Μας διηγείτο ο αείμνηστος Γέροντας και Πνευματικός μου πατήρ περί του διακριτικού προπονητού των υποτακτικών, του γέροντος Χ…   του αγιαννανίτου.
Κάποτε επεσκέφθη τον γ. Χ... εις το ησυχαστήριον του, ημέραν, καθ' ην ελειτούργει ο ίδιος. Ανυπόδητος, με πα­λαιά, εφθαρμένα άμφια, με ένα σταυρόν αυτοσχέδιον, χειροποίητον, σκωριασμένον. Απλούς, αλλά γλυκύτατος την όψιν, παρά την άγριωπόν ή την σαλήν εμφάνισιν, ην ενεποίει η άκτένιστος, ανεμίζουσα κόμη του.(Περισσότερα...)





ρχόμουν στ σπίτι μας μετ τ σχολεο,
κι σ πάντα μ περίμενες στν ξώπορτα.
Δν ξέρω π ποιάν πόσταση 
μποροσες ν κος τ βήματά μου.
Μούλεγες τι φερνα στ μαλλιά μου
τ ρωμα το σχολείου.
ψαχνες στν τσάντα μου ν βρες
τ τετράδιο τς ντιγραφς.



Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων στον κόσμο. 
Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει όσους ζουν μόνο για τον εαυτό τους αναζητώντας μόνο προσωπικές ηδονές, θεωρώντας τον Άνθρωπο και την Φύση, απλώς σαν ένα ακατέργαστο υλικό, που μπορεί να πάρει όποιο σχήμα τους βολεύει. 
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν όσοι αναγνωρίζουν πως υπάρχει γι' αυτούς κάποια αξίωση, έξω από τον εαυτό τους, που τους περιορίζει (το θέλημα του Θεού, η κατηγορική προσταγή ή το κοινωνικό καλό) και προσπαθούν με ειλικρίνεια και επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τα συμφέροντά τους, στο βαθμό που τους επιτρέπει αυτήν ή αξίωση! (Περισσότερα...)