέσα ἀπὸ μιὰ νέα διάσταση ἀγάπης, τὴν θυσιαστικὴ ἀγάπη τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρίσκεται ἐντὸς μας καὶ ἀνάμεσα μας. (Συνέχεια...)

 

 5/1/2022, Το Βάπτισμα, Η Χάρις & οι "Νεκρές Ψυχές",




 Η χάρις, πράγματι, παρέχεται. Δεν είναι όμως δυνατό να επιβληθεί πάνω σε κανένα άνθρωπο, που είναι ελεύθερος και δημιουργημένος κατ' εικόνα Θεού. Η χάρις δεν ζωογονεί, ούτε ζωοποιεί τις κλειστές και πεισματικές ψυχές, τις πραγματικά «νεκρές ψυχές». Η ανταπόκρισις και η συνεργία είναι απαραίτητες. (Συνέχεια...)  




 Προηγούμενα Κείμενα