Εγώ έχω παλάτι στον ουρανό; Από που;
[...] Στη συνέχεια ήλθε ο Θωμάς στο βασιλιά της Ινδίας
Γουνδιαφόρο, που τον ρώτησε τι ξέρει να κατασκευάζει από ξύλα και τι από
λίθους. Ο Απόστολος απάντησε ότι από ξύλα ξέρει να κατασκευάζει αλέτρια, κουπιά
και ζυγούς για βόδια. Από λίθους κολώνες, ναούς και βασιλικά ανάκτορα.
Τότε του λέει ο βασιλιάς "Μπορείς, λοιπόν, να μου
κατασκευάσεις ένα ανάκτορο στον τόπο, που αγαπώ;" Ο Θωμάς υποσχέθηκε, ότι
μπορεί.
Τον οδήγησε ο βασιλιάς σ' ένα πραγματικά ωραίο τόπο με
βρύσες και δέντρα, και του είπε
– Σχεδίασε μου σε πάπυρο το σχήμα της οικοδομής για να δω αν
μου αρέσει, διότι θα απουσιάσω τρία χρόνια σ' άλλη χώρα για κάποια υπηρεσία.
Θέλω, όταν θα επιστρέψω να είναι έτοιμο το ανάκτορο".
Ο Απόστολος έκαμε ένα ωραιότατο σχέδιο. Ο βασιλιάς χάρηκε
για το ωραίο σχέδιο και είπε
"Αληθινά, είσαι άριστος τεχνίτης και πρέπει να
υπηρετείς το βασιλιά αφού είσαι έμπειρος".
Τότε ο βασιλιάς πρόσταξε να δώσουν στον Απόστολο χρυσάφι,
για να αγοράσει τα απαραίτητα για την οικοδομή. Παρακαλούσε εν το μεταξύ τον
Απόστολο να βάλει αμέσως τα θεμέλια.
Εκείνος του αποκρίθηκε
"Δεν γίνεται να κτίσουμε παλάτι αυτό το μήνα, αλλά τον
ερχόμενο, τον Οκτώβριο".
Λέγοντας αυτά εννοούσε τη μέλλουσα ζωή. Σύμφωνα με τη
βασιλική διαταγή έδωσαν στο Θωμά ότι χρειαζόταν και αυτός έφυγε για τον τόπο
της κατασκευής. Εκεί όμως άρχισε να ετοιμάζει ουράνιο παλάτι για το βασιλιά.
Κάθε μέρα δίδασκε και βάπτιζε τους ειδωλολάτρες και μοίραζε τα πλούτη στους
φτωχούς.
Μετά από καιρό ζήτησε ο βασιλιάς πληροφορίες αν τελείωσε το
οικοδόμημα. Ο Θωμάς του απάντησε ότι χρειάζεται κι άλλα ακόμη έξοδα για να
κατασκευάσει τη στέγη. Ο βασιλιάς έστειλε πολύ χρυσάφι κι ένα γράμμα, που
έλεγε:
" Να την κατασκευάσεις το γρηγορότερο τη στέγη των
ανακτόρων, όσο πιο ωραία γίνεται για να το δεις τελειωμένο και να σε δοξάσω με
επαίνους και εγκώμια".
Ο Απόστολος μόλις πήρε τα χρήματα, ευχαριστώντας το Θεό είπε
"Σ' ευχαριστώ φιλάνθρωπε Κύριε, διότι γνωρίζεις με
πολλούς και ποικίλους τρόπους να ετοιμάζεις τη σωτηρία κάθε ανθρώπου". Και
μοίρασε πάλι τα χρήματα στους φτωχούς.
Μετά από λίγο καιρό έτυχε να πάνε στο βασιλιά κάποιοι
άνθρωποι από τον τόπο, όπου έμενε ο Θωμάς. Τους ρώτησε λοιπόν, ο βασιλιάς, για
να πληροφορηθεί την ομορφιά και το μεγαλείο των ανακτόρων. Εκείνοι του είπαν
"Μην περιμένεις, βασιλιά, απ' εκείνον οικοδομές, γιατί
αυτός μοίρασε στους φτωχούς, όλο το χρυσάφι. Όχι μόνο αυτό, αλλά και κηρύττει
ένα Θεό άγνωστο και κάνει θαύματα".
Ο βασιλιάς ταράχθηκε και διέταξε να φέρουν μπροστά του το
Θωμά. Παρουσιάστηκε ο Θωμάς κι ο βασιλιάς με θυμό τον ρώτησε αν έκτισε το
παλάτι.
Ο Απόστολος αποκρίθηκε "Το παλάτι εκείνο, που έμαθα να
κτίζω από τον μόνο αρχιτέκτονα Χριστό, το έκτισα πολύ ωραίο".
Και ο βασιλιάς του είπε
"Αυτή την ώρα να πάμε να το δούμε".
Ο Θωμάς του είπε
"Νομίζω ότι δεν χρειάζεται για τον παρόντα κόσμο. Όταν
φύγεις από τον κόσμο αυτό, τότε θα σου χρησιμεύσει".
Ο βασιλιάς νόμισε, ότι τον κορόιδευε και σαν θηρίο θυμωμένος
είπε
"Αυτόν τον απατεώνα να τον κλείσετε σε σκοτεινό λάκκο
μαζί με τον έμπορο, που τον έφερε εδώ".
Ενώ ο Απόστολος ήταν στη φυλακή, ο αδελφός του βασιλιά,
κυριευμένος από λύπη για την ζημιά, αρρώστησε βαριά. Κάλεσε λοιπόν, τον αδελφό
του και του είπε
"Εγώ λυπήθηκα για τη ζημιά, που πάθαμε από εκείνο τον
απατεώνα, αρρώστησα και φεύγω από αυτή τη ζωή".
Ύστερα από λίγη ώρα έμεινε νεκρός. Άγγελος Κυρίου πήρε την
ψυχή του και την έφερε στις σκηνές των Δικαίων και τον ρωτούσε σε ποιά θέλει να
κατοικήσει. Βλέποντας η ψυχή μια ωραιότατη παρακαλούσε να μείνει σ' αυτή. Τότε
ο Άγγελος του είπε
"Σ' αυτή δεν μπορείς να κατοικήσεις, επειδή είναι του
αδελφού σου, που του την έκτισε ο Θωμάς".
Η ψυχή τότε αποκρίθηκε
"Σε παρακαλώ άφησε με να γυρίσω πίσω στον αδελφό μου
για να την αγοράσω και μετά επιστρέφω πάλι εδώ".
Ο Άγγελος έδωσε την ψυχή στο νεκρό σώμα. Αμέσως ο νεκρός
αναστήθηκε και ζήτησε τον αδελφό του. Ο βασιλιάς ήλθε κοντά του κι εκείνος τότε
του είπε
"Αδελφέ μου πιστεύω, ότι προτιμάς να δώσεις το μισό της
βασιλείας σου, για να με δεις ζωντανό. Τώρα μια μικρή χάρη σου ζητώ".
Του είπε ο βασιλιάς
"Πες το και θα κάνω ότι μπορώ".
Ο αδερφός του του είπε
"Δώσε μου το παλάτι, που έχεις στους ουρανούς και πάρε,
όσα χρήματα θέλεις".
Του είπε ο βασιλιάς
"Εγώ έχω παλάτι στον ουρανό; Από που;"
Ο αδερφός του του είπε
"Ναι, έχεις, αν και συ δεν το γνωρίζεις. Σου το έκτισε
ο ξένος, που είναι στη φυλακή. Είναι ωραιότατο, το είδα, όταν μ' άρπαξε Άγγελος
Κυρίου".
Τότε ο βασιλιάς κατάλαβε και απέφυγε να εκπληρώσει την
υπόσχεση του λέγοντας
"Αν το θέμα, αδελφέ μου, ήταν στη βασιλεία μου και στην
εξουσία μου θα τηρούσα την υπόσχεση μου. Τώρα όμως αυτό βρίσκεται στον ουρανό.
Πάρε όμως εσύ τον ίδιο το Θωμά για να σου κατασκευάσει καλύτερο".
Μετά απ' αυτά ελευθέρωσε το Θωμά και τον Αμβάνη και τους
ζήτησε συγνώμη για το σφάλμα του. Ο Θωμάς ευχαρίστησε τον Κύριο και βάπτισε
αυτούς και όλους τους άρχοντες. Το παράδειγμα του Γουνδιαφόρου ακολούθησαν
πολλοί και βαπτίσθηκαν και αυτοί Χριστιανοί.
Πηγή: ΠΡΑΞΕΙΣ ΘΩΜΑ (με αφορμή την Κυριακή του Θωμά)
ΤΟ ΑΠΟΚΡΥΦΟ κείμενο «Πράξεις Θωμά» είναι μια εκλαϊκευμένη
αφήγηση του 3ου αιώνα, που πιθανόν γράφτηκε από κάποιον μοναχό πρώτα στα
Συριακά και κατόπιν μεταφράστηκε στα Ελληνικά. Η έκταση της αληθείας ή της
ιστορικότητας του κειμένου συνδέεται με το γενικότερο ζήτημα της αξιοπιστίας
των απόκρυφων κειμένων, πολλά των οποίων, εν τούτοις, έδωσαν πλούσιο υλικό στην
Ιερά Παράδοση της εκκλησίας μας (πβ. διηγήσεις για τον βίο της Θεοτόκου).
Η εν λόγω θαυμαστή διήγηση παρά τον απόκρυφο χαρακτήρα της
θεωρείται αναπόσπαστο τμήμα του βίου του αγίου Θωμά και είχε μεγάλη επίδραση
στη μετέπειτα κηρυκτική παράδοση της εκκλησίας. Ίσως γιατί κρύβει μέσα της με
συμβολικό τρόπο μια μεγάλη αλήθεια: ότι σε αυτή τη ζωή ο άνθρωπος, σαν άλλο
επουράνιο παλάτι, οικοδομεί την αιώνια σχέση του με τον Θεό. Σύμφωνα με τον
υπέροχο λόγο του Αποστόλου Παύλου (Α Κορ. 3,12 -13):
εἰ
δέ τις ἐποικοδομεῖ ἐπὶ τὸν θεμέλιον τοῦτον χρυσόν, ἄργυρον,λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην, ἑκάστου τὸ ἔργον
φανερὸν γενήσεται·