26/4/2020, Εξοχική Λαμπρή,
του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη


Καλά το έλεγεν ο μπαρμπα-Μηλιός, ότι το έτος εκείνο εκινδύνευον να μείνουν οι άνθρωποι οι χριστιανοί, οι ξωμερίτες, την ημέραν του Πάσχα, αλειτούργητοι. Και ουδέποτε πρόρρησις επλησίασε τόσον εγγύς να πληρωθή, όσον αυτή· διότι δις εκινδύνευσε να επαληθεύση, αλλ’ ευτυχώς ο Θεός έδωκε καλήν φώτισιν εις τους αρμοδίους και οι πτωχοί χωρικοί, οι γεωργοποιμένες του μέρους εκείνου, ηξιώθησαν και αυτοί να ακούσωσι τον καλόν λόγον και να φάγωσι και αυτοί το κόκκινο αυγό. (Συνέχεια...)




25/4/2020, Ο Ιωνάς προτύπωση της Ανάστασης του Χριστού

...Είναι ενδιαφέρον ότι η εκκλησία πάντα επέμενε να βλέπει στο θαύμα του Ιωνά, και τον Σταυρό και την τριήμερο ταφή, εκτός από την Ανάσταση του Χριστού. Ενώ λοιπόν στο κείμενο της προφητείας του Ιωνά δεν γίνεται λόγος για τη στάση του σώματος του προφήτη μέσα στην κοιλία του κήτους, οι υμνογράφοι της εκκλησίας μας τονίζουν ότι άπλωνε τα χέρια του με τρόπο που σχημάτιζε σταυρό. Στις Καταβασίες της Σταυροπροσκυνήσεως  (στ΄ ωδή) αναφέρεται: (Συνέχεια...)


24/4/2020, Ανάσταση και Αιώνια Ζωή είναι ο ίδιος ο Χριστός,
του Καθηγητή Γεωργίου Μαντζαρίδη

...Η ανάσταση του Χριστού δεν έχει καμία σημασία στην ζωή του Χριστού, που ως Θεός είναι αθάνατος. Έχει όμως κεφαλαιώδη σπουδαιότητα για τον άνθρωπο. Ο, τι έκανε και ο, τι έπαθε ο Χριστός το έκανε και το έπαθε για τον άνθρωπο, εκπληρώνοντας την «υπέρ ημών οικονομίαν» και υποδεικνύοντας συγχρόνως τον δρόμο που οφείλει να βαδίσει ο άνθρωπος. Ο Θεός δεν ενανθρώπησε και θυσιάστηκε για τον άνθρωπο, προκειμένου να παραμείνει αυτός ήσυχος και να δεχθεί παθητικά την σωτηρία, αλλά για να ακολουθήσει και αυτός την ίδια πορεία μιμούμενος το παράδειγμα και τηρώντας τις εντολές του(Συνέχεια...)


21/4/2020, Χριστός Ανέστη,
του Παύλου Νιρβάνα

Κάποτε —ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια— ποὺ μοὔτυχε νὰ κάνω Ἀνάσταση σὲ κάποιο ὀρεινὸ χωριὸ τῆς Ρούμελης, ἕνας γέρος χωριάτης, ὑψώνοντας τὴ λαμπριάτικη λαμπάδα του, σὰ χαιρετισμό, πρὸς τ' ἀναστάσιμα ἄστρα, μοῦ εἶπε σὰ νὰ μιλοῦσε μὲ τὸν ἑαυτό του : 

—Ἡμέρεψαν ἀπόψε, παιδί μου, τὰ Οὐράνια.  (Συνέχεια...)

19/4/2020, Κυριακή του Πάσχα

Στον κόσμο μας ο θάνατος είναι το πιο μεγάλο βάσανο, η μεγαλύτερη απανθρωπιά. Η αυγή της καινούριας μέρας σημαίνει και το χάραμα ενός καινούριου κόσμου. «Χριστός Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ, θάνατον πατήσας, καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωήν χαρισάμενος». Η θριαμβευτική ιαχή, ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΙΣΤΟΣ, γίνεται ανάσα, γίνεται πνοή, γίνεται τραγούδι, γίνεται κραυγή. Η αγάπη του Θεού παραμερίζει την αδυναμία μας και χαρίζει στο ανθρώπινο γένος, την Αγάπη σα Ζωή, αλλά και τη Ζωή σαν Αγάπη.

     Όλο το βάθος της πίστης μας κρύβεται μέσα στις τέσσερις γνωστές μας λέξεις:

Χριστός Ἀνέστη!

Ἀληθῶς Ἀνέστη!

(Συνέχεια...)

18/4/2020, Το Μεγάλο Σάββατο

Το Μεγάλο Σάββατο πρωί τελείται ο Εσπερινός της Ανάστασης, που είναι προανάκρουσμα της λαμπροφόρου Ανάστασης. Ήδη από τον Όρθρο του Μεγάλου Σαββάτου οι ύμνοι είναι συγκρατημένοι, διατηρούν τον πένθιμο τόνο και κυκλώνουν ερευνητικοί τον κλειστό τάφο. Στα τροπάρια του Εσπερινού ο ποιητής βλέπει τον Άδη να στενάζει, επαναλαμβάνοντας τη φράση: «Σήμερον ὁ Ἅδης στένων βοᾶ». Ο Χριστός δίνει την τελική μάχη, συντρίβει τις δυνάμεις του Άδη και βγαίνει νικητής. Ο άγιος Επιφάνιος Κύπρου έγραψε έναν θαυμάσιο λόγο για την κάθοδο του Χριστού στον Άδη. Απ’ αυτό το λόγο μεταφέρουμε το τελευταίο κομμάτι σε μετάφραση. (Συνέχεια...)

17/4/2020, Μεγάλη Παρασκευή

 ...Ακολουθεί, μέσα στο ναό, η λιτανεία του Επιταφίου, ο οποίος τοποθετείται στο στολισμένο κουβούκλιο. Η λιτανεία αυτή, συμβολίζει τη μεταφορά και τον ενταφιασμό του Χριστού στο μνημείο από τον Ιωσήφ και το Νικόδημο. Κατά τη διάρκεια της λιτανείας ψάλλονται τρία σχετικά με το γεγονός τροπάρια και καταλήγουν στο Δοξαστικό, που είναι ένας υπέροχος ύμνος.

     «Σέ τόν ἀναβαλλόμενον, τό φῶς ὥσπερ ἱμάτιον, καθελών Ἰωσήφ ἀπό τοῦ ξύλου, σύν Νικοδήμῳ, καί θεωρήσας νεκρόν, γυμνόν, ἄταφον, εὐσυμπάθητον θρῆνον ἀναλαβών, ὀδυρόμενος ἔλεγεν· Οἴμοι, γλυκύτατε Ἰησοῦ!... (Συνέχεια...)

16/4/2020, Μεγάλη Πέμπτη

Στην ακολουθία του Εσπερινού ψάλλονται και πάλι τα τροπάρια των Αίνων του Όρθρου της Μεγάλης Πέμπτης και μετά τα αναγνώσματα εισερχόμαστε στη θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Η Λειτουργία αυτή είναι μεγαλοπρεπέστερη και τελείτο στο Βυζάντιο κάθε Κυριακή. Ήταν θα λέγαμε η επίσημη θεία Λειτουργία. Επειδή όμως είναι εκτενέστερη, επικράτησε τελικά  η θεία Λειτουργία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Η θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου τελείται μόνον δέκα φορές το χρόνο. Αντί για τον Χερουβικό ύμνο και το Κοινωνικό, ψάλλεται το γνωστό τροπάριο:

     «Τοῦ δείπνου σου τοῦ μυστικοῦ σήμερον, Υἱέ Θεοῦ, κοινωνόν με παράλαβε· οὐ μη γάρ τοῖς ἐχθροῖς σου τό μυστήριον εἴπω, οὐ φίλημά σοι δώσω καθάπερ ὁ Ἰούδας· ἀλλ’ ὡς ὁ ληστής ὁμολογῶ σοι· μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθης ἐν τῇ βασιλείᾳ σου». (Συνέχεια...)

15/4/2020, Μεγάλη Τετάρτη 

  Κατά την Αγία και Μεγάλη Πέμπτη οι θείοι Πατέρες, που συνέταξαν καλά και σωστά τη διάταξη της Εκκλησίας σε όλα, μας παρέδωσαν ο ένας μετά τον άλλο από την πηγή των θείων Αποστόλων και των ιερών Ευαγγελίων να εορτάζουμε τέσσερα γεγονότα: τον ιερό Νιπτήρα, το Μυστικό Δείπνο – δηλαδή την παράδοση των φρικτών Μυστηρίων, που τελεί η Εκκλησία μας -, την υπερθαυμαστή προσευχή (= Γεθσημανή) και αυτή την προδοσία.

     Οι σελίδες της μεγάλης και μοναδικής ιστορίας, αρχίζουν να γυρίζουν μπροστά στα μάτια μας με ταχύ ρυθμό. Τα γεγονότα έρχονται βιαστικά το ένα πίσω απ’ το άλλο. Τέσσερα γεγονότα προβάλλουν μπροστά μας. Καθένα απ’ αυτά εμπερικλείει μέσα του το μεγαλείο της άμετρης αγάπης του σαρκωμένου Θεού για τον άνθρωπο. (Συνέχεια...)

14/4/2020, Μεγάλη Τρίτη

Πρωί: Ακολουθία των ωρών, εσπερινός και λειτουργία των προηγιασμένων

     Στον Εσπερινό ψάλλονται τα τροπάρια του Όρθρου και διαβάζεται από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο το 25^ο κεφάλαιο, το οποίο καταλήγει στην περιγραφή της Δευτέρας Παρουσίας. Ο Χριστός τονίζει κατηγορηματικά ότι κανείς δε γνωρίζει ούτε την ημέρα ούτε την ώρα της Δευτέρας Παρουσίας. Όσοι κατά καιρούς προσπάθησαν να προσδιορίσουν το χρόνο, διαψεύστηκαν. Γι’ αυτό ο Κύριος συστήνει την εγρήγορση: «Γρηγορεῖτε». Ο ερχομός του Χριστού είναι η μεγάλη ελπίδα των Χριστιανών. Ευχή και προσευχή μας είναι να βρεθούμε κοντά Του, όπως γράφει και το συναξάρι.

     «Ἀλλ’ ὦ Νυμφίε Χριστέ, μετά τῶν φρονίμων ἡμᾶς συναρίθμησον Παρθένων καί τῇ ἐκλεκτῇ σου σύνταξον ποίμνῃ καί ἐλέησον ἡμᾶς».

     Δηλαδή, αλλ’ όμως Νυμφίε μας, Χριστέ, κατάταξε και εμάς μαζί με τις πέντε φρόνιμες Παρθένες και συμπαράλαβέ μας στην αγαπημένη Σου ποίμνη και ελέησέ μας. (Συνέχεια...)

Προηγούμενα Κείμενα