19/9/2015, Προσοχή στους Σούπερ!
π. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος


Πρίν νά ἔλθει γιά τρίτη φορά στήν Κόρινθο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἔστειλε στούς Κορινθίους τήν δεύτερη ἐπιστολή του. Ἐκεῖ γιά πρώτη φορά ἀναγκάζεται νά κάνει κάτι, πού δέν τό θέλει:
• καυχᾶται, ὅτι εἶναι γνήσιος ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ·
• καυχᾶται, ὅτι ποτέ δέν ζήτησε χρήματα γιά τόν ἑαυτό του ἀπό κανένα·
• καυχᾶται, ὅτι ἐκοπίασε καί ὑπέφερε περισσότερο ἀπό ἄλλους γιά τήν δόξα τοῦ Χριστοῦ. Γιά τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου Του.
Ὁ Παῦλος τό γνωρίζει, ὅτι τό νά καυχᾶται κανείς γιά τά πνευματικά, δέν εἶναι καλό. Εἶναι «ἀνοησία», ὅπως τό ὀνομάζει. Ἀναγκάζεται ὅμως νά κάνει αὐτή τήν «ἀνοησία», γιά νά προφυλάξει τούς Κορινθίους ἀπό κάποιους, πού παρίσταναν τούς ἀποστόλους, ἀλλά δέν ἦταν. (Περισσότερα...)






16/9/2015, Η μόνη ανατροπή,
π. Ιερωνύμου Νικολόπουλου


Ανατροπή! Νεωτερικός όρος με μεγάλη απήχηση, καθώς αναβιώνει πολλές φορές διαψευσθείσες ελπίδες για κατάργηση της κάθε αδικίας, της κάθε μορφής υποταγής, της κάθε ανισότητας στον κόσμο μας. Κι όμως είναι ανεξίτηλη η ανάμνηση από την προσδοκία οραμάτων, υποσχέσεων και διεκδικήσεων στις ανά τον πλανήτη και κατά περιόδους καταγραφόμενες σχετικές προσπάθειες, καθώς παλαιότερη συνθηματολογία παραπέμπει σε λαϊκή απογοήτευση, έρχεται στις μέρες μας ο όρος αυτός για να υποδηλώσει το διαρκώς διεκδικούμενο: την πάλη για εξαφάνιση του καταπιεστικού και ανελεύθερου κατεστημένου με την γλυκιά ελπίδα της ανατολής ενός καλύτερου, πιο δίκαιου κόσμου για όλους τους ανθρώπους όπου γης.  (Περισσότερα...)



12/9/2015, Η πατσαβούρα, 
π. Σάββα Δημητρέα



 ...Εκείνη την στιγμή ο σύντροφος τον γύρισε και τον είδε. Παράλυσε από τον τρόμο. Σκέφθηκε να του φωνάξει. Αυτό όμως θα έκανε τον φίλο τον να κάμει απότομα λίγο πιο πίσω και να τσακιστεί. Να μη του μιλούσε; Και αυτό ισοδυναμούσε με θάνατο. Σαν αστραπή τότε του ήρθε μία σκέψη. Άρπαξε ένα σφουγγάρι, που ήταν μπροστά του βουτηγμένο σε βρώμικα νερά, και το πέταξε με ορμή στην τοιχογραφία που κοιτούσε ο σύντροφος του.
Το θαύμα έγινε. Ο ζωγράφος πετάχτηκε πρώτα προς τα εμπρός, για να προφυλάξει την τοιχογραφία. Και έπειτα, γεμάτος απορία αλλά και οργή, στράφηκε προς τον σύντροφό του. Και τότε
εκείνος, ανακουφισμένος από την αγωνιά που δοκίμασε, του εξήγησε: «Αυτή η πατσαβούρα σ’ έσωσε. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος,  να σε γλιτώσω από το θανατηφόρο πέσιμο». (Περισσότερα...)





8/9/2015, Μου φτάνει και μου περισσεύει,
Μελετίου Μητροπολίτη Νικοπόλεως (+)


Διαβάζομε στό βιβλίο «Γεροντικό», πού περιέχει σοφά λόγια τῶν μεγάλων ἀσκητῶν τῆς Αἰγύπτου (350-500 μ.Χ.).
            Κάποτε ὁ μεγάλος ἀββᾶς Σισώης, μαθητής τοῦ ἁγίου Ἀντωνίου, εἶχε στείλει τόν μαθητή του π. Ἀβραάμ στήν Ἀλεξάνδρεια γιά δουλιές τους.
            Στό διάστημα τῆς ἀπουσίας του, ὁ ἀββᾶς Σισώης θά ἔμενε μόνος του. Συμπονώντας τον λοιπόν, γιατί ἦταν πιά σέ βαθειά γεράματα, προθυμοποιήθηκαν καί ἐπῆγαν νά τοῦ κάνουν παρέα καί νά τόν ὑπηρετοῦν κάποιοι μοναχοί ἀπό τήν γύρω περιοχή. (Περισσότερα...)




5/9/2015, Το σπουργίτι,
του Ι. Τουργκιένεφ



Γύριζα ἀπ’ τὸ κυνήγι, τραβώντας ἀπὸ µιά δεντροστοιχία τοῦ κήπου. Τὸ σκυλὶ ἔτρεχε µπροστά µου. Ἄξαφνα τὰ βήµατά του ἔγιναν πιὸ ἀργὰ καὶ φαινόταν σὰ νὰ παραµόνευε κάτι. Κοίταξα καλὰ καὶ εἶδα ἕνα σπουργιτάκι µὲ κιτρινωπὸ χρῶµα κοντὰ στὸ ράµφος του καὶ µὲ πούπουλο στὸ κεφαλάκι του. Εἶχε πέσει ἀπ’ τὴ φωλιά του. Ὁ ἀγέρας κουνοῦσε δυνατὰ τὶς σηµύδες τοῦ κήπου. Τὸ σπουργιτάκι καθόταν ἀκίνητο µ’ ἁπλωµένες τὶς φτεροῦγες του, ποὺ µόλις ἄρχισαν νὰ µεγαλώνουν, δὲν µποροῦσε ὅµως νὰ πετάξει. (Περισσότερα...)