Είναι γνωστό, ότι εκείνος που με υπερβολικό ζήλο ασκείται στο πιάνο, νιώθει να του πιάνονται τα δάχτυλα. Το ίδιο παθαίνει κι εκείνος που γράφει πάρα πολύ. Καταπονημένος και εξαντλημένος από τη διαρκώς ίδια στάση του σώματος του οφείλει να διακόψει το έργο του ο γεμάτος ενθουσιασμό πρωτόβγαλτος μουσικός ή συγγραφέας. Είναι ανάγκη να ασκηθεί για πολύ καιρό στο έργο του, για να κατορθώνει να μένει ώρες πολλές στην ίδια κουραστική στάση που απαιτεί το έργο του.
Από τα παραδείγματα αυτά μπορείς να καταλάβεις τί πρέπει να κάνεις και για το θέμα που μιλούμε. Η νηστεία, η υπακοή, η αυτοπειθαρχία, η εγρήγορση, η προσευχή, όλα μαζί αποτελούν αναγκαία επί μέρους τμήματα της άσκησης. Για την ακρίβεια αποτελούν όλα μια άσκηση. Και μια οποιαδήποτε άσκηση πρέπει να γίνεται πραγματικά με ήρεμο και νηφάλιο υπολογισμό των δυνάμεων μας (πρβλ. Λουκ. ιδ' 28 έξ.) και χωρίς υπερβολές. «Σωφρονήσατε ουν και νήψατε εις τας προσευχάς» προτρέπει ο άγιος απόστολος Πέτρος και δια μέσου του Αποστόλου ο ίδιος ό Κύριος (Α' Πετρ. δ' 7). (Περισσότερα...)





Ερώτηση: Πιστεύετε ότι χρειάζεται κά­ποιος να σταυρωθεί, να σταυρώνεται καθημερινά μέσα στο γάμο, μέσα στην κοινωνία, μέσα στην ιστορία περιμένοντας την ανάσταση του ή προς το τέλος της ζωής, στη μετά θάνατον ζωή;

Απάντηση: Εγώ θα ήθελα να μεταθέσω λίγο το κέντρο βάρους της ενδιαφέρουσας ερωτήσεώς σας, από το πότε έρχεται ή ανάσταση στο πώς νοούμε τη Σταύρωση. Θα πάω πιο πριν, διότι η εμπειρία μου είναι ότι γίνεται πολύ κακή χρήση της έννοιας και του όρου της Σταυρώσεως και του Σταυρού μέσα στις οικογένειες. (Περισσότερα...)






Για να καταλάβουμε τι είναι ο επίσκοπος, δηλαδή τι είναι ιερωσύνη, τι σημαίνει κλήρος και τι σημαίνει λαός, πρέπει να ξαναδούμε λίγο τι είναι αυτό που γίνε­ται στη θεία Ευχαριστία.
Κάθε Κυριακή, όταν πηγαίνουμε στη θεία Λειτουργία, κατ' ουσίαν πηγαίνουμε στη θεία Ευχαριστία για να τελέσουμε την πράξη που μας παρέδωσε ο Χριστός να επαναλαμβάνομε, μια πράξη που την τέλεσε ο ίδιος στον Μυστικό Δείπνο ως μία ευχαριστία προς τον Πατέρα και την διευκρίνισε με την αρχιερατική του προσευχή, όπως διασώζεται στο Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο. Η διαφορά της θείας Ευχαριστίας από τον Μυστικό Δείπνο είναι ότι εν τω μεταξύ έχει μεσολαβήσει η Ανάσταση και η Ανάληψη. Γι' αυτό στη θεία Λειτουργία όλες οι προσευχές απευθύνονται προς τον Πατέρα. Δεν απευθύνονται προς τον Υίό, αφού ο Υιός είναι που ανάγει τη δημιουρ­γία στον Πατέρα.(Η μόνη προσευχή που είναι προς τον Χριστό στη θεία Λειτουρ­γία είναι η προσευχή του ιερέα, κατά τη διάρκεια του χερουβικού ύμνου, με την οποία ζητάει από τον Χριστό τη δύναμη να τελέσει την Ευχαριστία εν ονόματί του). (Περισσότερα...)