Κατά το έτος αυτό, 437/438 μ.Χ., ο αγιότατος επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Πρόκλος εζήτησε από τον βασιλέα Θεοδόσιο και μετακόμισε από τα Κόμανα στη Βασιλεύουσα το λείψανο του Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Και κατά το ερχόμενο έτος ύστερα από 33 έτη και κατά την επάνοδο, αφού συνόδευσε σε πομπή μαζί με τον βασιλιά και τη μακαρία Πουλχερία, εναπέθεσε το λείψανο στην εκκλησία των αγίων Αποστόλων και έτσι ένωσε αυτούς που χωρίστηκαν από την εκκλησία ένεκα της καθαιρέσεως εκείνου.(Περισσότερα...) 
Σε βάρος του βασιλιά Μιθριδάτη κυκλοφόρησε ένα βιβλίο,το οποίο έγραψε με πολύ πάθος ένας εχθρός του. Το βιβλίο αυτό, που περιέγραφε τα ελαττώματα του, έγινε καθημερινή του μελέτη. Ένας αυλικός αντιλήφθηκε ότι ο βασιλιάς διάβαζε το βιβλίο αυτό με πολύ προσοχή και ενδιαφέρον, γι' αυτό τον ρώτησε, τί είναι αυτό που τον κάνει να διαβάζει τόσο πολύ το βιβλίο. Και ο βασιλιάς έδωσε την απόκριση: Το βιβλίο αυτό είναι ο καλύτερος μου φίλος, γιατί μόνον αυτό μου φανερώνει τα ελαττώματα μου, τα πάθη και τις αδυναμίες μου.(Περισσότερα...)
Πέρυσι, όταν άρχιζε να φουντώνει η κρίση, σε ένα εστιατόριο της Θεσσαλονίκης έβλεπα τους Ελληνες να τραγουδούν και να χορεύουν λαϊκά. Αρχιζαν με Ρασούλη και κορύφωναν με Στράτο Διονυσίου και Ακη Πάνου. Βαριά τραγούδια, νταλκαδιάρικα, ζεϊμπέκικα προ πάντων. Σκέφτηκα τότε ότι στον δύσκολο καιρό που έρχεται οι Ελληνες θα αναδιπλωθούν προς τα έσω, για καλό και για κακό. Καλό, γιατί η ενδοσκόπηση μπορεί να δώσει καρπούς αυτογνωσίας, να απομακρύνει έναν ορισμένο επιπόλαιο κοσμοπολιτισμό, συνυφασμένο με την εύκολη χλιδή των δανεικών. Κακό, γιατί η εσωστρέφεια μπορεί εύκολα να φουντώσει έναν αμυντικό ναρκισσισμό και μιαν αυταρέσκεια θύματος. (Περισσότερα...)