16/7/2020, Το Βασίλεμα του Ηλίου,
του Φώτη Κόντογλου


Αυτό είναι το "Φώς ιλαρόν".Από μικρό παιδί το 'βλεπα το βράδυ που βασίλευε ο ήλιος, εξωτικό , χρυσοκκόκινο, να χρυσώνει τα σπίτια , τα μικρά τα βουνά, τα βράχια, τα πανιά των καραβιών, σαν να ήτανε χρυσοκαπνισμένα. Το θέαμα ήτανε πανηγυρικό, κ' έπεφτα σε έκσταση , σαν να ερχότανε εκείνο το φώς απο έναν άλλον κόσμο, απο τη βασιλεία των ουρανών , κατά κει που βασιλεύει ο ήλιος.
Πόσο ποιητικά εκφράζει ο λαός μας τη μεγαλοπρέπεια που έχει εκείνη η ιερή ώρα, λέγοντας πως ο ήλιος "βασιλεύει". Αληθινά, ποιός βασιλιάς ντύθηκε ποτέ με τέτοια πορφύρα; Θα' λεγε κανένας πως δεν είναι ο ήλιος αυτός ο βασιλέας, αλλά ο Χριστός, ο βασιλεύς των βασιλευόντων. (Συνέχεια...)


14/7/2020, Πάνω από μια μυρμηγκοφωλιά,
Ειρηναίου Μητροπολίτη Κισάμου (+)


Κοντά στην καλύβα μου ήταν μια μυρμηγκοφωλιά και πήγαινα συχνά να δω πως κουβαλούσαν τα σπορικά της γης τα γνωστικά και φιλόπονα μυρμήγκια. Καμιά φορά είχα κι εγώ κάτι να τους ρίξω, λίγα ψίχουλα από ψωμί ή λίγα σπυριά σταριού από κάποιο φυλαγμένο στάχυ. Μερικά μυρμήγκια έβρισκαν αμέσως τα ψίχουλα αυτά, τα σήκωναν πάνω στα κεφάλια τους και τα κουβαλούσαν γρήγορα γρήγορα στις αποθήκες της φωλιάς χαρούμενα για τον αναπάντεχο αυτό θησαυρό. (Συνέχεια...)



12/7/2020, Δεν υπάρχουν "τυχαία" παιδιά...,
π. Λίβυος


Μπορεί να υπάρχουν «τυχαίοι γονείς» αλλά όχι τυχαία παιδιά. Μπορεί οι γονείς σου να μην σε είχαν στα σχέδια τους, να τους «έτυχες» αλλά ο Θεός σίγουρα σε είχε στα σχέδια του. Για τον Θεό δεν υπάρχει τύχη αλλά Πρόνοια. Οπότε κράτα αυτό, ότι δεν είσαι τυχαίος, δεν είσαι πεταμένος στην μέση του πουθενά, δεν προέκυψες απλά από ένα λάθος ή μια λάθος στιγμή. Δεν είσαι το λάθος μιας ζωής. 
Ο Θεός τα "λάθη" τα κάνει ευλογίες και ευκαιρίες. Είσαι μοναδικός για Εκείνον, είσαι κομμάτι του σχεδίου Του για την δημιουργία και Βασιλεία Του. Ήθελε να έρθεις στην ύπαρξη γι’ αυτό και δεν θα σε αφήσει να χαθείς. (Συνέχεια...)




30/6/2020, Πώς έζησαν και πέθαναν οι απόστολοι;
Μελετίου Μητροπολίτη Νικοπόλεως (+)

Ποιοί ήταν οι Απόστολοι και πως πέθαναν; | Dogma
Έχομε καταντήσει καρπαζοεισπράκτορες. Τρέχομε από τόπο σε τόπο. Και ζούμε με τον ιδρώτα μας. Με τον κόπο των χειρών μας. Μας βρίζουν. Μας κατατρέχουν. Μας βλασφημούν. Καταντήσαμε τα σκουπίδια του κόσμου. Ζούμε με την κοινή καταφρόνηση όλων. Σαν να είμαστε καθάρματα» (Α’ Κορινθ. 4,9-13)!
Κάπως έτσι έζησαν οι απόστολοι, που επήγαν να κηρύξουν το Ευαγγέλιο στα πολιτισμένα μέρη του ελληνορωμαϊκού κόσμου!
Εκείνοι που επήγαν στην Σκυθία, στην Αιθιοπία και στις Ινδίες, πόσο χειρότερο θα υπέφεραν!
Δεν είναι υπερβολή να ειπούμε: Έζησαν σαν σκυλιά! (Συνέχεια...)


28/6/2020, Ιερείς-μοναχοί & ιερείς οικογενειάρχαι,
του Βιργκίλ Γκεοργκίου


Οι ιερείς ήταν μεταφορικά ζώα. Άλογα του Χριστού. Αλλά ο ιερεύς και ο διάκονος που συνόδευαν τη βασίλισσα του Ουρανού, ο ιερομόναχος και ο ιεροδιάκονος είχαν άμαξα κι ήταν διαφορετικοί απ' τους ιερείς, που είχα γνωρίσει. Διαφορετικοί απ' τους δικούς μου ιερείς, που βάδιζαν τον περισσότερο καιρό με ράσο και ξυπόλητοι. Βέβαια, οι δύο μοναχοί, που έφθαναν με το αμάξι ήταν ακόλουθοι της βασίλισσας του Ουρανού. Ευγενείς. Όχι ιερείς-χωρικοί. Όπως ο πατέρας μου. Και οι θείοι μου. Και τα ξαδέλφια μου. Και οι πάπποι μου. Αλλά, εκτός απ' τις υπηρεσίες τους κοντά στη βασίλισσα των Ουρανών, διέφεραν και σ' ένα ακόμη πράγμα. Κατ' αρχήν δεν έλεγαν σχεδόν τίποτε. Αν μιλούσαν το έκαναν με πολύ χαμηλή φωνή. Είχαν φιλοξενηθεί κάποτε στο Πρεσβυτέριο κι' είχαν αρνηθεί να φάνε μαζί μας, στο τραπέζι. Έφαγαν μόνοι τους. (Συνέχεια...)



24/6/2020, Της στείρας το βλάστημα,
π. Βαρνάβας Λαμπρόπουλος

Ἡ Ἐκκλησία μας, ἐκτὸς ἀπὸ τὴ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ, μόνο δύο ἀνθρώπων γιορτάζει τὰ γενέθλια: Τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τοῦ Τιμίου Προδρόμου. Καὶ εἶναι φυσικὸ νὰ τιμᾶται ἡ γενέθλια ἡμέρα ἐκείνου, ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος τὸν δόξασε ὡς τὸν μεγαλύτερο «ἐν γεννητοῖς γυναικῶν». Οἱ πρεσβεῖες τῶν ἁγίων γονέων Ζαχαρία καὶ Ἐλισάβετ, ποὺ προβάλλονται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία σήμερα, στὴ γενέθλια ἡμέρα τοῦ ἁγίου παιδιοῦ τους, ἂς στηρίζουν καὶ ἂς φωτίζουν τοὺς σημερινοὺς γονεῖς στὴν οἰκοδομὴ σπιτιῶν, ποὺ θὰ ἔχουν ὡς πρώτιστο στόχο τoυς τὴν πρόθυμη φιλοξενία τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος «ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ».(Συνέχεια...)



20/6/2020, Με διάκριση & μακροθυμία,
Όσιος Παϊσιος ο Μέγας

Πώς ο όσιος Παΐσιος ο Μέγας αξιώθηκε να φιλοξενήσει και να πλύνει ...
...-Δεν το βλέπεις, τι κατήφορο έχει πάρει ο άνθρωπος αυτός; Πώς τον ανέχεσαι; Δεν το καταλαβαίνεις ότι θα γίνει αφορμή ζημιάς για όλη την αδελφότητα; Θέλουν πολύ, άνθρωποι αδύνατοι, να πάρουν την "κάτω βόλτα"; Έχεις ευθύνη! Κόψε του την φόρα! Τιμώρησε τον! Βάλε του επιτίμιο! Διαφορετικά, να το ξέρεις: Θα δώσεις λόγο στον Θεό! Θα έχεις συ το κρίμα!
Του απάντησε ο όσιος:
-Την κατάσταση την ξέρω. Την ζω. Και με βασανίζει. Νύχτα-ημέρα. Μα τί να κάμω; Να τον τιμωρήσω; Δεν θα το κατανοήσει! Και ο Σατανάς περιμένει, να εύρει ευκαιρία να τον σύρει στην απώλεια. (Συνέχεια...)







14/6/2020, Οι περιζήτητοι άνθρωποι,
Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου


Όποιος στηρίζεται στην γνώση του και ανατρέπει την γνώμη του άλλου με επιπολαιότητα, όποιος επίσης είναι πρόθυμος να απαντήσει, να δικαιολογηθεί και να δικαιολογήσει, ή έχει θέλημα που είναι βγαλμένο μέσα από τη ζωή του, αυτός απολαμβάνει ως καρπό την έχθρα. Δεν μπορεί να συμφωνήσει με κανένα. 
Έχετε παρατηρήσει ποιοι άνθρωποι είναι αγαπητοί και περιζήτητοι; Όσοι διακονούν, όσοι είναι πέρα για πέρα ήρεμοι και πρόθυμοι να αποδεχθούν την γνώμη του άλλου, την επιθυμία του, την σκέψη, την ενέργεια του, το αμάρτημα του, το πάθος του, την ευγένεια του, την αγένεια του, που η ευαισθησία τους είναι στραμμένη προς τον Θεόν και προς τους ανθρώπους.  (Συνέχεια...)