1/3/2020, Ο εσπερινός της συγχώρεσης,
π. Αλεξάνδρου Σμέμαν

Το Μέγα προκείμενο αυτής της ημέρας αναγγέλλει την αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής.

«Μη αποστρέψης το πρόσωπο σου από του παιδός σου, ότι θλίβομαι· ταχύ επάκουσόν μου, πρόσχες τη ψυχή μου, και λύτρωσαι αυτήν.»

Ακούστε τη θαυμάσια μελωδία του στίχου τούτου, αυτή την κραυγή που ξαφνικά γεμίζει την εκκλησία «… ότι θλίβομαι!» – και θα καταλάβετε το σημείο από το οποίο ξεκινάει η Μεγάλη Σαρακοστή: το μυστηριώδες μίγμα της ελπίδας με την απογοήτευση, του φωτάς με το σκοτάδι. Η όλη προετοιμασία έφτασε πια στο τέλος. Στέκομαι μπροστά στο Θεό, μπροστά στη δόξα και στην Ομορφιά της Βασιλείας Του. Συνειδητοποιώ ότι ανήκω σʹ αυτή, ότι δεν έχω άλλη κατοικία, ούτε άλλη χαρά, ούτε άλλο σκοπό. (Συνέχεια...)

29/2/2020, Ο Θεός μιλάει πάντα τελευταίος,
π.Λίβυος

Ο σταυρός που σηκώνουμε, η δυσκολία που βιώνουμε δεν είναι το τέλος της ιστορίας μας. Η απόγνωση και η θλίψη δεν θα κερδίσουν. Θα είναι απλά μια φάση μέσα στην ζωή μας. 

Μπορεί η θλίψη, η ακηδία και ραθυμία, να μας επισκεφτεί πολλές φορές, μα πάντα θα έχει κάτι να μα πει για τον τρόπο που σκεφτόμαστε, βλέπουμε και ζούμε την ζωή μας. (Συνέχεια...)

27/2/2020, Η απαισιοδοξία των καιρών μας,
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Σημάδι των καιρών μας η απαισιοδοξία. Ένας φόβος ότι δεν υπάρχει καλή προοπτική για την ζωή μας, ότι δεν θα τα καταφέρουμε, μία απραξία διότι δεν μπορούμε να πετύχουμε αυτά που θέλουμε και καλύτερα να μην δοκιμάσουμε.

Αυτή η στάση ζωής χαρακτηρίζει πολλούς νέους. Κάποιοι που ετοιμάζονται για τις πανελλαδικές εξετάσεις, έχουν προεξοφλήσει ή την αποτυχία τους ή την δυσκολία να βρούνε εργασία στο μέλλον όποια σχολή κι αν διαλέξουν, με αποτέλεσμα να μην θέλουν να καταβάλουν τον απαιτούμενο κόπο. (Συνέχεια...) 

20/2/2020, Η πολιούχος των Αθηνών - Η Αγία Φιλόθεη,
του Φώτη Κόντογλου

Φτάνοντας σὲ ἡλικία δώδεκα χρονῶν τὴ ζήτησε γιὰ γυναίκα κάποιος ἄρχοντας τοῦ τόπου, μὰ ἡ κόρη δὲν ἤθελε νὰ παντρευθεῖ. Ἀλλὰ ἐπειδὴ οἱ γονιοί της τὴν παρακαλούσανε, ἡ τρυφερὴ ψυχή της δὲν βάσταξε νὰ τοὺς λυπήσει καὶ νὰ τοὺς παρακούσει καὶ στὸ τέλος παραδέχθηκε νὰ πανδρευθεῖ μὲ ἐκεῖνον τὸν πλούσιο ἄνθρωπο, ποὺ ἤτανε ὅμως πολὺ φτωχὸς στὴν ψυχή, διεστραμμένος καὶ κακός. Τρία χρόνια ἔζησε μαζί του ἡ Ρεβούλα κάνοντας ὑπομονὴ στὰ ἀπότομα φερσίματά του, ὡς ποὺ ὁ ἄνδρας της πέθανε κι ἀπόμεινε χήρα. Οἱ γονιοί της θελήσανε νὰ τὴν ξαναπανδρέψουνε, μὰ αὐτὴ τοὺς εἶπε καθαρὰ πὼς ἔταξε νὰ γίνει καλογρηά. (Συνέχεια...)




15/2/2020, Δείξε κι μετά δίδαξε

Η συζήτηση είχε ανάψει για τα καλά. Ο νέος μοναχός άφησε το κέρασμα κατά το σύνηθες σε ένα μικρό τραπεζάκι καμωμένο από κορμό. Ό προσκυνητής συνέχισε να ρωτά το γέροντα της συνοδείας.

-Πώς θα βοηθήσω, γέροντα, τα παιδιά μου; Τί πρέπει να κάνω; Φοβάμαι γι αυτά.Κι αν εγώ κάνω κάθε προσπάθεια κι μετά εκείνα φύγουν μακριά από το Θεό;

-Πρέπει να καταλάβεις, του απάντησε ό γέροντας, πώς εσύ πρέπει να κάνεις αυτό πού μπορείς. Κι ό Θεός θα κάνει όλα τα υπόλοιπα. Είναι εγωισμός να πιστεύεις πώς αγαπάς εσύ περισσότερο τα παιδιά σου άπ' ότι τα αγαπά ό Θεός. (Συνέχεια...)

11/2/2020, Παράδοση και Παραδόσεις,
π. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος

Τί εἶναι ἡ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας; Ποιὰ ἡ σχέση της μὲ τὴν Ἁγία Γραφή; Πῶς ἔζησε ἡ Ἐκκλησία τὰ πρῶτα χρόνια χωρὶς τὴν Γραφή; Καὶ ἂν ἡ μόνη ἐγγυημένη ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ Ἁγία Γραφὴ (sola scriptura), τότε, σὲ ποιὰ γραπτὴ αὐθεντία στηριζόταν ἡ πίστη τοῦ Ἀβραὰμ ἢ τοῦ Νῶε ἢ τοῦ Μωυσῆ πρὶν λάβη τὶς πλάκες τοῦ Νόμου;

Ἐπίσης, ἂν οἱ ἀπόστολοι δὲν ἄφηναν γραπτὰ κείμενα, ποιὸς θὰ μᾶς παρέδιδε ἐγγυημένα τὴν - οὕτως ἢ ἄλλως - προφορικὴ διδασκαλία τοῦ Χρίστου; Πρὶν ὁριστικοποιηθεῖ ὁ Κανόνας τῆς Καινῆς Διαθήκης, στὴν αὐθεντία τίνος στηριζόταν ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας; (Συνέχεια...)

Προηγούμενα Κείμενα