7/10/2014, Η προσευχή δεν είναι συνταγή,
π. Λίβυος
1/10/2014, Έχουμε αδιαλείπτως έναν πειρασμό μπροστά μας,
Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου
Το να γνωρίζουμε την πονηρία των ανθρώπων, δηλαδή το κακό που κάνουν οι άλλοι, μικρό ή μεγάλο, μας αλλοιώνει την λογική, μας εξασθενίζει τις δυνάμεις μας, διότι δεν συμμαρτυρεί με τον Θεό. Τελικά έχουμε αδιαλείπτως έναν πειρασμό μπροστά μας.
27/9/2014, Συγχωρώ: Σημαίνει αρνούμαι να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου με μίσος
Κάποτε κάλεσαν μια γυναίκα στη Φλόριντα να μιλήσει για την προσωπική της ιστορία. Τη γυναίκα αυτή τη βίασαν, την πυροβόλησαν στο κεφάλι, την ακρωτηρίασαν βάναυσα και την άφησαν να πεθάνει.
25/9/2014, Σχόλια των Πατέρων της Εκκλησίας για τον Μέγα Αλέξανδρο
16/9/2014, Τα πατώματα,
π. Λίβυος
Κάθε μέρα ο κόσμος βγαίνει για δουλειά. Πάει να ψάξει και να πράξει, αυτό που ονομάζουμε εργασία, μεροκάματο. Να ζήσεις να επιβιώσει. Υπάρχουν όμως κάτι ψυχές που κάθε μέρα κάνουν και μια επιπλέον βαριά εργασία. Ίσως την πιο επώδυνη.
Παλεύουν, ματώνουν στην κυριολεξία, να κρατηθούν στην ζωή. Αγωνίζονται για να μπορέσουν να ζήσουν και σήμερα. Όχι για το ψωμί τους μα για την ψυχή τους, για την ελπίδα. (Περισσότερα...)
π. Λίβυος
Η προσευχή δεν είναι συνταγή για καλιτσούνια ή μουστοκούλουρα, ώστε να πρέπει να την εκτελέσεις τέλεια και προσεκτικά για να πετύχει. Καταρχήν δεν προσεύχομαι για να πετύχω, μα για να κοινωνήσω με τον Θεό μου, με ένα κομμάτι του εαυτού μου, που δεν έχω ενεργοποιήσει και δεν ξέρω ότι διαθέτω.Όταν λοιπόν ακούω ότι, πρέπει να προσεύχεσαι έτσι, τόσες φορές επί τόσες μέρες, με αυτό τον τρόπο και αυτή την ώρα, και το αποτέλεσμα θα είναι σίγουρο, αυτό που ζητάς θα γίνει, όχι γιατί ο Θεός γνωρίζει και θέλει, μα γιατί εκτέλεσες σωστά την συνταγή ως άλλος πνευματικός σεφ, τότε πραγματικά ναι, τρελαίνομαι…
Είναι δυνατόν η προσευχή, που είναι μια από τις ανώτερες μορφές εσωτερικής έκφρασης και δημιουργίας, ανώτερη μορφή τέχνης,... (Περισσότερα...)
1/10/2014, Έχουμε αδιαλείπτως έναν πειρασμό μπροστά μας,
Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου
Το να γνωρίζουμε την πονηρία των ανθρώπων, δηλαδή το κακό που κάνουν οι άλλοι, μικρό ή μεγάλο, μας αλλοιώνει την λογική, μας εξασθενίζει τις δυνάμεις μας, διότι δεν συμμαρτυρεί με τον Θεό. Τελικά έχουμε αδιαλείπτως έναν πειρασμό μπροστά μας.
Γι’ αυτό δεν πρέπει να θέλουμε να μαθαίνουμε, να γνωρίζουμε τί κάνει ο άλλος. Αν έρθουν αν μου μιλήσουν για άλλους, θα τους κλείσω το στόμα ή θα σηκωθώ να φύγω.
Και αν κάποιος έρθει να μου πει τον πόνο του, θα του πω, δεν έχεις Γέροντα; στον Γέροντά σου να μιλήσεις. Και αν μου απαντήσει ότι δεν έχει, θα του πω: Να βρεις! (Περισσότερα...)
27/9/2014, Συγχωρώ: Σημαίνει αρνούμαι να ζήσω την υπόλοιπη ζωή μου με μίσος
Κάποτε κάλεσαν μια γυναίκα στη Φλόριντα να μιλήσει για την προσωπική της ιστορία. Τη γυναίκα αυτή τη βίασαν, την πυροβόλησαν στο κεφάλι, την ακρωτηρίασαν βάναυσα και την άφησαν να πεθάνει.
Κατά περίεργο τρόπο η γυναίκα αυτή άντεξε το μαρτύριο και επιβίωσε. Η πληγή στο κεφάλι της προκάλεσε μόνιμη τύφλωση! Η δημοσιογράφος που ανέλαβε να την παρουσιάσει περιέγραψε την πίκρα που έπρεπε να νιώθει αυτή η γυναίκα όπως και τις ανεπούλωτες πληγές που θα τη συνόδευαν στην υπόλοιπη ζωή της.(Περισσότερα)
25/9/2014, Σχόλια των Πατέρων της Εκκλησίας για τον Μέγα Αλέξανδρο
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀναφέρονται συχνὰ στὸν Μέγα Ἀλέξανδρο. Ἐγκωμιάζουν εὐμενέστατατὴ μοναδικὴ προσωπικότητά του, ἔχοντας βέβαια πάντοτε ὑπ’ ὄψιν τους τοὺς παλαιότερούς τους Ἕλληνες ἱστορικούς, οἱ ὁποῖοι κατέγραψαν, συχνὰ μὲ λεπτομέρειες, τὰ γεγονότα τῆς ἐκστρατείας τοῦ ἀξεπέραστου στρατηλάτη. Ἐπαινοῦν τὴν ἁγνότητα καὶ τὴ σωφροσύνη του, τὴ φιλάνθρωπη, συχνά, συμπεριφορά του, τὴν τιμὴ ποὺ, κατὰκανόνα, ἀπέδιδε στοὺς φίλους του καὶ στὴ φιλία, τὴν ἄρνησή του νὰ πιστεύει στὶς συκοφαντίες, τὸν σεβασμό ποὺ ἔδειχνε σ’ αὐτοὺς ποὺ τοῦ ἐμπιστεύονταν κάποιο μυστικὸ καὶ τὴ μεγάλη σημασία ποὺ ἀπέδιδε στὴν ἐχεμύθεια, τὸν σεβασμό του στὸν Θεό καὶ τὴν ἀναγνώριση τῆς δικῆς του ἀδυναμίας, (Περισσότερα...)
16/9/2014, Τα πατώματα,
π. Λίβυος
Κάθε μέρα ο κόσμος βγαίνει για δουλειά. Πάει να ψάξει και να πράξει, αυτό που ονομάζουμε εργασία, μεροκάματο. Να ζήσεις να επιβιώσει. Υπάρχουν όμως κάτι ψυχές που κάθε μέρα κάνουν και μια επιπλέον βαριά εργασία. Ίσως την πιο επώδυνη.
Παλεύουν, ματώνουν στην κυριολεξία, να κρατηθούν στην ζωή. Αγωνίζονται για να μπορέσουν να ζήσουν και σήμερα. Όχι για το ψωμί τους μα για την ψυχή τους, για την ελπίδα. (Περισσότερα...)