Στήν ἀρχή τοῦ περασμένου χρόνου,ὁ ἀρχιεπίσκοπος Ἀλβανίας Ἀναστάσιος ἔδωσε μιά συνέντευξη στήν ἐφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» (2-1-2011, σελ. 22), ὅπου, μεταξύ ἄλλων, εἶπε καί τά ἑξῆς πολύ ἐνδιαφέροντα:            
Ἐρωτ.: Τί εἶδους δοκιμασία μᾶς βρίσκει τώρα (σχετικά μέ τήν οἰκονομική κρίση);
Ἀπαντ.: Εἶναι κρίση πνευματική, κρίση ἀξιῶν. Καί ὄχι ἀορίστως κάποιων ἀξιῶν. Ἀδυνάτισε ἡ πίστη, ἀδυνάτισε ἡ ἐλπίδα, ἀδυνάτισε ἡ ἀγάπη.
            Μιά πυκνή περίληψη τῆς σημερινῆς κοινωνίας εἶναι ὁ στίχος τοῦ Ἔλιοτ: Ποῦ εἶσαι σοφία, πού σέ χάσαμε στή γνώση, καί ποῦ εἶσαι γνώση, πού σέ χάσαμε στήν πληροφόρηση; Στά βιβλικά κείμενα ὑπάρχουν ρήσεις, ὅπως «ἀρχή σοφίας, φόβος Κυρίου». Αὐτό σχετίζεται μέ τήν ταπείνωση, μέ τήν αἴσθηση ὁρίων, αὐτό εἶναι σοφία. Αὐτό λείπει τούτη τή στιγμή. Ἄς θυμηθοῦμε τόν Ντοστογιέφσκι: «Ἀφοῦ δέν ὑπάρχει Θεός, ὅλα ἐπιτρέπονται». Ἔχει θεοποιηθεῖ τό ἄτομο, τό κάθε μικρό ἄτομο καί ἡ μικρή του ἀλήθεια. Καί ἡ μικρή του ἐξουσία, τήν ὁποία μόλις τήν ἀποκτήσει, σπεύδει νά τήν ἀσκήσει πάνω στούς ἄλλους.(Περισσότερα...)




Ήταν ένας αυθεντικός γέροντας που αξιώθηκε να ανα­γνωριστεί και εκτός συνόρων, από τους πιο σημαντικούς πνευματικούς ανθρώπους της εποχής μας, όπως από τον πατέρα Σωφρόνιο στην Αγγλία, με τον οποίο πάντοτε τον συνέδεε φιλία, τον πατέρα Ιουστίνο Πόποβιτς στη Σερβία, καθώς και τους Αγιορείτες πατέρες Εφραίμ Κατουνακιώτη, Χαράλαμπο Διονυσιάτη και Παϊσιο. Ωστόσο δεν είχε παρά ελάχιστους μαθητές. Αυτό εξηγείται πρωτίστως από τη μεγάλη του ταπείνωση, που τον έκανε να απορρίπτει εκ των προτέρων κάθε ρόλο, όχι μόνο του «καθοδηγητή» αλ­λά και του πνευματικού πατέρα, υπακούοντας άλλωστε στην εντολή του Χριστού που λέγει: «Υμείς δε μη κληθήτε ραββί εις γάρ έστιν υμών ο διδάσκαλος, ο Χριστός· πάντες δε υμείς αδελφοί έστε.(Περισσότερα...)



Αν κάτι είναι τόσο άφθονο κι εύκολο στην εποχή μας, είναι: Τα «μεγάλα λόγια». Μεγαλοστομίες και καυχησιολογίες, για πράγματα σοβαρά, ή και απίθανα. Αυτό επικρατεί περισσότερο στο χώρο της πολιτικής, αλλά όχι μόνο εκεί. Ανάμεσα στα πράγματα που υπόσχονται και επαγ­γέλλονται είναι και... η αλλαγή του Κό­σμου. Πολλοί ισχυρίζονται και υπόσχον­ται ότι μπορούν να... αλλάξουν τον Κό­σμο. Με μεθοδεύσεις «περίεργες». Και εί­ναι ίσως γνωστό το «ανατρεπτικό»: «Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, αναποδογύ­ρισε τον». Αν και δεν πιστεύουμε, πως υπάρχουν μόνο λάθη, για να χρειάζεται τέτοιο ξεθεμελίωμα, η ιστοριούλα πού ακολουθεί έχει ένα σαφές μεθοδολογικό μήνυμα.(Περισσότερα...)