Πρόσωπο με Πρόσωπο
Κύριε!
τόσο εἶσαι κοντά μου.
Ὅταν ἀνοίγω τὸ παράθυρο, ὅποια
ὥρα κι ἐὰν εἶναι, βλεπόμαστε.
Ἔχω τὰ μάτια μου κι ἔχεις κ’ ἐσύ
ὅλου τοῦ γύρω μας κόσμου
τὰ μάτια.
Τὰ λουλούδια μὲ βλέπουν.
Κάθε ποὺ ἀγκαλιάζω ἕναν
ἄνθρωπο,
Κύριε,
Θαρρῶ
πὼς κρεμιέμαι ἀπὸ τὸ λαιμό σου.
Πηγή: Νικηφόρος Βρεττάκος, agiazoni.gr